สะดุดรัก...ที่พักใจ

 

พิม:โทโมะขาาาาแย่แล้วค่ะแก้วเป็นลมค่ะ(วิ่งเข้ามาหน้าตาตื่น)

 

โทโมะ:จริงเหรอ!!! แก้วอยู่ไหน(โทโมะถามด้วยความเป็นห่วง)

 

พิม:ในห้องซ้อมเต้นค่ะ ไปเร็วค่ะ

 

โทโมะ:อื้อ

 

เมื่อโทโมะเข้ามาในห้องน้ำหญิงก้ไม่เห็นมีแก้วและคนอื่นๆอยู่เลยสงสัย 

 

โทโมะ:พิม!!! ไหนละแก้ว

 

พิม:หึหึ ก้ไม่มีนะสิค่ะ

 

โทโมะ:หมายความว่าไง 

 

พิม:ไม่ต้องห่วงแก้วหรอกค่ะ เพราะแก้วไม่ได้เป็นอะไร เรามามีความสุขด้วยกันนะคะ

 

พิมดันโทโมะให้ติดกับผนังห้องแล้วก้มหน้าจูบโทโมะส่วนแก้วที่โดนพิมหลอกว่าให้ขึ้นมาหา

 

ที่ห้องซ้อมเต้นเลยรีบวิ่งมาและพบว่าพิมกำลังจูบกับโทโมะอยู่ เมื่อโทโมะผลักพิมออกก้เห็น

 

แก้วที่ยื่นดูอยู่ตรงประตูเลยรีบอธิบายให้ฟัง

 

โทโมะ:แก้ว!!!!! มันไม่ใช่อย่างที่แก้วคิดนะ

 

เพี้ย!!~

 

แก้ว:ไอ้ผู้ชายหลายใจ กะล่อน ปลิ้นปล่อน ไหนบอกว่าจะไม่ทำให้แก้วเสียใจไงแล้วนี้มัน

 

อะไร!!!

 

โทโมะ:แก้ว ฟังโมะอธิบายก่อนนะ

 

แก้ว:แก้วไม่ฟัง ฮือ~(แล้วก้วิ่งหนีไป)

 

โทโมะหันไปมองพิมด้วยสายตาที่ไม่พอใจแล้วพิมก้ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วโทโมะก้วิ่งออกไป

 

ตามแก้วแล้วขว้าแขนไว้

 

โทโมะ:แก้ว!!!!! มันไม่ใช่....

 

แก้ว:ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว แก้วขออยู่คนเดียว แล้วจะไปไหนก้ไป!!!!

 

โทโมะ:แต่....

 

แก้ว:ไป!!!!

 

แก้วนั่งร้องไห้อย่างเสียใจที่คนรักทำแบบนี้ ส่วนโทโมะก้ไม่ต่างจากแก้วที่พยายามอธิบาย

 

แต่แก้วไม่ฟังเลยเอาแต่เศร้าไม่เป็นอันซ้อม

 

มาที่ป็อปปี้กันบ้าง

 

หวายเดินมาหาป็อปปี้ที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะ แล้วนั่งลงข้างๆ

 

หวาย:ป็อปปี้ขาาาาา ทำอะไรอยู่เหรอคะ(หวายมานั่งข้างๆแล้วเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆ)

 

ป็อปปี้:เอ่อ...อ่านหนังสือนะ แล้วหวายมีอะไรเหรอ(ป็อปปี้ดันตัวออกห่าง)

หวาย:ก้ไม่มีอะไรหรอกค่ะ หวายก้แค่เหงาอยากมีเพื่อนคุยเท่านั้นเอง(แล้วก้เอามือลูบแขน

 

ป็อปปี้)

 

ป็อปปี้:เออ...หวายเดี๋ยวฉันไปก่อนนะพอดีมีซ้อม(รีบลุกขึ้น)

 

หวาย:จะรีบไปไหนละคะป็อปขาาาาาาา(ดึงป็อปให้นั่ง)

 

หวายดึงป็อปปี้ให้นั่งลงอย่างแรงเลยทำให้ป็อปปี้เสียหลักล้มทับหวายตามแผนของหวายที่คิด

 

ไว้ว่าหลอกฟางว่าป็อปมีอะไรจะคุยด้วยแล้วให้มาเห็นภาพนี้

 

ฟาง:ปะ ปะ ป็อปมีอะไรจะคุยด้วยเหรอ(น้ำตาคลอเบ้า)

 

ป็อปปี้:มะ มะ มัน มะ ไม่มีอะไรนะฟาง

 

ฟาง:มีเรื่องจะคุยแค่นี้ใช่มั้ยฟางขอตัว 

 

ป็อปปี้:ฟะ ฟางเดี๋ยว

 

หวาย:โอ้ยยยย!! เจ็บขาจังเลยค่ะป็อปขาาาา(แกล้งเจ็บขาเพื่อไม่ให้ป็อปปี้ไปหาฟาง)

 

ป็อปปี้:เอ่อ...หวาย...มาฉันช่วย(ช่วยแบบไม่ค่อยเต็มใจ)

 

หวาย:ขอบคุณค่ะ

 

ป็อปปี้:อือ ไม่เป็นไร(ทำหน้าเบื่อหน่ายแล้ววิ่งออกไป)

 

มาที่เขื่อนเฟย์บ้าง

 

เกลเดินเข้ามาในห้องซ้อมที่มีโทโมะที่นั่งซึมอยู่และเขื่อนที่กำลังซ้อมเต้น

 

เกล:พี่เขื่อนขาาาาาา ซ้อมเหนื่อยมั้ยค่ะ

 

เขื่อน:ก้นิดหน่อย

 

เกล:ไม่นิดแล้วมั้งค่ะเดี๋ยวซับเหงื่อให้นะคะ(เอาผ้าเย็นมาเช็ดหน้าให้เขื่อน)

 

เขื่อน:เอ่อ...พี่เช็ดเองดีกว่า

 

เกล:ก้เกลอยากเช็ดให้นี้ค่ะ(แย่งผ้าเย็นมาแล้วเอาผ้าเย็นมาเช็ดให้เขื่อน)

 

เขื่อน:ไม่ต้องหรอก(เอาผ้ามาเช็ดเอง)

 

เกล:ก้ได้ค่ะ เมื่อพี่เขื่อนขาาาไม่ชอบเกลไม่ทำก้ได้ค่ะ มากินน้ำดีกว่าค่ะ(เปิดขวดน้ำแล้วป้อน

 

เขื่อน)

 

เขื่อน:ไม่ต้อง

 

เกล:ก้เกลอยากทำอ่ะ

 

เขื่อน:พี่บอกว่าไม่ก้ไม่ไง

 

เขื่อนผลักเกลอย่างแรงทำให้เกลล้มลงไปนอนกับพื้น แล้วเกลก้ทำตามแผนที่วางไว้คือ

 

แกล้งเจ็บมือ

 

เขื่อน:พะ พี่ ขอโืทษนะ(แล้วก้เอื้อมมือมาให้จับ)

 

เกล:ไม่เป็นไรค่ะ โอ้ยยยยย!!!!(แกล้งร้องไห้แล้วบอกว่าเจ็บมือ)

 

เขื่อน:เป็นอะไรรึเปล่า

 

เกล:เจ็บมือนิดหน่อยค่ะ

 

เขื่อน:ไหนขอดูหน่อย

 

แล้วเขื่อนก้เอาจับมือเกลมาดูว่าหักหรือกระดูกแตกอะไรหรือเปล่า(เวอร์) แล้วเฟย์ที่ซื้อของ

 

มาฝากเขื่อนก้ถึงกับอึ้งเมื่อเห็นเขื่อนกำลังจับมือเกลอยู่

 

เขื่อน:เฟย์!!! เอ่อ...มาได้ไงอ่ะ

 

เฟย์:ก้เดินเข้ามานี้แหละ สวีทกันอยู่เหรอขอโืทษที่มาขัดจังหวะ!!!

 

เขื่อน:คือมันไม่ใช่นะ ไอ้โมะแก่เล่าให้เฟย์ฟังดิว่ามันเป็นไง(เขื่อนขอความช่วยเหลือ)

 

โทโมะ:ฉันไม่รู้โว้ยยยยยยยย!!!! ฉันไม่เห็นอะไรทั้งนั้นแหละ(หงุดหงิดกับเรื่องแก้ว)

 

เขื่อน:เออ ให้มันได้ยังงี้สิ ฟังเขื่อนก่อนนะเฟย์

 

เฟย์:ไม่มีอะไรจะต้องพูด(แล้วก้วิ่งออกไป)

 

เขื่อน:โถเว้ยยยยยยยยย!!!(โมโหกับตัวเอง)

 

เกล:ขอโทษนะคะที่ทำให้เกิดเรื่อง

 

เขื่อน:ไม่เป็นไร เกลไม่ได้ตั้งใจนิ 

 

เกลยิ้มเยาะกับตัวเองที่ทำแผนสำเร็จ

 

..............................................................................................

 

ทั้งสามหนุ่มของเราจะทำยังไงน้า แล้วสามสาวของเราจะยอมคืนดีมั้ย ต้องติดตาม อยากให้

 

อัพต้องเม้น+โหวต เยอะๆนะจ๊ะ