โอ๊ย! ยัยบ้าฉันเปลี่ยนไปเพราะรักเธอ

โทโมะก็พาแก้วมาอยู่ที่ สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง 
แก้ว: เมื่อไหร่นายจะเปดตาให้ฉันเนี่ย
โทโมะ: อีกแป๊บนึงน่า รอหน่อย
แก้ว: อืมๆ ( พอถึงที่หมาย )
โทโมะ: 1...2...3 ( โทโมะพูดพร้อมกับเปิดผ้าปิดตาให้แก้ว )
แก้ว: OoO!
โทโมะ: ผมรักคุณคนเดียวนะแก้ว ( โทโมะพูดพร้อมกับ เดินมากอดแก้วจากด้านหลัง )
แก้ว: ฉันก็รักคุณ ( แล้วโทโมะก็ก้มลงประกบปากแก้วอย่างแผ่วเบา )
โทโมะ: เรากลับบ้านกันเถอะ
แก้ว: อืมๆ
บ้านโทโมะ-แก้ว
โทโมะ: แก้วโมะอยากมีลูกอ่ะ
แก้ว: บ้า >///<
โทโมะ: จริงๆนะ เรามาหาหลานให้คุณแม่กันดีกว่า ( แล้วทั้งสองก็เริ่มบทเพลงรักด้วยกัน )
หลายเดือนผ่านไป
แก้ว: โอ๊ย....โทโมะ...แก้ว ไม่ไหวแล้ว
โทโมะ: แก้วรอแป๊บนะ
แก้ว: ไม่ไหวแล้ว รีบไไปเอารถออกเร็วๆสิ
โทโมะ: ครับๆไปอยู่ครับ ( โทโมะวิ่งด้วยความรีบร้อนเพื่อไปเอารถเพื่อนจะได้พาภรรยาไปให้ทันคลอด )
แก้ว: นายอยู่ไหนเนี่ย จะไหลแล้วนะ
โทโมะ: อยู่นี่ครับ
ณ โรงพยาบาล
หมอ: คุณครับ เบ่งครับ
แก้ว: อื้อออออออ อื้อออออออออ
หมอ: อีกครับ อีกครับ
แก้ว: อื้อออออออออ อื้อออออออ
อูแว๊............อูแว๊.................อูแว๊..........
โทโมะ: หมอครับลูกผม ผู้หญิงหรือผู้ชายครับ
หมอ: ดีใจด้วยนะครับ คุณได้ลูกสาวครับ
โทโมะ: แล้วตอนนี้ภรรยาอยู่ไหนเหรอครับ
หมอ: ตอนนี้เราได้ย้ายคุณจริญญาไปห้องคนไข้แล้วครับอยู่ห้อง 272 ครับนั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ
ห้อง 272
โทโมะ:แก้วเป็นไงบ้าง
แก้ว: เบาลงบ้างแล้วล่ะ
โทโมะ: เอ่อ แล้วเราจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีล่ะ?
แก้ว: แก้วคิดไว้แล้วว่าน่าจะชื่อ คิมนะ
โทโมะ: แต่โมะว่าน่าจะชื่อ กราทนะ
แก้ว: -_-'แล้วโมะจะถามแก้วทำไมอ่ะ
โทโมะ: แฮ่ๆๆๆ เอาเป็นว่าชื่อ กราทนะ
แก้ว: ไม่ชื่อคิม
โทโมะ: การท
แก้ว: คิม
โทโมะ: กราท 
แก้ว: คิม ( ทั้งสองทะเลาะกันไม่สิ้นสุด )
หลายปีผ่านไป~!
...: ม๊า กราทหิวนมอ่ะ
แก้ว: น้องกราทรอเดี๋ยวนะค่ะ เดี๋ยวม๊าชงนมให้
กราท: นั้นกราทรอที่สวนนะค่ะ
ม๊า: ค่ะๆ
กราท: ป๊าค่ะทำอะไรอยู่ค่ะ
ป๊า: ป๊ากำลังทำงานอยู่ครับ
กราท: ค่ะ อ๊ะม๊าทางนี้ค่ะ ( เมื่อเห็นแก้วเดินมาจึงร้องเรียก )
แก้ว: อ๊ะ ค่ะน้องกราทดื่มนมนะค่ะ
กราท: ขอบคุณค่ะม๊า
โทโมะ: ไม่เห็นมีของโมะเลยอ่ะ
แก้ว: คุณจะเอาด้วยเหรอ เดี๋ยวฉันไปเอามาให้
โทโมะ: ไม่ใช่หมายถึง ( โทโมะมองมาตรงจุดนั้นทำให้แก้วรู้เลยว่า เขาจะหมายถึงอะไร )
แก้ว: นี่! คุณ ลูกก็อยู่ด้วยทั้งคนยังจะมา..... ฮึ่ย
โทโมะ: 5555 ผมล้อเล่นหรอกน่า
กราท: ม๊าค่ะ ใกล้ได้เวลานอนกราทแล้ว พากราทไปอาบน้ำหน่อยนะค่ะ
แก้ว: ได้ค่ะ
โทโมะ: เดี๋ยวๆ ผมไปด้วย
แก้ว: คุณจะไปทำไม เดี๋ยวงานคุณก็ไม่เสร็จหรอก
โทโมะ: ผมทำงานเสร็จแล้ว
แก้ว: งั้นก็ตามใจคุณ ( กราทอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ )
กราท: ป๊าค่ะ เล่าเรื่องของป๊ากับม๊าให้กราทฟังหน่อยได้ไหมค่ะ
โทโมะ: ได้ครับ ( โทโมะเล่าไปได้สักพัก กราทก็หลับไป )
แก้ว: ลูกหลับแล้วนะ โทโมะ
โทโมะ: นั้นเราไปนอนดีกว่า
แก้ว: อืม ( พอมาถึงห้อง )
แก้ว: ดูกราทจะมีความสุขนะ
โทโมะ: กรามจะมีความสุขมากกว่านี้ถ้าเค้ามีน้องนะ
แก้ว: นายหมายความว่าไง
โทโมะ: ก็แบบนี้ไง ( จินตนาการเอาเอง )
 
จบค่ะ THE END
 (เรื่องแรกค่ะ อาจไม่สนุกเท่าไหร่ )