top-secret เรื่งของเราอย่าบอกเขาเลย

บ้านแก้ว

แก้วกลับบ้านมาด้วยความสงสัยเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้น

"นายบ้าานั่นมันเป็นใครว่ะ"

แก้วเดินพูดเบาเข้ามาในบ้าน

"นี่ ไปไหนมาห่ะ ไม่กลับมาพรุ่งนี้เลยล่ะ ฉันว่าฉันกลับบ้านมาเย็นแล้วนะ เธอกลับเย็นกว่าฉันซะอีก ไปหมกหมุ่นกับไอ้พวกขายยาอ่ะดิ กลับมาซะตอนนี้  ฉันหิวมีอะไรมาให้ฉันกินบ้างเนี้ย"

แก้วเดินเข้ามาในบ้านก็เจอกับเกลที่นั่งดูทีวีอยู่กลางบ้านและเดินเข้ามาเอากับข้าวที่แก้วซื้อมาไปเทใส่จานกิน

"นี่ อะไรกัน ทำไมวันนี้เธอทำเหมือนหิวโซมาเลยล่ะ  ไม่ไปกินข้าวข้างนอกกับเพื่อนมาไง"

แก้วถามเกล เพราะปกติแล้ว เกลจะไม่ค่อยกลับมากินข้าวที่บ้านสักเท่าไร เพราะหลังเลิกเรียนเธอจะไปกินข้าวกับเพื่อนที่โรงเรียนด้วยทุกครั้ง

"ไม่ไปอ่ะ  เงินหมด"

เกลพูดออกมาอย่างเสียงนิ่งๆ

"เงินหมดหรอ  อะไรกัน ฉันพึ่งให้เธอไปเมื่อ2วันนี้เองนะ  ทำไมใช่หมดเร็วล่ะ"

แก้วเดินเข้าไปหาเกลแล้วถามขึ้น

"ไม่ใช่ว่าฉันใช้เปลื้องนะ  แต่เธอให้ฉันไม่พอเอง"

เกลพูดออกมาบ้างพลางมองหน้าของแก้ว

"ไม่ใช่ว่าฉันให้เธอไม่พอหรอก เธออ่ะสิ้นเปลื้องโดยใช่เหตุเอง  แล้วนี่ซื้อมาอีกทำไมอ่ะ เสื้อผ้าเนี้ยแค่นี้ตู้เสื้อผ้าของเธอก็รับมันไม่ไหวแล้วนะ"

แก้วพูดกับเกลอย่างต้องการจะสั่งสอนเรื่องการใช้เงิน

"ขแงพวกนั้นมันเก่าแล้ว ฉันไม่ชอบ ทำไมอ่ะ ทีลูกคนอื่นในโรงเรียนของฉันยังซ้อกันทุกวันเลย มีฉันเนี้ยแหละที่ถูกเพื่อนล้อว่าขี้งกบ้าง ไม่มีเงินจะซื้อบ้าง  ฉันเลยต้องซื้อมาแล้วมันก็สวยและเป็นสิ่งที่ฉันชอบด้วย"

เกลพูดอย่างไม่เกรงกลัวแก้วบ้าง

"ถ้าวันหนึ่งเธอไม่มีฉันคอยให้เงินเธอใช้เล่นไปวันๆแบบนี้เธอจะทำยัง"

แก้วพูดออกไปอย่างใจคิดเพราะว่าเธอทำงานแบบนี้มันก็เสี่ยงอยู่

"ถ้าฉันจนปัญญาจริงๆฉันก็อาจจะทำงานแบบเธอก็ได้มั้ง  ไม่กงไม่กินมันแล้วข้าวอ่ะ เสียอารมณ์"

เกลพูดเสร็จก็เดินเข้าห้องของเธอไป

"เห้อ  ฉันต้องหาเงินให้เธอไม่น้อยหน้าใครเท่าไรึงเธอจะพอกันนะเกล"

แก้วบ่นออกมาเบาหลังจากที่เกลเดินเข้าห้องไปแล้ว

คฤหาสน์.....

แก้วเดินเข้ามาในคฤหาสน์หลังนี้ ถ้าเป็นไปได้เธอไม่อย่างจะย่างกายเดินเข้ามาเลยแม้แต่น้อง  แต่ที่เธอต้องมาที่นี้เพราะว่าฐานะทางบ้านเธอไม่ดีจึงต้องหลงเข้าทำงานที่นี้

"เป็นไงบ้างล็อคที่แล้วปล่อยหมดแล้วหรอ  ถึงจะมาเอาอีกอ่ะ"

ผู้ชายตัวใหญ่ผิวมันๆถามขึ้นเมื่อเธอเดินเข้า

"อื้อ ฉันปล่อยหมดแล้ว  จะมาเอาใหม่น่ะ"

แก้วบอกออกไป

"งั้นเข้าไปข้างในเลย  "

ชายคนนั้นเดินนำแก้วเข้าไปข้างในอย่างรวดเร็ว

"อะ นี่ของเธอ"

ชายอีกคนส่งของให้กับแก้ว  แก้วพยักหน้าแล้วก็รับมันมา

"เธอ นี้ก็เก่งเนอะ  ตัวนิดเดียว สามารถปล่อยของได้รวดเร็วกว่าไอ้พวกอื่นๆที่มันมัวแต่โม้แต่กลับปล่อยของไม่ออก  ฮ่าฮ่า"

พวกมันบอกแล้วหัวเราะกัน

"งั้นถ้าๆม่มีอะไรแล้ว ฉันของตันะ รีบน่ะ"

แก้วบอกแล้วเดินหันหลังออกไป

"กลับบ้านดีๆนะสาวน้อย"

พวกมันบอกแล้วโบกมือลาแก้ว