โอ๊ย! ยัยบ้าฉันเปลี่ยนไปเพราะรักเธอ

ตอนที่แล้ว

ฟาง: แล้วทำไมโทโมะถึงขับรถชนรถบรรทุกได้ล่ะ?!~

ปัจจุบัน

ป๊อป: ป๊อปว่ามันน่าจะ( ป๊อปยังไม่ทันพูดจบหมอก็เดินออกมาหน้าห้อง ICU ทำให้แก้วหันมาสนใจหมอแทน)

แก้ว: หมอค่ะ คนไข้เป็นยังไงบ้างค่ะ

หมอ: อ๋อคนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วครับ ดีนะครับที่พามาโรงพยาบาลทันไม่งั้น อาจจะไม่รอดยังไงตอนนี้หมอว่า อย่าพึ่งให้คนไข้ทำงานหนักนะครับ หมอขอตัวครับ

ป๊อป: เดี๋ยวครับหมอแล้วตอนนี้คนไข้อยู่ที่ห้องไหนเหรอครับ

หมอ: อ๋อ อยู่ที่ห้อง 272น่ะ

ป๊อป: ขอบคุณครับ ไปกันดีกว่า ( เรรทั้งสามคนก็เลยเดินไปยังห้องของโทโมะ และพอเปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าโทโมะกำลังนั่งดูทีวีอยู่ )

โทโมะ: อ้าว มาได้ไงแล้วรู้ว่าฉันอยู่โรงบาลได้ไง? ( โทโมะถามเพราะไม่คิดว่าคนที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้เขาขับรถชนรถบรรทุกในครั้งนี้จะมาด้วย )

ฟาง: เออ พอดีว่ามีพลเมืองดีโทรมาบอกว่านายขับรถชนรถบรรทุกน่ะ พวกเราก็เลยรีบมา แล้วทำไมนายถึงได้ขับรถชนรถบรรทุกได้เนี่ย

โทโมะ: ก็...เอ่อ.. ฟางกับ กะ..แก้วน่ะออกไปก่อนได้ไหม

แก้ว: ทำไมอ่ะ มีไรก็บอกพวกเราได้นิ

โทโมะ: มันไม่เรื่องของเธอ! ( โทโมะพูดเสียงเย็นชาใส่แก้ว ทำให้แก้วรู้สึกโมโหขึ้นมา )

แก้ว: ได้! ฉันจะไม่ยุ่งกับนายอีก ฉันเป็นห่วงนายมากแค่ไหนนายรู้บ้างไหมฮะ ได้ ถ้านายไม่อยากให้ฉันยุ่งเรื่องของนายนัก ต่อจากนี้ไปฉันขอยื่นคำขาด ระหว่างฉันกับนายเป็นได้แค่นายจ้างกับลูกจ้างเท่านั้น ( แก้วพูดพร้อมกับน้ำใสๆที่ไหลออกมาจากดวงตาของเธอ น้ำตาของเธอทำให้โทโมะอึ้งไป )

ฟาง: แก้วไม่เป็นไรนะ

แก้ว: ไม่เป็นไรหรอกฟาง นั้นแก้วขอตัวก่อนนะไม่อยากยุ่งเรื่องของคนแถวนี้

ฟาง: แก้วรอฟางด้วย ป๊อปโทโมะนั้นฟางขอตัวกลับบ้านก่อนนะ แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะมาเยี่ยม เดี๋ยวแก้วรอด้วย (ประโยคแรกฟางพูดให้กับสองหนุ่มแต่ ประโยคหลังเธอตะโกนบอกแก้ว

หลังจากสองคนนั้นกลับไป

ป๊อป: เฮ้ยไอ้โมะมันไม่แรงไปหน่อยเหรอที่แกทำไป นี่แกรู้ไหมแก้วน่ะเป็นห่วงแกมากนะ

โทโมะ: ไม่รู้เหมือนกัน ชั้นแค่อยากจะคุยกับแกสองคนแต่ปากฉันมันดันบอกออกไปอย่างนั้น

ป๊อป: แล้วแกจะบอกชั้นได้ไหมว่า ทำไมแกถึงขับรถชนรถบรรทุก

โทโมะ: ไม่รู้ว่ะ พอเวลาเห็นแก้วยิ้มให้ไอ้เขื่อนมันหงุดหงิดยังไงไม่รู้แค่หลับตา เหมือนทุกอย่างมันก็ไปเองเหมือนชั้นควบคุมตัวเองไม่ได้

ป๊อป: ชั้นว่าแกต้องรักแก้วซะแล้วว่ะ

โทโมะ: มันจะเป็นไปได้อย่างไง เราพึ่งเจอกันแค่วันเดียวเองนะ

ป๊อป: มันก็ไม่แน่นะ ถ้าเกิดว่าแก้วจะเป็นคนที่แกตามหามานาน ยังไงความรักของแกก็ต้องสมหวังแหละ

โทโมะ: แต่ถ้าแก้วเป็นคนที่ชั้นตามหามานานจริง นับตั้งแต่วันพรุ่งนี้ยังไงฉันก็เป็นได้แค่ลูกจ้างของเขาเท่านั้นแหละ

ป๊อป: เฮ้ย อย่าท้อดิว่ะ มันพึ่งเริ่มเองนะ

โทโมะ: แกหมายความว่ายังไง

(ป๊อปหมายความว่าอย่าไงติดตามตอน 5! จ้า )