Island of love เกาะรักอลเวง
9.7
เขียนโดย 
NineLoveTomoKaew
วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 13.49 น.
38 chapter
231 วิจารณ์
54.95K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น
37) งอนแล้ว!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ต๊ายยยย ตาย ทำไมคนไข้ถึงดื้อนักคะ ดิฉันบอกแล้วไงคะ ว่าแผลห้ามโดนน้ำ!!-*-"สาวร่างใหญ่พูดอย่างเหลือ
อด
"แหะๆ"ยังจะหัวเราะ ที่แผลของนายนี้ต้องโดนน้ำก้เพราะว่า...เอ่อ..เรื่องเมื่อคืนนั้นแหละ-///- เหอะ!!
ก้ช่วยไม่ได้นายอย่างทำเองทำไม=''=
"คุณไม่น่าเข้าห้องน้ำกลางดึกเลยนะคะ อ้อ ถ้าร้อนทำไมไม่เรียกพยาบาลมาเช็ดตัวละค่าาาา"
"ผม...คงละเมอน่ะครับ"อืม พูดแบบนี้ค่อยว่ากันหน่อย
"งั้นดิฉันขอตัวนะคะ"แล้วพยาบาลร่างยักษ์กเดินออกไป
ปัง!
"นายนอนเถอะ เดี๋ยวไม่บาย แผลจะอักเสบอีก"ฉันว่าผลางกดไหล่เขาเบาๆ
"ฉันยังไม่อยากนอนเลย"
"อย่าขัดคำสั่งฉัน"
"คิดว่ากลัวเหรอ~"โทโมะ!!!!
"ถ้านายไม่นอนฉันจะไม่มาที่นี้อีก!"สาบานว่าฉันทำไม่ได้=_=
"หึ งั้นก้ไปเลยสิ ไปเลย!"นี้กล้าไล่เหรอ!! โทโมะว่าแล้วล้มตัวนอน หันหน้าไปทางตรงข้ามกับฉัน แล้วคลุมโปง
"นี้อย่ามาทำท่าเหมือนผู้หญิงงี่เง่าสิ"ฉันสกิดเขาเบาๆ
"งอนแล้ว!"ยังจะอีกนะ ฮึ่มมม!!!
"นี้!"ฉันเปิดผ้าห่มออก
"..."
"เงียบทำไมละ ฉันไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย"
ฉันว่าผลางพลิกตัวโทโมะให้หันมาทางฉัน อ๊ะ! หันมาแล้ว
"นี้คุยกันฉันสิ"
"..."
"โทโมะ"
"..."
เขามาองหน้าฉันนิ่งไม่พูดอะไร
"อยากให้ฉันหายงอนไม่ละ?"
O_o
"หืม?...อ๊ะ!"
ทะ...โทะโมะ เอาอีกแล้วนะ เล่นที่เผลออีกแล้ววว!!! เขาจูบฉันอีกแล้ว
ปึง!
โทโมะพลิกฉันมานอนอยู่ข้างล่าง แล้วคร่อมฉันไว้
"นะ...นี่จะทำอะไรน่ะ"พอปากเป็นอิสระก้โวยวายทันที
"..."ไม่พูดไม่ยิ้มไม่แสดงสีหน้าท่าทาง จะทำอะไรเนี้ย เดาใจไม่ถูก!!
"อ่ะ...เอ่อ...เป็นอะไร"กลั้นใจถามออกไป
ฟับ! ฟุบ!
"อย่านะ...พอแล้วๆ อื้อออ ฉันยังเจ็บอยู่"โทโมะไซร้ซอกคอหวังจะปลุกอารมณ์ หมอนี้หื่นเป็นบ้า
ขนาดเจ็บแผลอยู่ยังบ้าขนาดนี้
โอ๊ะ! เจ็บแผลเหรอ ได้!!
ฉันยกเท้าขึ้นจะถีบข้างๆแผลของโทโมะ
"อ๊ะๆๆ อย่านะท่าฉันร้องละก้รับรองว่าทุกคนต้องรู้แน่ๆ หึหึ"ไอ้บ้าเอ๊ยยย!!!
"ฮึ่ม!!"
แอ๊ด~
OoO
พะ....พะ...พุดดิ้ง!!!
"อร๊ายยยย!!! ทำอะไรกันคะเนี้ยยยย ><"
"ปะเปล่านะคะ"ฉันผลักโทโมะออกแล้วลงจากเตียง
"^.^"
"ไม่มีอะไรจริงๆค่ะ^^;"ฉันรีบแก้ตัว
"...แหม่ๆไม่ต้องแก้ตัวก้ได้ค่ะ ดิฉันรู้แล้ว ฮิๆๆๆ ตามสบายนะคะดิฉันแค่เอายามาให้น่ะคะ"
พุดดิ้งวางยาลงที่โต๊ะข้างๆเตียง
"คุณรู้ได้ยังไงคะว่าเรา??"
"ความลับค่ะ^.<"
ปัง!
แล้วก้สบัดตูดเดินออกไป
"นี้นายบอกเธอเหรอ?!!"
"แล้วไม่ดีหรือไง?"
"ดีบ้าดีบออะไรยะ><"
แอ๊ด~
ใคร?
"อ้อ....อย่าหนักนะคะ เดียวแผลฉีก^O^"
ปัง!!
กรี๊ดดดดด~ พูดบ้าอะไรเนี้ย >////<
หมับ!
"ต่อกันเถอะ"โทโมะกอดเอวฉันไว้แล้วเอาน่ามาซุกไซร้แถวลำคอ
"ไม่ๆๆๆๆ ตาบ้า!!"
ฉันตีมือโทโมะออกแล้ววิ่งไปที่ประตู
แอ๊ด~
ปัก!
โครมมมมมมม!
"โอ๊ยยยย/โอ๊ยยย!"
O-O
ฟางกับป๊อปปี้
"ขอโทษนะๆ"ฉันจับมือฟางให้ลุกขึ้น
"ไม่เป็นไรจ้ะ^^;"
"เป็นไรมากรึป่าว"โทโมะเดินกะเผลกๆมาหาฉัน แหม่ๆๆๆๆๆ เมื่อกี้ยังจ้องจะเขมือบฉัน ทีตอนนี้มาทำสำออย==
"ไม่เป็นไร^^"-*-+++
-----------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะๆๆๆๆๆ อย่าลืมเม้นละ
อด
"แหะๆ"ยังจะหัวเราะ ที่แผลของนายนี้ต้องโดนน้ำก้เพราะว่า...เอ่อ..เรื่องเมื่อคืนนั้นแหละ-///- เหอะ!!
ก้ช่วยไม่ได้นายอย่างทำเองทำไม=''=
"คุณไม่น่าเข้าห้องน้ำกลางดึกเลยนะคะ อ้อ ถ้าร้อนทำไมไม่เรียกพยาบาลมาเช็ดตัวละค่าาาา"
"ผม...คงละเมอน่ะครับ"อืม พูดแบบนี้ค่อยว่ากันหน่อย
"งั้นดิฉันขอตัวนะคะ"แล้วพยาบาลร่างยักษ์กเดินออกไป
ปัง!
"นายนอนเถอะ เดี๋ยวไม่บาย แผลจะอักเสบอีก"ฉันว่าผลางกดไหล่เขาเบาๆ
"ฉันยังไม่อยากนอนเลย"
"อย่าขัดคำสั่งฉัน"
"คิดว่ากลัวเหรอ~"โทโมะ!!!!
"ถ้านายไม่นอนฉันจะไม่มาที่นี้อีก!"สาบานว่าฉันทำไม่ได้=_=
"หึ งั้นก้ไปเลยสิ ไปเลย!"นี้กล้าไล่เหรอ!! โทโมะว่าแล้วล้มตัวนอน หันหน้าไปทางตรงข้ามกับฉัน แล้วคลุมโปง
"นี้อย่ามาทำท่าเหมือนผู้หญิงงี่เง่าสิ"ฉันสกิดเขาเบาๆ
"งอนแล้ว!"ยังจะอีกนะ ฮึ่มมม!!!
"นี้!"ฉันเปิดผ้าห่มออก
"..."
"เงียบทำไมละ ฉันไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย"
ฉันว่าผลางพลิกตัวโทโมะให้หันมาทางฉัน อ๊ะ! หันมาแล้ว
"นี้คุยกันฉันสิ"
"..."
"โทโมะ"
"..."
เขามาองหน้าฉันนิ่งไม่พูดอะไร
"อยากให้ฉันหายงอนไม่ละ?"
O_o
"หืม?...อ๊ะ!"
ทะ...โทะโมะ เอาอีกแล้วนะ เล่นที่เผลออีกแล้ววว!!! เขาจูบฉันอีกแล้ว
ปึง!
โทโมะพลิกฉันมานอนอยู่ข้างล่าง แล้วคร่อมฉันไว้
"นะ...นี่จะทำอะไรน่ะ"พอปากเป็นอิสระก้โวยวายทันที
"..."ไม่พูดไม่ยิ้มไม่แสดงสีหน้าท่าทาง จะทำอะไรเนี้ย เดาใจไม่ถูก!!
"อ่ะ...เอ่อ...เป็นอะไร"กลั้นใจถามออกไป
ฟับ! ฟุบ!
"อย่านะ...พอแล้วๆ อื้อออ ฉันยังเจ็บอยู่"โทโมะไซร้ซอกคอหวังจะปลุกอารมณ์ หมอนี้หื่นเป็นบ้า
ขนาดเจ็บแผลอยู่ยังบ้าขนาดนี้
โอ๊ะ! เจ็บแผลเหรอ ได้!!
ฉันยกเท้าขึ้นจะถีบข้างๆแผลของโทโมะ
"อ๊ะๆๆ อย่านะท่าฉันร้องละก้รับรองว่าทุกคนต้องรู้แน่ๆ หึหึ"ไอ้บ้าเอ๊ยยย!!!
"ฮึ่ม!!"
แอ๊ด~
OoO
พะ....พะ...พุดดิ้ง!!!
"อร๊ายยยย!!! ทำอะไรกันคะเนี้ยยยย ><"
"ปะเปล่านะคะ"ฉันผลักโทโมะออกแล้วลงจากเตียง
"^.^"
"ไม่มีอะไรจริงๆค่ะ^^;"ฉันรีบแก้ตัว
"...แหม่ๆไม่ต้องแก้ตัวก้ได้ค่ะ ดิฉันรู้แล้ว ฮิๆๆๆ ตามสบายนะคะดิฉันแค่เอายามาให้น่ะคะ"
พุดดิ้งวางยาลงที่โต๊ะข้างๆเตียง
"คุณรู้ได้ยังไงคะว่าเรา??"
"ความลับค่ะ^.<"
ปัง!
แล้วก้สบัดตูดเดินออกไป
"นี้นายบอกเธอเหรอ?!!"
"แล้วไม่ดีหรือไง?"
"ดีบ้าดีบออะไรยะ><"
แอ๊ด~
ใคร?
"อ้อ....อย่าหนักนะคะ เดียวแผลฉีก^O^"
ปัง!!
กรี๊ดดดดด~ พูดบ้าอะไรเนี้ย >////<
หมับ!
"ต่อกันเถอะ"โทโมะกอดเอวฉันไว้แล้วเอาน่ามาซุกไซร้แถวลำคอ
"ไม่ๆๆๆๆ ตาบ้า!!"
ฉันตีมือโทโมะออกแล้ววิ่งไปที่ประตู
แอ๊ด~
ปัก!
โครมมมมมมม!
"โอ๊ยยยย/โอ๊ยยย!"
O-O
ฟางกับป๊อปปี้
"ขอโทษนะๆ"ฉันจับมือฟางให้ลุกขึ้น
"ไม่เป็นไรจ้ะ^^;"
"เป็นไรมากรึป่าว"โทโมะเดินกะเผลกๆมาหาฉัน แหม่ๆๆๆๆๆ เมื่อกี้ยังจ้องจะเขมือบฉัน ทีตอนนี้มาทำสำออย==
"ไม่เป็นไร^^"-*-+++
-----------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะๆๆๆๆๆ อย่าลืมเม้นละ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
