ฺBy love ตามหารักที่หายไป
8.7
เขียนโดย because_for_love
วันที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.38 น.
50 chapter
111 วิจารณ์
72.72K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
27) การจากลา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ห้องโทโมะ - จองเบ in k school
หลังจากที่โทโมะตามหาแก้ว จนร่างกายของเขาไปไม่ไหว เขาจึงตัดสินใจรอแก้วอยู่ในห้องพัก เพราะไม่ว่ายังไง แก้วจะต้องกลับมา อย่างที่เป็นอยู่ทุกวันอย่างแน่นอน
" ยัยแก้วบ้า ชักจะทำให้ฉันหงุดหงิดแล้วนะ ! " ดูเหมือนอารมณ์ของเขาจะเริ่มฉุนเฉียวมากขึ้น เพราะตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยมีใครกล้าทำให้เขาอารมณ์เสียได้ถึงขนาดนี้
" คอยดูเถอะ กลับมา จะด่าให้ยับเลย " โทโมะยังคงบ่นถึงแก้วต่อไป จนกระทั้ง
" ก๊อก ก๊อก ก๊อก ! " เสียงคนเคาะประตูห้องของเขาดังขึ้น จากนั้นเขาจึงรีบเปิดประตูรับอย่างไว พร้อมๆกับต่อว่าอย่างรุนแรง
" ไปไหนมาห่ะ ! " โทโมะพูดขึ้นอย่างโมโห
" อะไรวะ ฉันแค่มายืมสบู่เหลวแค่นี้ ทำไมต้องด่าด้วยวะเนี่ย ? " เขื่อนที่เปิดประตูห้องเข้ามา ทันทีที่ถูกโทโมะต่อว่า เขาก็ย้อนถามโทโมะกลับไป ด้วยความสงสัย
" เออ ... พอดีฉันคิดว่าเป็นไอ้จองเบน่ะ " ทันทีที่รู้ว่าเป็นเขื่อน โทโมะก็ใจเย็นลงอย่างเห็นได้ชัด
" ไอ้จองเบเหรอ นายมีเรื่องอะไรกับมันหรือป่าววะ ไอ้โทโมะ " เขื่อนยังคงถามโทโมะต่อไป
" ไม่มีอะไรหรอก จะเอาสบู่ใช่ป่าว เอ้า เอาไป " โทโมะพูดจบก็หยิบสบู่เหลว มาให้เขื่อน
" ฉันควรจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย " โทโมะนั่งลงอย่างหมดแรง ก่อนจะรำพึงกับตัวเองเบาๆ
เช้าวันรุ่งขึ้น
" เฮ้ ! ไอ้โทโมะ เปิดประตูหน่อย " เสียงคนเคาะประตูอีกครั้ง ทำเอาโทโมะสะดุ้งตื่นโดยเร็ว
" ยัยตัวดี มาแล้วสินะ " หลังจากที่ได้ยินเสียงเคาะประตู โทโมะคิดไว้ทันทีว่า จะต้องเป็นแก้วใจอย่างแน่นอน
" หายไปไหนมาห่ะ ยัยบ้า รู้ไหมว่าฉันรอเธอทั้งคืน " โทโมะต่อว่าแก้วเป็นชุด
" มีเรื่องอะไรเหรอ ไอ้โทโมะ ? " เสียงของแก้วดูเปลี่ยนไป น้ำเสียงขรึมขึ้น แถมบุคลิกดูจะมาดแมนกว่าแต่ก่อนซะอีก ทำเอาโทโมะรู้ได้เลยว่า คนที่กำลังมาหาเขาในตอนนี้ ไม่ใช่แก้ว แต่เป็นจองเบ พี่ชายฝาแฝดของเธอนั่นเอง
" ไอ้ ... จองเบเหรอ ? " โทโมะพูดไม่ออก หลังจากที่เห็นหน้าเพื่อนสนิทของเขา
" มีอะไรแปลกไปเหรอไง หน้าของฉันมีอะไำรติดเหรอ " จองเบหงุนงงกับท่าทางของโทโมะเป็นอย่างมาก
" เออ ... แล้ว .. " โทโมะกำลังจะถามถึงแก้ว
" อ่อ ! จองมีน่ะเหรอ .. " จองเบกำลังจะบอกว่าน้องสาวของตนอยู่ที่ไหน แต่ดูเหมือนเขาจะคิดบางอย่างขึ้นได้
1 วัน ก่อนหน้านั้น คอนโดของจองเบ
" พี่จองเบ คือว่า ... ฉันมีเรื่องหนึ่งอยากจะขอร้อง " แก้วพูดขึ้น
" ว่ามาเลย " จองเบถามน้องสาว ถึงเรื่องที่เธอขอ
" คือว่า ... ห้ามบอกเพื่อนของพี่ได้ไหม ว่าฉันอยู่ที่นี้ โดยเฉพาะ .... ไอ้โทโมะ " แก้วบอกเรื่องที่ขอให้กับ จองเบได้ฟัง
" ทำไมล่ะจองมี หรือว่า ... เธอกลัวพวกเขาหรือไง " จองเบไม่เข้าใจที่แก้วพูด ว่าทำไมเธอจะต้องหลบหน้าพวกเขาด้วย ทั้งๆ 1 เดือนที่ผ่านมาเธอก็อยู่กับพวกเขามาตลอด
" ไม่หรอก ฉันกลัวว่า ... จะตัดใจจากหมอ .. " แก้วกำลังจะบอกบางอย่าง แต่ในเสี้ยววินาทีนั้น เธอก็ตัดสินใจที่จะไม่พูดดีกว่า
" ตัดใจเหรอ ตัดใจจากใคร " จองเบถามน้องสาวฝาแฝดอย่างสงสัย
" ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เอ๊ะ !? พรุ่งนี้พี่จะต้องตื่นแต่เช้าไม่ใช่เหรอ รีบๆไปนอนเถอะค่ะ " แก้วพูดขึ้น ก่อนจะดันตัวพี่ชายฝาแฝดให้ไปนอนอย่างรวดเร็ว
กลับมาที่ปัจจุบัน
" เออ ...ตั้งแต่ฉันเห็นเธอเมื่อวาน ฉันก็ไม่เจอเขาอีกเลยอ่ะ " จองเบโกหกไป อย่างแนบเนียน
" งั้นเหรอ ถ้านายเจอเธอเมื่อไร บอกฉันด้วยนะ " โทโมะตบไหล่ของจองเบ ก่อนจะไปนั่งที่โต๊ะส่วนตัวของเขา
" ไอ้โทโมะ นายคิดอะไรของนายนะ " จองเบลากกระเป๋าของเขาเข้าไปในห้อง ก่อนจะมองโทโมะอย่างแปลกใจ
" ยัยปัญญานิ่ม ที่เธอคิดจะหนีฉันไปยังงั้นเหรอ " โทโมะหงุดหงิดเป็นอย่างมาก ทันทีที่รู้ว่าแก้วตั้งใจหลบหน้าเขา
ทางด้านแก้ว คอนโดของจองเบ
" พี่ชาย จะบอกหมอนั่นหรือป่าวนะ เอ๊ะ !? นี่ฉันจะคิดมากทำไมเนี่ย เรื่องของเขา เราจะสนทำไม " แก้วนอนอยู่บนเตียงอันหรูหรา แต่ดูเหมือนเธอจะนอนไม่หลับ อาจเป็นเพราะเธอกำลังคิดถึงบรรยากาศที่อยู่ k school ก็เป็นได้
" ยังไงซะ พี่จองเบก็กลับมาแล้ว ถึงเวลาที่ฉัน จะต้องลืมเขาให้ได้ซะที " แก้วครุ่นคิดอย่างหนัก ณ ตอนนี้ เธอลังเลว่า เธอจะลืม หรือ จะสานต่อกันแน่ เวลาเท่านั้นที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักนี้
โทโมะที่ตั้งใจจะบอกรักกับแก้ว แต่แก้วกลับตั้งใจที่จะหลบหน้าเขา แล้วเรื่องราววุ่นๆจะจบลงเช่นไร ยังไงก็ติดตามได้ในตอนต่อไปจ้า (อาจจะอยู่ในช่วงซีเรียสของเรื่องนะครับ)
~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~
หลังจากที่โทโมะตามหาแก้ว จนร่างกายของเขาไปไม่ไหว เขาจึงตัดสินใจรอแก้วอยู่ในห้องพัก เพราะไม่ว่ายังไง แก้วจะต้องกลับมา อย่างที่เป็นอยู่ทุกวันอย่างแน่นอน
" ยัยแก้วบ้า ชักจะทำให้ฉันหงุดหงิดแล้วนะ ! " ดูเหมือนอารมณ์ของเขาจะเริ่มฉุนเฉียวมากขึ้น เพราะตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยมีใครกล้าทำให้เขาอารมณ์เสียได้ถึงขนาดนี้
" คอยดูเถอะ กลับมา จะด่าให้ยับเลย " โทโมะยังคงบ่นถึงแก้วต่อไป จนกระทั้ง
" ก๊อก ก๊อก ก๊อก ! " เสียงคนเคาะประตูห้องของเขาดังขึ้น จากนั้นเขาจึงรีบเปิดประตูรับอย่างไว พร้อมๆกับต่อว่าอย่างรุนแรง
" ไปไหนมาห่ะ ! " โทโมะพูดขึ้นอย่างโมโห
" อะไรวะ ฉันแค่มายืมสบู่เหลวแค่นี้ ทำไมต้องด่าด้วยวะเนี่ย ? " เขื่อนที่เปิดประตูห้องเข้ามา ทันทีที่ถูกโทโมะต่อว่า เขาก็ย้อนถามโทโมะกลับไป ด้วยความสงสัย
" เออ ... พอดีฉันคิดว่าเป็นไอ้จองเบน่ะ " ทันทีที่รู้ว่าเป็นเขื่อน โทโมะก็ใจเย็นลงอย่างเห็นได้ชัด
" ไอ้จองเบเหรอ นายมีเรื่องอะไรกับมันหรือป่าววะ ไอ้โทโมะ " เขื่อนยังคงถามโทโมะต่อไป
" ไม่มีอะไรหรอก จะเอาสบู่ใช่ป่าว เอ้า เอาไป " โทโมะพูดจบก็หยิบสบู่เหลว มาให้เขื่อน
" ฉันควรจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย " โทโมะนั่งลงอย่างหมดแรง ก่อนจะรำพึงกับตัวเองเบาๆ
เช้าวันรุ่งขึ้น
" เฮ้ ! ไอ้โทโมะ เปิดประตูหน่อย " เสียงคนเคาะประตูอีกครั้ง ทำเอาโทโมะสะดุ้งตื่นโดยเร็ว
" ยัยตัวดี มาแล้วสินะ " หลังจากที่ได้ยินเสียงเคาะประตู โทโมะคิดไว้ทันทีว่า จะต้องเป็นแก้วใจอย่างแน่นอน
" หายไปไหนมาห่ะ ยัยบ้า รู้ไหมว่าฉันรอเธอทั้งคืน " โทโมะต่อว่าแก้วเป็นชุด
" มีเรื่องอะไรเหรอ ไอ้โทโมะ ? " เสียงของแก้วดูเปลี่ยนไป น้ำเสียงขรึมขึ้น แถมบุคลิกดูจะมาดแมนกว่าแต่ก่อนซะอีก ทำเอาโทโมะรู้ได้เลยว่า คนที่กำลังมาหาเขาในตอนนี้ ไม่ใช่แก้ว แต่เป็นจองเบ พี่ชายฝาแฝดของเธอนั่นเอง
" ไอ้ ... จองเบเหรอ ? " โทโมะพูดไม่ออก หลังจากที่เห็นหน้าเพื่อนสนิทของเขา
" มีอะไรแปลกไปเหรอไง หน้าของฉันมีอะไำรติดเหรอ " จองเบหงุนงงกับท่าทางของโทโมะเป็นอย่างมาก
" เออ ... แล้ว .. " โทโมะกำลังจะถามถึงแก้ว
" อ่อ ! จองมีน่ะเหรอ .. " จองเบกำลังจะบอกว่าน้องสาวของตนอยู่ที่ไหน แต่ดูเหมือนเขาจะคิดบางอย่างขึ้นได้
1 วัน ก่อนหน้านั้น คอนโดของจองเบ
" พี่จองเบ คือว่า ... ฉันมีเรื่องหนึ่งอยากจะขอร้อง " แก้วพูดขึ้น
" ว่ามาเลย " จองเบถามน้องสาว ถึงเรื่องที่เธอขอ
" คือว่า ... ห้ามบอกเพื่อนของพี่ได้ไหม ว่าฉันอยู่ที่นี้ โดยเฉพาะ .... ไอ้โทโมะ " แก้วบอกเรื่องที่ขอให้กับ จองเบได้ฟัง
" ทำไมล่ะจองมี หรือว่า ... เธอกลัวพวกเขาหรือไง " จองเบไม่เข้าใจที่แก้วพูด ว่าทำไมเธอจะต้องหลบหน้าพวกเขาด้วย ทั้งๆ 1 เดือนที่ผ่านมาเธอก็อยู่กับพวกเขามาตลอด
" ไม่หรอก ฉันกลัวว่า ... จะตัดใจจากหมอ .. " แก้วกำลังจะบอกบางอย่าง แต่ในเสี้ยววินาทีนั้น เธอก็ตัดสินใจที่จะไม่พูดดีกว่า
" ตัดใจเหรอ ตัดใจจากใคร " จองเบถามน้องสาวฝาแฝดอย่างสงสัย
" ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เอ๊ะ !? พรุ่งนี้พี่จะต้องตื่นแต่เช้าไม่ใช่เหรอ รีบๆไปนอนเถอะค่ะ " แก้วพูดขึ้น ก่อนจะดันตัวพี่ชายฝาแฝดให้ไปนอนอย่างรวดเร็ว
กลับมาที่ปัจจุบัน
" เออ ...ตั้งแต่ฉันเห็นเธอเมื่อวาน ฉันก็ไม่เจอเขาอีกเลยอ่ะ " จองเบโกหกไป อย่างแนบเนียน
" งั้นเหรอ ถ้านายเจอเธอเมื่อไร บอกฉันด้วยนะ " โทโมะตบไหล่ของจองเบ ก่อนจะไปนั่งที่โต๊ะส่วนตัวของเขา
" ไอ้โทโมะ นายคิดอะไรของนายนะ " จองเบลากกระเป๋าของเขาเข้าไปในห้อง ก่อนจะมองโทโมะอย่างแปลกใจ
" ยัยปัญญานิ่ม ที่เธอคิดจะหนีฉันไปยังงั้นเหรอ " โทโมะหงุดหงิดเป็นอย่างมาก ทันทีที่รู้ว่าแก้วตั้งใจหลบหน้าเขา
ทางด้านแก้ว คอนโดของจองเบ
" พี่ชาย จะบอกหมอนั่นหรือป่าวนะ เอ๊ะ !? นี่ฉันจะคิดมากทำไมเนี่ย เรื่องของเขา เราจะสนทำไม " แก้วนอนอยู่บนเตียงอันหรูหรา แต่ดูเหมือนเธอจะนอนไม่หลับ อาจเป็นเพราะเธอกำลังคิดถึงบรรยากาศที่อยู่ k school ก็เป็นได้
" ยังไงซะ พี่จองเบก็กลับมาแล้ว ถึงเวลาที่ฉัน จะต้องลืมเขาให้ได้ซะที " แก้วครุ่นคิดอย่างหนัก ณ ตอนนี้ เธอลังเลว่า เธอจะลืม หรือ จะสานต่อกันแน่ เวลาเท่านั้นที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักนี้
โทโมะที่ตั้งใจจะบอกรักกับแก้ว แต่แก้วกลับตั้งใจที่จะหลบหน้าเขา แล้วเรื่องราววุ่นๆจะจบลงเช่นไร ยังไงก็ติดตามได้ในตอนต่อไปจ้า (อาจจะอยู่ในช่วงซีเรียสของเรื่องนะครับ)
~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~~o~o~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ