top-secret เรื่งของเราอย่าบอกเขาเลย

เมื่อทั้ง 2 สาวทำอาหารกันเสร็จเรียบร้อยก็ออกมานั่งคุยกัน

"นี่ แก้ว"

ฟางที่ดูทีวีอยู่หันมาถามแก้วทันที

"ห่ะ มีอะไร"

ฉันหันไปถาม 

"ฉันยังไม่รู้เลยนะ ว่าเธอมาอยู่ที่นี้เธอเป็นไรกับพี่โมะอ่ะ"

ฟางถามออกไปเพราะตามนิสัยที่ช่างถามและอยากรู้อยู่ตลอดเวลา

"เอ่อ.."

ฉันได้แต่เม้มริมฝีปาก เพราะฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฉันมาอยู่ที่นี้ในฐานะอะไร และมาอยู่ทำไม ตั้งเกือบเดือน นี้ฉันหลงไว้ใจอยู่ห้องเดียวกับผู้ชายแปลกหน้าได้ไง ตั้งนั้น

"เอ่อ ถ้าเธอลำบากก็ไม่ต้องตอบก็ได้"

ฟางพูดยิ้มๆ

"เปล่า แค่ฉันยังสับสนน่ะ"

ฉันพูดออกไป

"สับสน สับสนอะไรอ่ะ"

ฟางถามออกมา พร้อมมองหน้าฉัน

"ไม่มีอะไรหรอก"

ฉันพูดแล้วหันมายิ้มให้กับเธอ แล้วชวนดูหนังกันต่อ

"แกร็ก"

ฉันนั่งคุยอยู่กับฟางไม่นาน เสียงประตูที่ถูกเปิดออกจากคนข้างนอกก็ดังขึ้น และตามมาด้วยผู้ชายอีก4-5คน และเกลด้วย

"อ้าว พวกพี่มากันแล้วหรอ ฟางึ่งทำเสร็จเมื่อสักพักนี้เอง"

ฟางเมื่อเห็นว่าเจ้าของห้องและพ้องพวกมา ก็พูดขึ้น

"ดีเลย กำลังหิว อ่ะ ฟาง เดี๋ยวจัดการให้พวกพี่ด้วย"

ผู้ชายหน้าตาใสๆใส่แว่นพูดแล้วยื่นขวดเบียร์เป็นสิบมาให้ฟาง

"แปปนะคะ"

ฟางบอกแล้วจับมือฉันเดินเข้ามาที่ห้องครัว

"นี่มันอะไรกันน่ะฟาง"

ฉันถามด้วยความแปลกใจ เพราะไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันอะไร และทำไมต้องมีคนมาเยอะแยะขนาดนี้

"อ๋อ วันนี้ที่คนมาเยอะอ่ะ เพราะพวกพี่เขาไม่มีงานกันแล้ว พี่โมะกับพี่ป๊อปก็พึ่งเลิกงาน พวกพี่เขาเลยนัดกันมาดื่มทีี่ห้องพี่โมะ แล้วให้ฟางมาทำอาหารและมาอยู่เป็นเพื่อนแก้วก่อนอ่ะ

ฟางตอบพร้อมกับยกเครื่องดื่มที่พวกนั้นซื้อมาจะออกไป ฉันจึงช่วยถือน้ำแข็ง และแก้วบางส่วน

"มาแล้วค่ะ"

ฟางบอกแล้ววางของลงบนโต๊ะ หน้าทีวี

"คนนี้ใครอ่ะฟาง"

หนุ่มหน้าตาขี้เล่นชี้มาที่ฉัน

"อ๋อ นี่แก้ว เพื่อนใหม่ฟาง เขาอยู่ที่ห้องนี้"

เมื่อฟางพูดจบ ฉันจึงหันไปหาฟางอย่างรวดเร็วทันที

"ฟางเธอพูดอะไรออกไปอ่ะ"

ฉันพูดขึ้นเบาๆกับฟาง

"อ้าวไม่จริงหรอ เธออยู่ห้องนี้กับพี่โมะอ่ะ แล้วจะให้ฉันพูดอย่างอื่นได้ไงอ่ะ"

ฟางหันมาตอบหน้าตาใสซื่อ

"อยู่ห้องนี้หรอ?"

นายคนนั้นก็ยังถามไม่เลิก

"ค่ะ"

ฟางหันไปตอบทันที

"อะไรว่ะ นี้ห้องไอ้โมะมันไม่ใช่หรอ แล้วมีสาวได้ไงว่ะ ปกติมันไม่เคยเอาสาวที่ไหนมาที่ห้อ......"

"หยุดพูดสักทีน่ะ กินๆเข้าไปเลย"

นายนั่นยังพูดไม่จบ โทโมะที่หันมาแล้วเอาอาหารยัดใส่ปากทันที

"เราไปนั่งที่อื่นกันดีกว่าแก้ว"

ฟางเมื่อรู้เหตุผลจึงพาแก้วออกมาห่างๆตรงนั้น