โอ๊ย! ยัยบ้าฉันเปลี่ยนไปเพราะรักเธอ

 2 ปีผ่านไปที่แก้วเดินทางไปต่างประเทศโทโมะก็ไม่มีกะจิตกะใจจะทำงาน บางวันก็ไม่มา บางวันก็นั่งเฉยๆไม่ทำอะไร จยเขื่อนกับป๊อปปี้ทนไม่ไหว

ป๊อป: ถ้าแกคิดถึงเค้าขนาดนั้นแกก็ไปตามหาเค้าดิว่ะ

โทโมะ: ไม่มีประโยชน์หรอก

ป๊อป: เฮ้ยยย ยังไม่ได้ลองเลย

เขื่อน: เอ่อใช่ๆ เห็นด้วย

โทโมะ: เออๆ ขอบใจมากเว้ยเพื่อนไปล่ะ ( โทโมะตอบคำถามเสร็จก็รีบวิ่งไปที่รถและตรงไปที่สนามบินเพื่อจะไปซื้อตั๋ว พอเสร็จก็ขับรถกลับบ้านเพื่อไปเก็บของ )

บ้านโทโมะ

แม่โทโม: โทโมะนั่งลูกจะไปไหนน่ะ

โทโมะ: แม่ครับ ผมขอไปอยู่ที่อังกฤษซักระยะน่ะครับ

แม่โทโมะ: ไปทำไมเหรอลูก

โทโมะ: คือ...เอ่อ...ผมอยากไปพักผ่อนครับ ผมขอตัวนะครับ

แม่โทโม: อืมๆจ้าๆ

ณห้องโทโมะ

โทโมะ: ไปอังกฤษนี่ต้องเอาอะไรไปบ้างนะ ( โทโมะนั่งคิดไปคิดมาว่าจะต้องเตรียมอะไรไปบ้างจนเขาเผลอหลับไป แต่ในขณะเดียวกันที่อังกฤษแก้วก็กำลังนั่งคิดถึงโทโมะอยู่ )

อังกฤษ

แก้ว: นี่ฉันจะคิดถึงนายนั่นทำไมนะ

พ่อแก้ว: เป็นอะไรไปลูก พ่อเรียกแล้วทำไมไม่ขานรับล่ะ เป็นอะไรรึเปล่า

แก้ว: เอ่อเปล่าค่ะ คุณพ่อทานข้าวก่อนเลยนะค่ะแก้วยังไม่หิว

พ่อแก้ว: มีอะไรบอกพ่อได้นะลูก

แก้ว: ขอบคุณมากนะค่ะ