ก็หึงนิคร้าบบบ คุณเพื่อนสุดห้าว♥

7.4

เขียนโดย อ้อม

วันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 18.04 น.

  6 session
  134 วิจารณ์
  18.34K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนเช้า อะรุณเบิกฟ้านกกาโบยบิน ออกหากินร่าเริงเเจ้มใส~~
 
"อ่าวมาเเล้วหลอลูก"พ่อถามเมื่อเห็นฉัน"ดีๆจองเบจะได้ไม่รอนานา ไปกันได้เเล้ว"อะไรอ่ะ
 
"ทำไมค่ะพ่อ"ฉามถามเพราะงง
 
"อ่อ ต่อไปนี้จองเบจะมารับตอนเช้าเพื่อไปโรงเรียนนะ"
 
"อะไรนะค่ะ ไม่เอานะ เเก้วไม่ยอม!!"อะไรกันเรื่องมะวานยังไม่ซาเลย
 
"เเกต้องไป!!"พอพูดเสียงนิ่งเเต่ทำให้ฉันกลัวได้เพราะรู้ว่าพ่อกำลังโกรธ
 
"กะ..ก็ได้ค่ะ _ _ "เเง้ๆๆ แม่จร้า
 
"ดีไปกันได้เเล้ว^U^"พ่อใครว่ะ ปรับอารมณ์ง่ายดี
 
ณ บนรถ
 
"นี่จองเบห้ามไปบอกเพื่อนในกลุ่มนะ"ถ้าบอกโดนล้อเเน่
 
"ทำไมเป็นคู่หมั้นกับฉันมันน่ารังเกียยจมากหรือไง"จองเบพูดเสียงเรียบเเต่มันดูเย็นชาเเละน่ากลัวมาก จนน้ำตาชั้น
เริ่มคลอ เขาเร่งคันเร่งจาก60เป็น180 มันเร็วจนน่ากลัว เขาเป็นอะไรนะ
 
"ป่าวนะฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น"อนนี้น้ำตาของฉันไหลเเล้ว
 
"เเล้วเธอหมายความว่าอะไรล่ะ!"เขาเบรครถกะทันหันทำให้ฉันหน้าทิ่มดีที่ขาดเข็มขัดนิรภัย
 
"นายคิดดูถ้าเพะอนรู้ว่าเราเป็นคุ่หมั้นกันด้วยวิธีคลุมถุงชนพวกนั้นจะคิดยัง"ฉันอธิบาย"นายก็ไม่ได้อยากหมั้นกับ
ฉันใช้ไหมละ"เขาไม่ตอบเพียงขับรถต่อจนถึงโรงเรียนพอรถจากร๔เเล้วเขาจึงพูดว่า
 
"ที่เธอถามถ้าฉันบอกว่าฉันอยากล่ะ"เเล้วเขาก็เดินจากไปทิ้งให้ฉันยืนงงกับคำพูดของเขา
 
"เห้เจ๊ว่าไง ไปห้องกันเดียวไม่ทัน"ไอเขื่อนที่มาชวนฉันไปห้อง
 
"เออๆ"อะไรกันคำพูดของไอเเว่นทำให้ฉันปวดหัว
 
ณ บนห้อง
 
"นักเรียนทำความเคารพ
 
"สวัสดีค่ะ/ครับ คุณครู"เพื่อนทั้งห้องพูดพร้อมกันยกเว้นฉันจองเบไม่ยอมเข้ามาเรียน
 
"บลาๆๆๆ"เสียงครูบนอะไรไม่รู้ไม่ได้ฟัง
 
กริ๊งๆๆๆๆ
 
"อะนักเรียนไปพักได้"เสียงครูปล่อยเเต่กลุ่มฉันนะหลอเดินออกมาตั้งเเต่กริ๊งยังไม่กริ๊งเลย
 
"ไอจองเบมันไปไหนว่ะ"ไอเคนตะบน
 
"สงสัยอยู่ที่ประจำ"ไอเขื่อนบอก
 
"เออ เด๊ยวกูไปดูมันก่อนนะ"ฉันขออาสาออกมาดู
 
ณ สวนหย่อมท้ายโรงเรียน
 
"นี้จองเบ"อยู่ดีฟ้าก็ผ่าเเต่ไม่ต้องห่วงฉันไม่กรี๊ดเเน่ เเต่ฝนมันเริ่มจะตกเเล้วดีนะนเอาร่มมาเเต่ไอเเว่นเนี่ยดิ
 
ซ่าๆๆๆๆ
 
ฝนตกกระหน่ำลงมาเเบบไม่เกรงใจ
 
ฉันเดินหาจองเบเรื่อยจนมาเจอมันยืนกลางสายฝน ฉันจึงเอาร่มไปกางให้มัน
 
"ไอเเว่น อย่าลืมสัปดาห์หน้าเเข่งบาสเดี๊ยว ไม่สบายนะ"ฉันพูด
 
"ช่างมันเหอะน่า"ไอเเว่นพูดปัดๆ
 
"งั้นไปเรียนกัน"ฉันพูดพร้อมลากมัน
 
"เธอนี้มันยังไงเดี๊ยวฉันก็รักตายหลอ"ไอเเว่นพูดเบาๆจนฉันไม่ได้ยิน
 
"อะไรนะ"ฉันถาม
 
"ป่าว"
 
 
ดีนะไม่มีฉากจูบกลางสายฝน
 
อ่าว
 
โหวดกันมาอยากให้ใครเป็นพระเอกด
 
จองเบ
 
โทโมะ
 
เคนตะ
 
เขื่อน
 
หรือป๊อปปี้
 
♥3♥ รักผู้อ่านทุกคนค่ะ มัวๆ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา