ฺBy love ตามหารักที่หายไป

                         คอนโดของจองเบ 

 " โอโห ! หรูมากเลยอ่ะ เลยเชื่อเลยนะเนี่ย " ห้องสีขาวสะอาดตา ประดับด้วยเฟอร์นิเจอร์สุดไฮเท๊ค ทำเอาน้ำฝนดูตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก 

 " มันแน่อยู่ล่ะ ก็โรงแรมห้าดาวนี่ " จากนั้น แก้วก็บรรยายถึงห้องที่แสนจะหรูหราของจองเบอย่างละเอียด 

 " ยัยแก้ว แล้ว ... เธอได้พบพวกเขาบ้างหรือป่าว ? " ทันทีที่แก้วพูดจบ น้ำฝนก็ถามถึงพวกโทโมะทันที 

 " ยังเหรออ่ะ " แก้วตอบ  

 " แล้วกัน ทำไมเธอไม่ไปหาพวกเขาล่ะ " น่ำฝนถามต่อ 

 " เธอก็รู้ไม่ใช่เหรอ ว่าโรงเรียนที่พวกเขาอยู่ มันเป้นโรงเรียนชาย แล้วจะให้ฉันไปหาพวกเขาได้ยังไงล่ะ " แก้วบอกถึงเหตุผลที่ทำให้เธอไปเจอพวกโทโมะไม่ได้ 

 " เธอก็พูดเกินไป ทำไมเธอไม่บอกอาจารย์ไปว่า ไปเยี่ยมพี่ชายก็ได้นิ " น้ำฝนไม่ค่อยเข้าใจที่แก้วพูดสักเท่าไร เพราะถึงโรงเรียนของโทโมะจะเป็นโรงเรียนชายล้วน แต่ถ้าแก้วเพียงแค่บอกไปว่า เธอต้องการจะเยี่ยมพี่ชายฝาแฝด ด้วยเหตุผลแค่นี้ ทางโรงเรียนจะต้องอนุญาตให้เธอเข้าไปได้อย่างแน่นอน 

 " ที่จริงแล้วฉัน ... " แก้วพยายามจะพูดบางอย่าง แต่คำพูดเหล่านั้นมันจุกอยู่ที่อก ทำให้เธออ่ำอึ้งอยู่อย่างนั้น ทำเอาน้ำฝนสงสัยเป็นอย่างมาก 

 " เป็นอะไรหรือป่าวยัยแก้ว เธอดูเหมือน จะมีอะไรปิดบังฉันอยู่นะ " น้ำฝนที่เห็นสีหน้าดูมีพิรุจของแก้ว ทำเอาเธอ อดที่จะสงสัยไม่ได้ 

 " ปะ ป่าว ~ ฉันก็แค่จะบอกว่า อีกสักพักพี่ชายของฉันก็กลับมาแล้วล่ะ " แก้วรีบเปลี่ยนเรื่องทันที 

 " นี่ยัยแก้ว ! บอกฉันมาเถอะน่า ฉันเป็นเพื่อนเธอมาตั้ง 10 ปี เรื่องแค่นี้ ทำไมต้องปิดบังฉันด้วยล่ะ " นำฝนรู้ได้ทันทีว่า แก้วกำลังมีความลับบางอย่างปิดบังเธออยู่ 

 " เออ ... แต่เธอห้ามบอกพี่จองเบนะ " แก้วตั้งใจที่จะบอกเล่าเรื่องของเธอให้ฟัง แต่เธอก็มีข้อแม้บางอย่างที่จะขอกับน้ำฝน 

 " จริงเหรอ ! เธอชอบเขาจริงๆเหรอเนี่ย " หลังจากที่ได้ฟังแก้วเล่าเรื่องราวทั้งหมดแล้ว น้ำฝนก็ตกใจขึ้นมาเล็กน้อย อาจเป็นเพราะเธอก็รู้อยู่แล้วว่าเพื่อนสนิทของเธอแอบชอบโทโมะ 

 " ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะ " แก้วพูดขึ้น อย่างเข้าใจความรูสึกของตัวเอง 

 " พูดแบบนี้ได้ยังไงกันห่ะ รักก็บอกว่ารักไปสิ " น้ำฝนพยายามให้แก้วเข้าใจว่า ความรักมันคืออะไร 

 " ก็ได้ แต่เธอ ... ห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกพี่ชายของฉันเด็ดขาดนะ ไม่งั้นเธอกับฉัน เลิกคบกัน " แก้วย้ำน้ำฝนอย่างหนักแน่น เพราะเธอกลัวพี่ชายฝาแฝด จะเอาเรื่องนี้ไปบอกโทโมะเข้า 

 " อืม .... งั้นฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะ แล้ว ... เธอก็พยายามเข้าล่ะ ฉันไปล่ะ บายจ้า " น้ำฝนพูดจบ เธอก็เดินออกไปจากห้องทันที 

 " จะให้ฉันไปหาเขายังงั้นเหรอ ทำแบบนั้นก็เสียฟอร์มแย่นะสิ " หลังจากที่น้ำฝนเดินออกจากห้องไปได้ไม่นาน แก้วบ่นถึงโทโมะทันที แต่ดูเหมือนว่าวิธีการที่น้ำฝนเสนอมานั้น มันดูจะเป็นวิธีที่น่าขายหน้าสำหรับเขาไปซะแล้ว (ที่แท้นางเอกของเราก็ฟอร์มจัดนี่เอง)

                           ห้อง F in K school 

 " ไอ้เคนตะ นายคิดอย่างคิดไหมวะ ? " เขื่อนที่นั่งคุยอยู่กัยเคนตะ จากนั้นเขาก็หน้าของจองเบ ก่อนจะเอ่ยถามความคิดเห็นจากคนที่นั่งอยู่ข้างๆเขา 

 " ฉันก็คิดว่าอย่างนั้นล่ะนะ ไอ้จองเบ มันดูแปลกๆไปนิดหน่อยน่ะ " เคนตะบอกกับเขื่อนถึงความคิดเห็นของเขา 

 " หน้าตาเข้มขึ้น บุคลิกมาดแมน ไม่อ้อนแอ้นเลยสักนิดว่าไหม ? " ดูเหมือนป๊อปปี้อย่างแน่ใจ 

 " พวกนายน่ะ มีอะไรกับฉันหรือป่าว เห็นเอาแต่จ้องหน้าของฉันอยู่ตั้งนาน " จองเบถามพกวป๊อปปี้อย่างแปลกใจ 

 " เออ ... ก็ไม่มีอะไรนี่ " เคนตะ เขื่อน ป๊อปปี้ รีบหลบหน้าอย่างไว 

 " อะไรของพวกเขานะ นี่ไอ้โทโมะ ตั้งใจเรียนหน่อยได้ไหม " หลังจากที่จองเบบ่นกับตัวเอง เขาก็หันไปโวยใส่โทโมะที่นั่งเม่อทันที 

 " ไอ้โทโมะ ไอ้โทโมะ ! " จองเบพยายามเรียกโทโมะอยู่นาน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ตอบสนองเลยสักนิด โทโมะยังคงนั่งมองออกไปนอกหน้าต่างต่อไป 

 " ยัยนี่น ไปอยู่ที่ไหนกันนา ... โทโมะบ่นออกมาเบาๆ แต่ดูเหมือนว่าพวกป๊อปปี้จะได้ยินได้เขาพูดอย่างไม่ค่อยจะชัดสักเท่าไร 

 " ยัยนั่น เป็นใครวะ ? " ป๊อปปี้เอยถามโทโมะ ถึงคนที่เขาบ่นออกมา อย่างสงสัย 

 " อะ เออ ... ไม่มีอะไร " โทโมะตกใจเป้นอย่างมาก ที่พวกป๊อปปี้ได้ยินที่เขาพูด 

 " ไม่มีอะไรได้ยังไง เอ๊ะ !? หรือว่า ... นาย นายกำลังมีความรักอยู่หรือวะ " เขื่อนถามโทโมะทันที 

 " ฉันบอกว่าป่าวก็ป่าวไง !!! " โทโมะตะครอกใส่เพื่อนๆของพวกเขาอย่างแรง ก่อนจะเดินออกจากห้องไป ด้วยท่าทางหงุดหงิด

 " เป้นอะไรของเขานะ " เคนตะสงสัยกับท่าทางของโทโมะอย่างมาก

 " ฉันไปดูเขาเอง " จากนั้น จองเบก็อาสาไปดูเพื่อนของเขา ด้วยความเป็นห่วง

                          ที่ที่หนึ่ง in k school

 " ไอ้โทโมะ เป็นอะไรหรือป่าววะ ? " ทันทีที่เดินตามโทโมะมา จองเบก็เอ่ยถามเพื่อนสนิทของเขาอย่างเป้นห่วง 

 " ไอ้จองเบ นายยังไม่เจอน้องสาวของนายอีกเหรอวะ " ทันทีที่จองเบถาม โทโมะก็ย้อนถามถึวแก้วทันที

 " เอ ... ฉันไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมนายถึงอยากพบน้องสาวของฉันนัก " จองเบเริ่มสงสัยโทโมะเหมือนกัน

 " ไม่มีอะไรหรอกน่า ฉันแค่อยากจะเอาของให้กับเขาก็เท่านั้นเอง " โทโมะพยายามไม่ทำตัวให้สงสัย

 " งั้นเหรอ ฉันคิดว่านาย จะชอบจองมีเข้าแล้วซะอีก " จองเบเอ่ยถามถึงสิ่งที่เขาคิดอยู่

 " ปะ ป่าวนะโว้ย " โทโมะรีบเก็บอาการทันที แต่ดูเหมือนจองเบจะรู้แล้วล่ะ

 " ฉันขอเตือนอะไรไว้อย่างนะ ไอ้โทโมะ นายห้ามชอบเธอเด็ดขาด " จองเบพูดขึ้น อย่างรู้ทัน

 " ทะ ทำไมล่ะวะ " โทโมะถามจองเบ อย่างแปลกใจ

 " ก็เพราะ เธอ .. เธอไม่อยากเจอนายยังไงล่ะ " จองเบพลั้งปากพูดออกไป คำพูดเหล่านั้น ทำเอาโทโมะรู้ได้ทันทีว่า จองเบจะต้องรู้ว่าน้องสาวของเขาอยู่ที่ไหน

 " ไอ้จองเบ นายเอาเธอไปซ่อนที่ไหน บอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะโว้ย " โทโมะโกรธมาก เขาเข้าไปเขย่าที่ตัวของจองเบอย่างบ้าคลั้ง

 " ฉันไม่รู้ " จองเบยังคงโกหกโทโฒะต่อไป เพราะเขาไม่อยากผิดสัญญาที่ให้ไว้กับน้องสาว

 " จำไว้เลยนะ ฉันจะต้องหาเธอให้ได้  " โทโมะพูดขึ้น ก่อนจะจ้องเข้าที่หน้าของจองเบ

 " งั้นฉันจะคอยดู " จองเบบอกกับโทโมะ อย่างไม่กังวลสักเท่าไร

            เอาแล้วไงล่ะครับ โทโมะเริ่มค้นหาแก้วแล้ว และดูเหมือนแก้วก็อยากจะเจอโทโมะอยู่เช่นกัน แต่มันมีอุปสรรคบางอย่างขวางกั้นพวกเขาอยู่ แล้วเรื่องราวจะจบลงเช่นไร ติดตามได้ในตอนต่อไปจ้า

    ~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~~o~