my mind ; sweety boy

9.4

เขียนโดย tkpfkfloverw

วันที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.09 น.

  12 session
  113 วิจารณ์
  22.45K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) การเปลี่ยนใจ......ครั้งสำคัญ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   ณ โรงเรียนหรูระดับนานาชาติ แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือ รร.นี้รับนร.แค่ ม.5 และ ม.6

ปีละไม่เกิน 100 คน 

เป็นโรงเรียนที่เต้มไปด้วยกฎที่แปลกๆ และอะไรหลายๆอย่างที่นร.คาดไม่ค่อยถึง

ผู้ที่จะก้าวเข้ามาที่นี่จะต้องมีความ สามารถสุดๆ จนได้รับความประทับใจจากผู้อำนวยการรร.

อัครมหาเศรษฐีของไทย นอกจากนั้นก็จะมีแต่ลูกคนดัง คน ใหญ่คนโต หรือ

แม้กระทั่งมหาเศรษฐีระดับประเทศ แต่นั่นก็ไม่เสมอไป

tomo talk

...: ลูกแน่ใจนะ ??

...: ครับพ่อ! ผมอยากไปอยุ่ในแผนกความสามารถมากกว่า แผนกพึ่งความดังและรวย

....: หึ!! พ่อภูมิใจในตัวลูกมากเลยนะ 

.....: ครับ !! ผมรักพ่อนะ แต่ผมขอใช้ความสามรถตัวเองนะครับ

ผมปิดประตูออกจากห้องของผู้อำนวยการ รร. หรูแห่งนี้อย่างเรียบเฉย

กล่าวง่ายๆท่านเป็นพ่อของผมเอง แต่ผมไม่

อยากให้ใครรู้ และไม่อยากใช้ชื่อเสียงพ่อเข้าโรงเรียนแห่งนี้ด้วย 

พิม: ใกล้ถึงเวลาปฐมนิเทศน์แล้วนะคะคุณ......

โทโมะ: ขอบใจ

พิม: เอ่อ...จะไปไหนคะ ห้องปฐมนิเทศน์อยู่นี่นะคะ!!

ผมเดินก้าวฉับๆไปอีกแผนกหนึ่ง ที่อยู่คนละตึกกันโดยไม่ฟังเสียงหญิงสาวคนไหน นอกจาก....  

...: แก้ว!!!!!

เสียงหญิงสาวน่าตาน่ารักตะโกนเรียกเพื่อนในโทรศัพท์อย่างรีบร้อน

....: นี่แกอยู่ไหนเนี่ยะ? เค้าจะเริ่มปฐมนิเทศน์แล้วนะ!!

ผมมองร่างเล็กคุยกับเพื่อนอย่างสนใจ ก่อนจะ.........

.....: เฟย์เข้าห้องประชุมกันเหอะ

เฟย์: แต่.......

......: กว่ายัยแก้วจะมาก็คงเลิกเรียนพ่อดีแหละ

เฟย์: โห่!!! พี่ฟาง แต่แก้วบอกว่าอีกแป๊ปเดียวเอง

ฟาง: จากอเมริกามาไทยนี่นะแป๊ปเดียว จะรอก็รอไปแต่พี่เข้าห้องก่อนละกัน

เฟย์: อ้าว!!! พี่ฟางรอด้วย

ผมละความสนใจนั้นทิ้ง แล้วกำลังจะเดินเข้าห้องประชุมตามสองพี่น้องนั่นไป

แต่นึกขึ้นได้ ว่าผมลืมอะไรที่สำคัญมากๆบนรถ

ผมก้าวอย่างเร่งรีบมาหน้าโรงเรียนแต่ต้องชงัก......

....: รู้แล้วๆ!! ถึงแล้วเนี่ยะ เดี๋ยวไปหา

ผมมองหญิงสาวน่ารักคนนั้น เธอมีผมสั้นสุดเท่ห์ตัดกับหน้าตาที่หวานเว่อร์ๆ

สวมกระโปรงสีน้ำเงินลายสกอตและเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนทับกับเสื้อสูตสีดำ

ซึ่งเป็นยูนิฟอร์มของโรงเรียนนี้ ผมมองสักพักก่อนเดินไปที่รถลีมูซีนของพ่อผม

kaew talk

ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียนสุดหรู ฉันเองเพิ่งกลับจสกต่างประเทศ เรียนจบม.4ที่อเมริกา

ก็มาเทียบเท่ากับม.5ของที่นี่ แต่เรื่องนี้จะให้ใครรู้ไม่ได้เด็ดขาด

ไม่มีใครรู้ว่าพ่อของฉันใหญ่แค่ไหนยกเว้นเฟย์ฟาง ญาติที่สุดจะห่างมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ฉันใช้ความสามารถสอบเข้ามา รู้ไหม! ฉันทะเลาะกับพ่อเเทบตาย

เพราะพ่ออยากให้เรียนอีกแผนกมากกว่า

ตอนนี้ฉันก้าวท้าวมาถึงห้องประชุมกับผู้ชายคนหนึ่งที่หน้าตาดีมากๆ แต่ใช่ว่าฉันจะรู้จักเค้า

แก้ว: เอ่อ.... ขอโทษนะคะ นี่ใช่ห้องปฐมนิเทศน์รึเปล่า

....: ครับ!!! ยินดีที่ได้รู้จักนะ ผมชื่อป๊อปปี้

แก้ว: แก้วค่ะ!

พูดจบฉันก็เปิดประตูเข้าไป โอ้ววว พระเจ้าอะไรจะใหญ่โตขนาดนี้

ฉันเดินไปหาเฟย์ฟาง แต่ชายหนุ่มคนเดิมก็เดินตามฉันมา

เฟย์: อ้าวแก้ว!! แกมากับใครอ่ะ แฟนหรอ??

นี่คือคำทักทายจากเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบๆ 4 ปี

แก้ว: เพื่อนใหม่อ่ะ ป๊อปปี้ 

ฉันแนะนำป๊อปให้เฟย์ ฟาง รู้จัก

เฟย์: เราชื่อเฟย์นะ ยินดีที่รู้จัก ส่วนนี่พี่ฟาง พี่สาวเฟย์ อิอิ

ยัยเฟย์หัวเราะเล็กน้อย จากนั้นไม่นานผู้ชายอีกคนก็เดินเข้ามาที่ฉันกับเฟยื ฟาง

ปีอป: อ้าวไอเขื่อน นั่งนี่ก็์ได้ว่ะ

เขื่อน: โห้ พี่ป๊อปแป๊ปเดียวได้เพื่อนสาวหลายคนเชียวนะ

ป๊อป: เอ่อ..นี่เขื่อนน้องชายฉันเอง ฮ่าๆ ไอเขื่อนนี่เพื่อนพี่ว่ะ

ดูพี่ชายจะร่าเริงผิดปกตินะ --* ต่างจากน้องชายที่ดูน่าจะติ๊งต๊องกว่าอีก

แต่ทำไมถึงซึมๆขนาดนั้นล่ะ  ไม่นานมาก ผู้ชายอีกคนก็ก้าวมาที่ฉัน ญาติใครอีกวะ!

เขื่อน: ไอโมะ!

ป๊อป: เห้ย!! คิดถึงว่ะ กลับมานานยังวะ 

โทโมะ: สักพักแล้วล่ะ

ป๊อป: เฟย์ ฟาง แก้ว นี่!! โทดมะ เพื่อนป๊อปเอง

เขื่อน: แหมๆป๊อป เพื่อนเขื่อนด้วยเหอะ.....

เฟย์: ฮ่าๆ.....

แก้ว: หัวเราะอะไรของแก!!

เฟย์; เขื่อนนี่....ตลกดีนะ 

เขื่อน; ฮ่าๆๆๆๆ เฟย์ก็บ๊องๆดีหนิ

เออ.........เอาเข้าไป หลังจากนั้นสองคนนี้ก็คุยกันจนคุณครูใหญ่ เดินมาบนเวที 

tomo talk 

ผู้หญิงคนนี้นี่เอง ที่ชื่อแก้ว มองใกล้ๆแบบนี้ยิ่งรูว่าเธอน่ารักดีนะ แต่ต้องชงัก....กึก

ป๊อป: เออว่าแต่ ยัยพิม ยัยหวาย ยัยเกล ของแกไปไหนวะ

ผมตอบไม่ถูกเลย พิม ผู้หญิงที่แม่บังคับให้หมั้นด้วยเมื่อเรียนจบ ม.6 

หวาย แฟนเก่าตอนผมเรียนอยู่ดเมริกา ที่เลิกเพราะยัยนี่นิสัยแย่มาก

ส่วนเกล ยัยนี่ติดผมมากๆ มาตั้งแต่เด็กแล้ว จนป่านนี้ยังตามตื้ออยู่ไม่เลิก

ป๊อป: ว่าไงวะแก??

โทโมะ: เฮ้อ....ไปตายกันหมดแล้วมั้ง!!

สิ้นเสียงผม ผมก็ได้ยินเสียงหัวเราะของใครบางคน

แก้ว: ยัยหวายอ่ะหรอ ไม่ได้ตามมาหรอก เห็นบอกว่ากำลังอกหัก อยากอยู่เงียบๆคนเดียว

ฮ่าๆ ฉันเลยได้มาคนเดียวนี่ไง

เสียงแก้วคุยกับสองพี่น้อง อย่างสนุกสนาน แต่.......เฟย์-ฟาง บอกว่าแก้วเพิ่งกลับจากอเมริกา

และที่สำคัญ แก้วรู้จักหวาย.....  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา