top-secret เรื่งของเราอย่าบอกเขาเลย

บ้านแก้ว
แก้วกลับบ้านมาด้วยความสงสัยเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้น
"นายบ้าานั่นมันเป็นใครว่ะ"
แก้วเดินพูดเบาเข้ามาในบ้าน
"นี่ ไปไหนมาห่ะ ไม่กลับมาพรุ่งนี้เลยล่ะ ฉันว่าฉันกลับบ้านมาเย็นแล้วนะ เธอกลับเย็นกว่าฉันซะอีก ไปหมกหมุ่นกับไอ้พวกขายยาอ่ะดิ กลับมาซะตอนนี้  ฉันหิวมีอะไรมาให้ฉันกินบ้างเนี้ย"
แก้วเดินเข้ามาในบ้านก็เจอกับเกลที่นั่งดูทีวีอยู่กลางบ้านและเดินเข้ามาเอากับข้าวที่แก้วซื้อมาไปเทใส่จานกิน
"นี่ อะไรกัน ทำไมวันนี้เธอทำเหมือนหิวโซมาเลยล่ะ  ไม่ไปกินข้าวข้างนอกกับเพื่อนมาไง"
แก้วถามเกล เพราะปกติแล้ว เกลจะไม่ค่อยกลับมากินข้าวที่บ้านสักเท่าไร เพราะหลังเลิกเรียนเธอจะไปกินข้าวกับเพื่อนที่โรงเรียนด้วยทุกครั้ง
"ไม่ไปอ่ะ  เงินหมด"
เกลพูดออกมาอย่างเสียงนิ่งๆ
"เงินหมดหรอ  อะไรกัน ฉันพึ่งให้เธอไปเมื่อ2วันนี้เองนะ  ทำไมใช่หมดเร็วล่ะ"
แก้วเดินเข้าไปหาเกลแล้วถามขึ้น
"ไม่ใช่ว่าฉันใช้เปลื้องนะ  แต่เธอให้ฉันไม่พอเอง"
เกลพูดออกมาบ้างพลางมองหน้าของแก้ว
"ไม่ใช่ว่าฉันให้เธอไม่พอหรอก เธออ่ะสิ้นเปลื้องโดยใช่เหตุเอง  แล้วนี่ซื้อมาอีกทำไมอ่ะ เสื้อผ้าเนี้ยแค่นี้ตู้เสื้อผ้าของเธอก็รับมันไม่ไหวแล้วนะ"
แก้วพูดกับเกลอย่างต้องการจะสั่งสอนเรื่องการใช้เงิน
"ขแงพวกนั้นมันเก่าแล้ว ฉันไม่ชอบ ทำไมอ่ะ ทีลูกคนอื่นในโรงเรียนของฉันยังซ้อกันทุกวันเลย มีฉันเนี้ยแหละที่ถูกเพื่อนล้อว่าขี้งกบ้าง ไม่มีเงินจะซื้อบ้าง  ฉันเลยต้องซื้อมาแล้วมันก็สวยและเป็นสิ่งที่ฉันชอบด้วย"
เกลพูดอย่างไม่เกรงกลัวแก้วบ้าง
"ถ้าวันหนึ่งเธอไม่มีฉันคอยให้เงินเธอใช้เล่นไปวันๆแบบนี้เธอจะทำยัง"
แก้วพูดออกไปอย่างใจคิดเพราะว่าเธอทำงานแบบนี้มันก็เสี่ยงอยู่
"ถ้าฉันจนปัญญาจริงๆฉันก็อาจจะทำงานแบบเธอก็ได้มั้ง  ไม่กงไม่กินมันแล้วข้าวอ่ะ เสียอารมณ์"
เกลพูดเสร็จก็เดินเข้าห้องของเธอไป
"เห้อ  ฉันต้องหาเงินให้เธอไม่น้อยหน้าใครเท่าไรึงเธอจะพอกันนะเกล"
แก้วบ่นออกมาเบาหลังจากที่เกลเดินเข้าห้องไปแล้ว
 
คฤหาสน์.....
แก้วเดินเข้ามาในคฤหาสน์หลังนี้ ถ้าเป็นไปได้เธอไม่อย่างจะย่างกายเดินเข้ามาเลยแม้แต่น้อง  แต่ที่เธอต้องมาที่นี้เพราะว่าฐานะทางบ้านเธอไม่ดีจึงต้องหลงเข้าทำงานที่นี้
"เป็นไงบ้างล็อคที่แล้วปล่อยหมดแล้วหรอ  ถึงจะมาเอาอีกอ่ะ"
ผู้ชายตัวใหญ่ผิวมันๆถามขึ้นเมื่อเธอเดินเข้า
"อื้อ ฉันปล่อยหมดแล้ว  จะมาเอาใหม่น่ะ"
แก้วบอกออกไป
"งั้นเข้าไปข้างในเลย  "
ชายคนนั้นเดินนำแก้วเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็ว
"อะ นี่ของเธอ"
ชายอีกคนส่งของให้กับแก้ว  แก้วพยักหน้าแล้วก็รับมันมา
"เธอ นี้ก็เก่งเนอะ  ตัวนิดเดียว สามารถปล่อยของได้รวดเร็วกว่าไอ้พวกอื่นๆที่มันมัวแต่โม้แต่กลับปล่อยของไม่ออก  ฮ่าฮ่า"
พวกมันบอกแล้วหัวเราะกัน
"งั้นถ้าๆม่มีอะไรแล้ว ฉันของตันะ รีบน่ะ"
แก้วบอกแล้วเดินหันหลังออกไป
"กลับบ้านดีๆนะสาวน้อย"
พวกมันบอกแล้วโบกมือลาแก้ว