my mind ; sweety boy

kaew talk 
หลังจากหมดไป 1 คาบ ฉันก็ชวนที่รักของฉัน ขึ้นไปเรียนคาบที่2 
แก้ว: เอ่อ....นายจะบอกเฟย์-ฟาง เขื่อนกับป๊อปป่ะ
โทโมะ: แล้วแก้วอยากให้บอกมั้ยล่ะ
แก้ว: อืม ......... ก็ได้ ^^
เราสองคนเดินคุย หยอกล้อ กันจนถึงห้องเรียน
เฟย์: แก้ว!! ไปไหนมา เอ่อ....โทโมะ 
เฟย์มองลงมาที่มือของฉันกับโทโมะ ที่จับกันไว้แน่น
แหมๆ ก็คนมันรักกันอ่ะนะ (เอ่อ....แก้วใจเปลี่ยนไปแล้ว ><')
ฟาง: แก้ว.......ไปทำอะไรมา ที่ไหน อย่างไร 
แก้ว: ไปสารภาพรักมา -//-
เฟย์-ฟาง: ห๊า!!!!! ใคร???
แก้ว:.....นี่ๆ
ฉันเอานิ้วจิ้มไปที่โทโมะ  
ป๊อป: เห้ย!! แสดงว่า ..........
โทโมะ: เราสองคนเป็นแฟนกันแล้ว 
โทโมะปล่อยมือจากฉัน มาโอบฉันไว้แทน >()<
ทุกคน: ห๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
แม้แต่นายเขื่อนที่นั่งฟังเพลงอยู่ ก็ลุกขึ้นมาหาฉันกับโทโมะอย่างตกใจ 
เฟย์: แก้ว.....จริงดิ
แก้ว: อื้ม ^^
ฉันเอามือโอบโทโมะไว้เหมือนกัน .....เอ่อ.....เขินนะเนี่ยะ
เขื่อน: ไรแว้..........................!! -T-
ป๊อป: เร็วนะแกสองคน! -o]
ฟาง: ม่ายยยยน่าเชื่อ -[]-
เฟย์: ว้าวๆ เขินแทนอ่าาาาา ><'
แก้ว: แล้วคาบแรก อาจารย์ว่าป่ะ ที่ฉันไม่เข้าอ่ะ
ฟาง: อาจารย์ปล่อยว่างอ่ะดิ โชคดีนะเนี่ยะ!!
แก้ว: ดีจัง ^^ แล้วแกนั่งไหนกันอ่ะ
เฟย์: นู่น!! แก้วนั่งกะแฟนแกละกันนะ
ฟาง: เฟย์!!!! 
แก้ว: ฮ่าๆ ฟางหึงแก้วอ่อ 
ฟาง: หุบปาก!!!! 
ฟางหันมายิ้มแล้ว ไล่ตีฉันอย่างสนุกสนาน 
วันนี้ทั้งวัน ฉันแทบไม่ได้เรียนเพราะนั่งคุย กับแฟน และเพื่อนๆทุกคาบ 
ตกดึก 
ห้องนอน 1
tomo talk 
เมื่อทุกคนทำภารกิจส่วนตัวเสร็จก็เดินไปที่เตียงตัวเอง ซึ่งมีแบ่งไว้เป้นห้องๆอย่างชัดเจน 
ป๊อป: ไอโมะ คืนนี้อย่ารุนแรงมากนะเว้ย!
โทโมะ: ไอบ้า!!
เขื่อน: พี่ป๊อป ไปนอนเหอะ 
เขื่อนมากอดป๊อปจากด้านหลัง
โทโมะ: แกเหอะป๊อป.....อย่ารุนแรงกับไอเขื่อนมากนะเว้ย
ป๊อป: -O- ไอบ้า!! ฟ้าผ่ากันพอดี 
ป๊อปกับเขื่อนเดินเข้าห้องตัวเองไป
ผมก็เดินเช่นกัน เดินเข้าไปนั่งรอแก้วบนเตียง (เค้าปล่าวคิดไรเลยนะ....ไม่มี๊)
สักพัก แก้ว ก็เดินเข้ามา หวังว่าแก้วจะไม่ลืมเรื่องเมื่อเช้านะ ฮะ...แฮ่ม
โทโมะ: ง่วงยัง
แก้ว: ยังไม่ง่วง......ต้องทำอะไรสนุกๆกันก่อนดิ๊
โทโมะ: อะไรล่ะ........!
แก้วผลักผมลงบนเตียงแล้วขึ้นมานอนข้างๆ 
แก้ว: เอาจริงดิ
โทโมะ: อืม หรือเธอไม่กล้า!
แก้ว: ใช่!! ตอนนี้แก้วยังไม่กล้า 
โทโมะ: ทำไมล่ะ.....
แก้วลุกขึ้นนั่ง ผมเลยลุกตาม มากอดไว้จากด้านหลัง 
แก้ว: โทโมะ......ก็แก้วยังไม่ได้อาบน้ำเลยอ่ะ ขออาบก่อนได้ป้ะ เดี๋ยวมาเล่นด้วย
โทโมะ: โธ่......แก้วของโมะ
ผมหอมแก้มแก้วไป1ที แก้วลุกขึ้นจากเตียงและเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างอารมณ์ดี
สักพักเสียงเปิดประตูออกมา 
โทโมะ: พร้อมแล้วใช่ไหม
แก้ว: อื้ม!! 
โทโมะ: งั้นมาเริ่มกัน
แก้ว: หลับตา!
โทโมะ: ทำไม??
แก้ว: ถ้าไม่หลับตา ก็ไม่เล่น
โทโมะ: จะเล่นอะไรล่ะ บอกก่อนสิ
แก้ว: โหย!! โมะอ่ะช้า......แก้วง่วงแล้ว ไม่เล่นแล้ว นอนๆ
แล้วแก้วก็ทำหน้ามุ่ยแล้วล้มตัวนอนลงไป
โทโมะ: ถ้าแก้วไม่เล่น ฉันเล่นเองก็ได้
ผมค่อยดึงแก้วขึ้นมาแล้วก้..........
แก้ว: อุ๊บ!! 
ในขณะที่ปากผมปิดปิดปากแก้วไว้ มือก็ค่อยๆ ลูบไปทั่วตัวแก้ว 
พอปากแก้วเป็นอิสระก็..........
แก้ว: นี่ๆๆๆๆๆๆ ตายซะๆ ฮ่าๆ 
แก้วเอาหมอนตีผมอย่างบ้าคลั่ง 
ผมรวบข้อมือแก้วมาแล้วล้มตัวลง ทำให้ตอนนี้แก้วถูกทับอยู่ข้างล่าง 
โทโมะ: เมื่อเช้าหยิกแก้มฉันไว้ จำได้ไหม
แก้ว: ตอนไหนน้า~~~~~ นึกไม่ออก!
โทโมะ: งั้นมาสนุกกันดีกว่านะที่รัก .......เผื่อจะนึกออก
แก้ว: ไอหื่นเอ๊ย!! นายเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไรเนี่ยะ
โทโมะ: ตั้งแต่เป็นแฟนเะอนั่นแหละแก้ว 
ผมค่อยไซร้คอขาวของแก้วอย่างทะนุถนอม แล้วจับมือแก้วมาคล้องคอไว้ 
แก้ว: จะนอนแล้วนะ
โทโมะ: ถ้าคิดว่าหลับก็ตามใจ.......เดี๋ยวโมะจัดการเอง
ว่าแล้วผมก็จูบหน้าผากแก้ว แล้วก็ดำเนินเรื่องนั้นไป เอ๊ะๆ!! อย่าคิดลึก
ผมแค่ใช้มือลูบไล้แกล้งหญิงสาวสวยเท่านั้น ไม่ได้ล่วงเกินเธออย่างว่าซักนิด
แก้ว: ไม่ทำแบบนั้นหรอ
จู่ๆ แก้วก็ลืมตาขึ้นมาถามอย่างงงๆ เมื่อผมนอนลงข้างๆเธอ 
โทโมะ: อยากลองรึไง
แก้ว: ปล่าวนะ บ้าอ่ะ!! >//-
ผมรวบตัวแก้วมากอดนอนหลับไปอย่างง่ายดาย 
kaew talk
ตอนนี้ฉันอยู่ในอ้อมกอดของโทโมะ แต่สงสัยว่า ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นนะ
ป่านนี้เวอร์จิ้นของแก้วใจไม่เหลือแล้ว  
ตอนนี้ฉันจ้องมองเค้าที่หลับไป แล้วค่อยๆ โน้มหน้าเข้าไปหอมแก้มเค้า 
แล้วเอามือข้างขวากอดโทโมะ อย่างเบา กลัวว่าเค้าจะตื่นมา 
ส่วนมือซ้ายก็เอามือลูบหน้า ลูบผม  
โทโมะ: ฉันความอดทนต่ำนะ
แก้ว: เอ่อ......ขอโทษ
ฉันชักมือออก เดี๋ยวจะซวยโดนนายนี่ xxx เอาได้ อย่าลืมว่าเค้าก็เป็นผู้ชาย 
ไปปลุกอารมร์นายนี่ขนาดนี้ นายนี่จะทำอะไรฉันมั้ยนะ
แก้ว: นอนแล้วๆ 
ฉันรีบหันหนีโทโมะที่มองอย่างเจ้าเล่ห์ 
หมับ!!!
สักพักมือขาวนวลก้มากอดฉันไว้ แล้วหน้าของเขาก็ซุกมาที่ต้นคอ 
ลมหายใจรดลงมายังคอของฉัน 
โทโมะ: good night
แก้ว: อืม!
โทโมะ: ไม่ต้องเสียดายหรอกนะ เรื่องแบบนั้น ฉันจะทำเมื่อเราแต่งงานกัน!
อ้ากกกกก ใครบอกว่าแก้วเสียดาย มั่วนิ่ม TVT แค่เสียใจต่างหาก อ้ากกกกกก
แก้ว: เชอะ ฉันไม่ได้อยากมีอะไรกับนายสักหน่อย
โทโมะ:แต่จริงๆฉันอยากมีนะ แต่คืนนี้เหนื่อยแล้ว 
แก้ว: สาธุ !! ขอให้นายเหนื่อยทุกคืนละกัน
โทโมะ: ไม่มีทาง วันไหนเธอทำตัวไม่ดีละก็.....หึหึ เธอเสร็จแน่แก้วใจ 
เห้ย!!! บอกที นี่คือโทโมะ คนเดิน คนเมื่อเช้าที่ฉันเจอ ทำไมี ทำไม กลายเป้นแบบนี้ไปซะได้
 
faye talk 
สวสดีก่อนนอนมาอยู่กับเฟย์เย่ดีกว่า
อย่าไปรบกวนความสุขของสองคนนั้นเลยเนอะ
ตอนนี้ฉันอาบเสร็จแล้ว ก็เดินมาหาพี่สาวที่นั่งเพ้อถึงใครไม่รู้ เอ๊ะ! แปลกๆ
เฟย์: พี่ฟาง พี่ฟาง พี่ฟาง!!!!!
ไล่เสียงเป็น โด เร มี ~~ พี่สาวถึงจะสะดุ้ง
ฟาง: เฟย์อ่ะ เสียงดัง 
เฟย์: โหยยยย เฟย์เรียกตั้งหลายรอบแล้ว
ฟาง: พี่หูไม่ดีเหมือนเฟย์หนิ
อ่อจะบอกว่าเฟย์อ่ะนะ หูดีที่สุดในโลก ได้ยินทุกเสียงลมหายใจ เฮือก เว่อร์เกิ๊น
เฟย์: น่ะ.....คิดถึงใครอ่ะ หน้าแดงเชียว ใช่หมีพูรึเปล่า
ฟาง: มั่ว!
เฟย์: กิ๊วๆ 
ฟาง: ไปนอนเลยไป
เฟย์: เขินก็บอกมาเหอะ แม่คู๊ณณณ 
ฟาง: ไปนอนไป๊ ชิ้วๆ
เฟย์: ไม่แน่นะพี่ฟาง ป๊อปปี้อาจมาขอพี่ฟางเป็นแฟนพน.เมื่อยัยแก้วกับโทโมะก็ได้
ว้า.......... แบบนี้ก็เหลือเฟย์คนเดียวที่โสดอ่ะดิ
ฟาง: เพ้อแล้วเฟย์ ไปนอนไป พน.ตื่นเช้าๆนะ
ฉันยิ้มกับท่าทางพี่สาว แล้วเข้านอนอย่างร่าเริ เพราะ วันนี้กินอิ่ม ตังค์อยู่ครบ 
เพราะนายเขื่อน สุดหล่อ เลี้ยงอ่ะดิ ^^ นายนี่น่ารักดีนะ ถ้าหัดร่าเริงซะมั่ง .....