โอ๊ย! ยัยบ้าฉันเปลี่ยนไปเพราะรักเธอ

โทโมะก็พาแก้วมาอยู่ที่ สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง 

แก้ว: เมื่อไหร่นายจะเปดตาให้ฉันเนี่ย

โทโมะ: อีกแป๊บนึงน่า รอหน่อย

แก้ว: อืมๆ ( พอถึงที่หมาย )

โทโมะ: 1...2...3 ( โทโมะพูดพร้อมกับเปิดผ้าปิดตาให้แก้ว )

แก้ว: OoO!

โทโมะ: ผมรักคุณคนเดียวนะแก้ว ( โทโมะพูดพร้อมกับ เดินมากอดแก้วจากด้านหลัง )

แก้ว: ฉันก็รักคุณ ( แล้วโทโมะก็ก้มลงประกบปากแก้วอย่างแผ่วเบา )

โทโมะ: เรากลับบ้านกันเถอะ

แก้ว: อืมๆ

บ้านโทโมะ-แก้ว

โทโมะ: แก้วโมะอยากมีลูกอ่ะ

แก้ว: บ้า >///<

โทโมะ: จริงๆนะ เรามาหาหลานให้คุณแม่กันดีกว่า ( แล้วทั้งสองก็เริ่มบทเพลงรักด้วยกัน )

หลายเดือนผ่านไป

แก้ว: โอ๊ย....โทโมะ...แก้ว ไม่ไหวแล้ว

โทโมะ: แก้วรอแป๊บนะ

แก้ว: ไม่ไหวแล้ว รีบไไปเอารถออกเร็วๆสิ

โทโมะ: ครับๆไปอยู่ครับ ( โทโมะวิ่งด้วยความรีบร้อนเพื่อไปเอารถเพื่อนจะได้พาภรรยาไปให้ทันคลอด )

แก้ว: นายอยู่ไหนเนี่ย จะไหลแล้วนะ

โทโมะ: อยู่นี่ครับ

ณ โรงพยาบาล

หมอ: คุณครับ เบ่งครับ

แก้ว: อื้อออออออ อื้อออออออออ

หมอ: อีกครับ อีกครับ

แก้ว: อื้อออออออออ อื้อออออออ

อูแว๊............อูแว๊.................อูแว๊..........

โทโมะ: หมอครับลูกผม ผู้หญิงหรือผู้ชายครับ

หมอ: ดีใจด้วยนะครับ คุณได้ลูกสาวครับ

โทโมะ: แล้วตอนนี้ภรรยาอยู่ไหนเหรอครับ

หมอ: ตอนนี้เราได้ย้ายคุณจริญญาไปห้องคนไข้แล้วครับอยู่ห้อง 272 ครับนั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ

ห้อง 272

โทโมะ:แก้วเป็นไงบ้าง

แก้ว: เบาลงบ้างแล้วล่ะ

โทโมะ: เอ่อ แล้วเราจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดีล่ะ?

แก้ว: แก้วคิดไว้แล้วว่าน่าจะชื่อ คิมนะ

โทโมะ: แต่โมะว่าน่าจะชื่อ กราทนะ

แก้ว: -_-'แล้วโมะจะถามแก้วทำไมอ่ะ

โทโมะ: แฮ่ๆๆๆ เอาเป็นว่าชื่อ กราทนะ

แก้ว: ไม่ชื่อคิม

โทโมะ: การท

แก้ว: คิม

โทโมะ: กราท 

แก้ว: คิม ( ทั้งสองทะเลาะกันไม่สิ้นสุด )

หลายปีผ่านไป~!

...: ม๊า กราทหิวนมอ่ะ

แก้ว: น้องกราทรอเดี๋ยวนะค่ะ เดี๋ยวม๊าชงนมให้

กราท: นั้นกราทรอที่สวนนะค่ะ

ม๊า: ค่ะๆ

กราท: ป๊าค่ะทำอะไรอยู่ค่ะ

ป๊า: ป๊ากำลังทำงานอยู่ครับ

กราท: ค่ะ อ๊ะม๊าทางนี้ค่ะ ( เมื่อเห็นแก้วเดินมาจึงร้องเรียก )

แก้ว: อ๊ะ ค่ะน้องกราทดื่มนมนะค่ะ

กราท: ขอบคุณค่ะม๊า

โทโมะ: ไม่เห็นมีของโมะเลยอ่ะ

แก้ว: คุณจะเอาด้วยเหรอ เดี๋ยวฉันไปเอามาให้

โทโมะ: ไม่ใช่หมายถึง ( โทโมะมองมาตรงจุดนั้นทำให้แก้วรู้เลยว่า เขาจะหมายถึงอะไร )

แก้ว: นี่! คุณ ลูกก็อยู่ด้วยทั้งคนยังจะมา..... ฮึ่ย

โทโมะ: 5555 ผมล้อเล่นหรอกน่า

กราท: ม๊าค่ะ ใกล้ได้เวลานอนกราทแล้ว พากราทไปอาบน้ำหน่อยนะค่ะ

แก้ว: ได้ค่ะ

โทโมะ: เดี๋ยวๆ ผมไปด้วย

แก้ว: คุณจะไปทำไม เดี๋ยวงานคุณก็ไม่เสร็จหรอก

โทโมะ: ผมทำงานเสร็จแล้ว

แก้ว: งั้นก็ตามใจคุณ ( กราทอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ )

กราท: ป๊าค่ะ เล่าเรื่องของป๊ากับม๊าให้กราทฟังหน่อยได้ไหมค่ะ

โทโมะ: ได้ครับ ( โทโมะเล่าไปได้สักพัก กราทก็หลับไป )

แก้ว: ลูกหลับแล้วนะ โทโมะ

โทโมะ: นั้นเราไปนอนดีกว่า

แก้ว: อืม ( พอมาถึงห้อง )

แก้ว: ดูกราทจะมีความสุขนะ

โทโมะ: กรามจะมีความสุขมากกว่านี้ถ้าเค้ามีน้องนะ

แก้ว: นายหมายความว่าไง

โทโมะ: ก็แบบนี้ไง ( จินตนาการเอาเอง )

จบค่ะ THE END

 (เรื่องแรกค่ะ อาจไม่สนุกเท่าไหร่ )