สะดุดรัก...ที่พักใจ

Part Faye

ระหว่างที่ฉันกำลังเก็บของอยู่ เอ๊ะ!!!! กระเป๋าตังฉันหายไปไหนเนี้ย สงสัยจะตกตอนเดินผ่านพี่ๆนักข่าวมาละมั้งเนี้ยเฮ้อออออออ~ ยัยเฟย์นะยัยเฟย์ ข้าวยังไม่ได้กินเลย ค่ารถกลับบ้านก้ไม่มี จะทำไงดีละทีนี้ ทุกคนก้คงกลับกันไปหมดแล้วฉันทำไงดี ระหว่างที่ฉันกำลังบ่นกับตัวเอง เอ๊ะ!!! นั้นใครนะ ทำไมมายืนอยู่หน้าห้องคนเดียว ผีหรือป่าววะ นี่ก้อค่ำมากแล้ว สตูฯก้หน้าจะเหลือเเค่พี่ๆทีมงานนี่นา แต่ดูจากลักษณะแล้วไม่ใช่แน่นอน เป็นไงเป็นกันวิ่งไปดักหน้าก่อนเลยละกัน หิวโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย 

ฟุ่บ~(สมมุติว่าเสียงวิ่งละกัน)

เขื่อน:เห้ยยยยยยยยยยยยย!!!!!!

เฟย์:นึกว่าใครเขื่อนนี้เอง เรามีไรจะขอหน่อย ได้ป่ะ

เขื่อน:เออ มีไรก้ว่ามาเลย

เคนตะ/จองเบ:เขื่อน ไปกันได้ยัง ทำไรกันอยู่เนี้ย

เขื่อน:แปปว่ะ ตกลงเธอมีไรเนี้ย เร็วๆว่ามา

เฟย์:เออ...คือ..เลี้ยงข้าวเราหน่อยได้ป่ะ พอดีกระเป๋าตังหาย แล้วอีกอย่างเงินติดตัวก้ไม่มีสักบาท แถมยังกลับบ้านไม่ได้ด้วยอ่ะ เพราะไม่มีค่ารถ

เขื่อน:แล้วโทรศัพท์ละ อยู่ไหน ทำไมไม่โทรหาพี่เธอ

เฟย์:เออจริงซิเงินโทรศัพท์หมดนะ แหะๆ ^^(ฉันได้แต่หัวเราะแห้งๆให้เขาไป)

เขื่อน:โทรศัพท์ฉันก้แบตหมดเหมือนกัน

เฟย์:เคนตะ จองเบ ยืมโทรศัพท์หน่อยเดะ 

เคนตะ:ไม่เอา เปลืองตัง

จองเบ:เออใช่

เขื่อน:ให้มันได้อย่างนี้เซ่

เฟย์:ตกลงนายจะเลี้ยงข้าวฉันมั้ยนายเขื่อน ฉันหิวจะตายอยู่แล้ว

เขื่อน:อือๆ ก้ได้ๆ ไอ้เคนไอ้เบ ฉันขอผิดนัดวันหนึ่งว่ะ 

เคนตะ/จองเบ:อือ ครั้งเดียวนะโว้ยยยย

และแล้วฉันก้ได้กินข้าวอย่างอิ่มหนำ่สำราญ แต่นายเขื่อนนี้ซินั่งมองหน้าฉันตั้งแต่สั่งข้าวจนกินหมด ไม่รู่จะมองไรนักหนาแถมยังมองหน้าไม่พอใจอีกนะเหอะ ส่งสัยไม่ได้ไปเที่ยว ก้ช่วยไม่ได้นายอยากพาฉันมาเองทำไม(ได้ข่าวว่าขอให้เขาช่วยนะ -o-:Nine)(เงียบไปเลยมีหน้าที่เขียนก้เขียนไป-*-:เฟย์)