สะดุดรัก...ที่พักใจ

 

พิม:โทโมะขาาาาแย่แล้วค่ะแก้วเป็นลมค่ะ(วิ่งเข้ามาหน้าตาตื่น)
 
โทโมะ:จริงเหรอ!!! แก้วอยู่ไหน(โทโมะถามด้วยความเป็นห่วง)
 
พิม:ในห้องซ้อมเต้นค่ะ ไปเร็วค่ะ
 
โทโมะ:อื้อ
 
เมื่อโทโมะเข้ามาในห้องน้ำหญิงก้ไม่เห็นมีแก้วและคนอื่นๆอยู่เลยสงสัย 
 
โทโมะ:พิม!!! ไหนละแก้ว
 
พิม:หึหึ ก้ไม่มีนะสิค่ะ
 
โทโมะ:หมายความว่าไง 
 
พิม:ไม่ต้องห่วงแก้วหรอกค่ะ เพราะแก้วไม่ได้เป็นอะไร เรามามีความสุขด้วยกันนะคะ
 
พิมดันโทโมะให้ติดกับผนังห้องแล้วก้มหน้าจูบโทโมะส่วนแก้วที่โดนพิมหลอกว่าให้ขึ้นมาหา
 
ที่ห้องซ้อมเต้นเลยรีบวิ่งมาและพบว่าพิมกำลังจูบกับโทโมะอยู่ เมื่อโทโมะผลักพิมออกก้เห็น
 
แก้วที่ยื่นดูอยู่ตรงประตูเลยรีบอธิบายให้ฟัง
 
โทโมะ:แก้ว!!!!! มันไม่ใช่อย่างที่แก้วคิดนะ
 
เพี้ย!!~
 
แก้ว:ไอ้ผู้ชายหลายใจ กะล่อน ปลิ้นปล่อน ไหนบอกว่าจะไม่ทำให้แก้วเสียใจไงแล้วนี้มัน
 
อะไร!!!
 
โทโมะ:แก้ว ฟังโมะอธิบายก่อนนะ
 
แก้ว:แก้วไม่ฟัง ฮือ~(แล้วก้วิ่งหนีไป)
 
โทโมะหันไปมองพิมด้วยสายตาที่ไม่พอใจแล้วพิมก้ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วโทโมะก้วิ่งออกไป
 
ตามแก้วแล้วขว้าแขนไว้
 
โทโมะ:แก้ว!!!!! มันไม่ใช่....
 
แก้ว:ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว แก้วขออยู่คนเดียว แล้วจะไปไหนก้ไป!!!!
 
โทโมะ:แต่....
 
แก้ว:ไป!!!!
 
แก้วนั่งร้องไห้อย่างเสียใจที่คนรักทำแบบนี้ ส่วนโทโมะก้ไม่ต่างจากแก้วที่พยายามอธิบาย
 
แต่แก้วไม่ฟังเลยเอาแต่เศร้าไม่เป็นอันซ้อม
 
มาที่ป็อปปี้กันบ้าง
 
หวายเดินมาหาป็อปปี้ที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะ แล้วนั่งลงข้างๆ
 
หวาย:ป็อปปี้ขาาาาา ทำอะไรอยู่เหรอคะ(หวายมานั่งข้างๆแล้วเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆ)
 
ป็อปปี้:เอ่อ...อ่านหนังสือนะ แล้วหวายมีอะไรเหรอ(ป็อปปี้ดันตัวออกห่าง)

หวาย:ก้ไม่มีอะไรหรอกค่ะ หวายก้แค่เหงาอยากมีเพื่อนคุยเท่านั้นเอง(แล้วก้เอามือลูบแขน
 
ป็อปปี้)
 
ป็อปปี้:เออ...หวายเดี๋ยวฉันไปก่อนนะพอดีมีซ้อม(รีบลุกขึ้น)
 
หวาย:จะรีบไปไหนละคะป็อปขาาาาาาา(ดึงป็อปให้นั่ง)
 
หวายดึงป็อปปี้ให้นั่งลงอย่างแรงเลยทำให้ป็อปปี้เสียหลักล้มทับหวายตามแผนของหวายที่คิด
 
ไว้ว่าหลอกฟางว่าป็อปมีอะไรจะคุยด้วยแล้วให้มาเห็นภาพนี้
 
ฟาง:ปะ ปะ ป็อปมีอะไรจะคุยด้วยเหรอ(น้ำตาคลอเบ้า)
 
ป็อปปี้:มะ มะ มัน มะ ไม่มีอะไรนะฟาง
 
ฟาง:มีเรื่องจะคุยแค่นี้ใช่มั้ยฟางขอตัว 
 
ป็อปปี้:ฟะ ฟางเดี๋ยว
 
หวาย:โอ้ยยยย!! เจ็บขาจังเลยค่ะป็อปขาาาา(แกล้งเจ็บขาเพื่อไม่ให้ป็อปปี้ไปหาฟาง)
 
ป็อปปี้:เอ่อ...หวาย...มาฉันช่วย(ช่วยแบบไม่ค่อยเต็มใจ)
 
หวาย:ขอบคุณค่ะ
 
ป็อปปี้:อือ ไม่เป็นไร(ทำหน้าเบื่อหน่ายแล้ววิ่งออกไป)
 
มาที่เขื่อนเฟย์บ้าง
 
เกลเดินเข้ามาในห้องซ้อมที่มีโทโมะที่นั่งซึมอยู่และเขื่อนที่กำลังซ้อมเต้น
 
เกล:พี่เขื่อนขาาาาาา ซ้อมเหนื่อยมั้ยค่ะ
 
เขื่อน:ก้นิดหน่อย
 
เกล:ไม่นิดแล้วมั้งค่ะเดี๋ยวซับเหงื่อให้นะคะ(เอาผ้าเย็นมาเช็ดหน้าให้เขื่อน)
 
เขื่อน:เอ่อ...พี่เช็ดเองดีกว่า
 
เกล:ก้เกลอยากเช็ดให้นี้ค่ะ(แย่งผ้าเย็นมาแล้วเอาผ้าเย็นมาเช็ดให้เขื่อน)
 
เขื่อน:ไม่ต้องหรอก(เอาผ้ามาเช็ดเอง)
 
เกล:ก้ได้ค่ะ เมื่อพี่เขื่อนขาาาไม่ชอบเกลไม่ทำก้ได้ค่ะ มากินน้ำดีกว่าค่ะ(เปิดขวดน้ำแล้วป้อน
 
เขื่อน)
 
เขื่อน:ไม่ต้อง
 
เกล:ก้เกลอยากทำอ่ะ
 
เขื่อน:พี่บอกว่าไม่ก้ไม่ไง
 
เขื่อนผลักเกลอย่างแรงทำให้เกลล้มลงไปนอนกับพื้น แล้วเกลก้ทำตามแผนที่วางไว้คือ
 
แกล้งเจ็บมือ
 
เขื่อน:พะ พี่ ขอโืทษนะ(แล้วก้เอื้อมมือมาให้จับ)
 
เกล:ไม่เป็นไรค่ะ โอ้ยยยยย!!!!(แกล้งร้องไห้แล้วบอกว่าเจ็บมือ)
 
เขื่อน:เป็นอะไรรึเปล่า
 
เกล:เจ็บมือนิดหน่อยค่ะ
 
เขื่อน:ไหนขอดูหน่อย
 
แล้วเขื่อนก้เอาจับมือเกลมาดูว่าหักหรือกระดูกแตกอะไรหรือเปล่า(เวอร์) แล้วเฟย์ที่ซื้อของ
 
มาฝากเขื่อนก้ถึงกับอึ้งเมื่อเห็นเขื่อนกำลังจับมือเกลอยู่
 
เขื่อน:เฟย์!!! เอ่อ...มาได้ไงอ่ะ
 
เฟย์:ก้เดินเข้ามานี้แหละ สวีทกันอยู่เหรอขอโืทษที่มาขัดจังหวะ!!!
 
เขื่อน:คือมันไม่ใช่นะ ไอ้โมะแก่เล่าให้เฟย์ฟังดิว่ามันเป็นไง(เขื่อนขอความช่วยเหลือ)
 
โทโมะ:ฉันไม่รู้โว้ยยยยยยยย!!!! ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้นแหละ(หงุดหงิดกับเรื่องแก้ว)
 
เขื่อน:เออ ให้มันได้ยังงี้สิ ฟังเขื่อนก่อนนะเฟย์
 
เฟย์:ไม่มีอะไรจะต้องพูด(แล้วก้วิ่งออกไป)
 
เขื่อน:โถเว้ยยยยยยยยย!!!(โมโหกับตัวเอง)
 
เกล:ขอโทษนะคะที่ทำให้เกิดเรื่อง
 
เขื่อน:ไม่เป็นไร เกลไม่ได้ตั้งใจนิ 
 
เกลยิ้มเยาะกับตัวเองที่ทำแผนสำเร็จ
 
..............................................................................................
 
ทั้งสามหนุ่มของเราจะทำยังไงน้า แล้วสามสาวของเราจะยอมคืนดีมั้ย ต้องติดตาม อยากให้
 
อัพต้องเม้น+โหวต เยอะๆนะจ๊ะ