สะดุดรัก...ที่พักใจ

Part Fang

ระหว่างที่ฉันกำลังไปที่รถก็มีชายฉกรรจ์คนหนึ่งมาดึ่งกระเป๋าฉันไป ฉันด้วยความที่เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งที่ไม่มีแรงสู้ผู้ชายที่ตัวใหญ่กว่าได้แน่นอน ฉันเลยตะโกนว่า"ช่วยด้วย"ซ้ำไปซ้ำมาและแล้วก็มีอัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยฉันจริงๆ(อินกับละครมากไปหน่อย)ผู้ชายคนนั้นวิ่งไปชกซ้ายชกขวาและพยายามหาโอกาสเอากระเป๋าออกมา

แต่พลาดท่าโดนต่อยมา1รอบแต่ก้อเอากระเป๋าคืนมาได้และเขาก้อนำมาคืนให้ฉัน โอ้!พระเจ้า ป๊อปปี้นี่นาฉันจะขอบคุณเขายังไงดี แต่...เอ๊ะ! เขามีแผลที่มุมปากด้วยนี่นา

ฟาง:ขอบใจมากนะ ป๊อปปี้(ฉันพูดแล้วยิ้มให้เขา)

ป๊อปปี้:ไม่เป็นไรหรอก เรายินดีช่วย ก้อเพื่อนกันนี่หน่า (เขากระซิบบอกฉันเบาๆ)

ฟาง:เอ๊ะ!นายมีแผลด้วยนี่ เดี๋ยวฉันทำแผลให้นะ เป็นการขอบคุณไง

ป๊อปปี้:แผลแค่นี้ไม่เป็นไรหรอกน่า

ฟาง:อย่าดื้อสิ เดี๋ยวแผลก็อักเสบหรอก

ป๊อปปี้:อ่ะ อ่ะ ก้อด้ายยยยยยยย

และแล้วป๊อปปี้ก็ยอมให้ฟางทำแผลให้อย่างโดยดี 

Part Poppy

ยัยนี่นี่ก้อน่ารักดีนะเนี่ย หน้าใส จมูกโด่ง หน้าหวาน ตาโต ผิวขาว แถมกุลสตรีมากๆเลย ขอสามคำ น่า รัก อ่ะ

โอ๊ย!ใจเต้นแรงมากว่ะ ทำไมเป็นแบบนี้วะ หรือเราจะชอบยัยนี่ว่ะ

ฟาง:อ่ะเสร็จละ เดี๋ยวนะทำไมนายหน้าแดงอ่ะ

ป๊อปปี้:อากาศมันร๊อนนนนนน(กลัวเธอจับได้จังเลย)

ฟาง:จะร้อนได้ไงเปิดแอร์นะ

ป๊อปปี้:ก้อคนมันร้อนอ่ะ

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^จบ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเรานะ เราชื่อนาย แต่เรื่องนี้เราแต่งกับน้องเรา อาจจะสั้น เพี้ยน บ้าบอคอแตก น้ำเน่าไปหน่อย แต่ก้ขอให้เม้นกันเยอะๆนะคะ ^^

ี