[ Vampire ] มารักกันหน่อยมั้ย ?

10.0

เขียนโดย MINIOY

วันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.14 น.

  2 chapter
  18 วิจารณ์
  7,802 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ติ๊ดๆ

 

                 พอผมวางสายไอ้ป๊อปไปได้สักพัก เฮ้ย ๆๆ ไม่ใช่ๆ พอไอ้ป๊อปวางสายใส่ผมก็มีเบอร์โทรศัพท์ของพ่อ

โทรเข้ามาในขณะที่ผมกำลังจะเดินไปทางห้องน้ำ หาทางออกแล้วกลับบ้าน จะโทรมาทำไมฟ่ะ (นั้นพ่อแกนะเฟ้ย)

 

“ฮัลโหลฮะ พ่อ ”

 

(นี้แกอยู่ไหนเนี้ยไอ้ลูก แหง่ !!!) ละ...ลูกแหง่ T{}T ' ทำไมพ่อผมเรียกผมแบบนี้ แง่ ๆๆๆ กลับไปเดี๋ยวตีตูดลาย

[ใครเป็นพ่อใครเป็นลูกกันแน่]

 

“ผมอยู่ทางโอลิเวอร์ไพส์ครับ พ่อมีอะไร TTOTT” 

 

(รีบๆ กลับบ้านมาเดี๋ยวนี้เลย !!! ไอ้เวร) ผมยังเป็นลูกพ่ออยู่รึเปล่าเนี้ย แต่ละสรรพนามนี้ไม่เหมือนกันเลย -___-'

 

“แป๊ปสิคร้าบ ผมยังหาทางออกไม่เจอเลย”

 

(เออๆ เร็วๆ นะเว้ยฉันให้เวลาแก 20 นาที)

 

“ครับ ๆ”

 

.

.

 

เวลาต่อมา

@ เมืองแวมไพร์ ซาเวชีเนียร์

20 นาทีผ่านไป

 

                    โฮะ ๆ ในที่สุดผมก็มาถึงบ้านแล้วววววว ^O^ ลัลล้าที่สุด ฮิฮิ กว่าจะมาถึงได้ต่อผ่าร้อน

ผ่าหนาวมาถึงนี้ มายากที่จะบรรยายจริง ๆ -_-'' พ่อผมนี้ก็โทรจริงไได้ทุกวินาทียังไม่ยิบสิบนาทีก็โทรมา พ่อหรือ

แฟนผมวะเนี้ยฮ้าาาาา!

 

ติ๊ดๆ

นั้นไง โทรมาอีกแล้ว : (

 

(ถึงไหนแล้ววววว!!!!! ฉันรอแกเป็นชั่วโมงแล้วนะเว้ยเฮ้ย!)

 

ได้ข่าวว่าแค่ 20 นาทีไม่ใช่เหรอครับผม

 

“หน้าประตูแล้วค้าบ เดี๋ยวผมจะเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ ...ตาแก่บ่นมาก) ‘ตาแก่บ่นมาก’ ผมพึมพำคนเดียวไม่ให้พ่อ

ได้ยิน จริงมั้ยหล้ะ พ่อผมอ่ะแก่มาก ๆๆๆ [ผมก็แก่นะอายุเท่าไหร่แล้วไม่รู้] แต่หน้าตาอ่ะ ใสกิ๊งเหมือนเด็กมหาลัย

ก็แหงและ ผมได้เชื้อพ่อมานี้นา ^o^ (ไม่ค่อยจะหลงตัวเอง)

 

@ IN HOME

 

“พ่อคร้าบผมมาแล้ว อิอิ” ตอนนี้ทุกคนคงด่าผมแล้ว เพราะผมคงปัญญาอ่อนมากชิมิ (ช่ายยยเลย)

 

“นี้ไอ้ลูกแหง่ ! ทำไมเพิ่งมากป่านนี้วะ บลาๆๆๆ ฟุด ๆๆๆ ฟิด ๆๆๆ ” จริงๆ ด้วยคนแก่ขี้บ่น TT[ ]TT “แล้วแกไป

เถลไถลเสนอหน้าไปที่โอลิเวอร์ฯ ทำไมห๊าาาา @#^%*#$!#” แล้วผมก็นั่งฟังพ่อบ่นตั้งแต่ 5 โมงเย็นถึง 1 

ทุ่ม พ่อผมนี้มันขี้บ่นเหมือนคนเมาจริง ๆ

 

“เอาหล่ะ ฉันมีข่าวดีจะมาบอกแกไอ้(ลูก)โง่” อะร๊ายยยย! ผมออกจะฉลาด ! ทำไมพ่อต้องด่าผมด้วยง่าาาา 

ผมนั่งกะพริบตาปริบ ๆ พลางมองพ่อที่หอบหายใจแฮก ๆ สงสัยคงเหนื่อยกับการบ่น “ฉันจะให้แกไปดูแลหนู

คนนี้” พ่อพูดพลางหยิบรูปในกระเป๋าเสื้อแจ็กเก็ตและส่งมาให้ผม เธอเป็นผู้หญิง หน้าตาน่ารักผิวขาว ปากเจ่อ

(นิดๆ) ตาคม ผมซอยสั้นจุ๊ดจู๋ ออกแนวห้าว ๆ ตัวสูงประมาณผม นัยน์ตาสีดำสนิท ที่ใครๆ มองแล้วจะตกหลุมรัก

...ผมเองหัวใจยังเต้นเลย

 

“ใครอ่ะพ่อไม่เคยเห็นหน้าตา”

 

“เขาชื่อแก้ว”

 

“เรอะ!! แล้วอยู่เมืองไหนไม่เห็นรู้จัก หน้าตาก็งั้นๆ แหละ” จริงๆ หน้ารักโคตรๆ ผมไม่กล้าบอกพ่อกลัวพ่อจะล้อ

เอาได้ -___- ผมไม่เคยมีความรักเลยนี่นา :)

 

“เมืองมนุษย์หน่ะ !!!” ห๊าาาา! (o o) 

 

“เมืองมนุษย์ !!! ไป ๆๆ ผมอยากไปเมืองมนุษย์ครับพ่อ ผมอยากไปคร้าบบบ”

 

“เออ ฉันรู้แล้วว่าแกอยากไป ไปเก็บของไป๊ !!!” ผมลุกขึ้น พรวด ทั้งทีและเดินเคลิ้มไม่สนใจอะไรในมือกำรูป

ผู้หญิงคนนั้นไว้ พลั่ก !! เอิ่ม...ผมสะดุดบรรได - -

 

“กริ๊ดดดดดดดดดดดดด เมืองมนุษย์” เสียงกริ๊ดของผมทำให้พ่อหน้าเหวอไปเลย TTOTT แต่ผมไม่ใช่เกย์น้า


วันนี้มาอัพแค่นี้น้า  ^^ :)

ปล. จุ้บ ๆ 

ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วย 

วันนี้บังเอิญตื่นสายก็เลยมาอัพให้ช้าหน่อยนะจ้า ^^: )

ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วย

แต่...ถ้าใครเข้ามาอ่านแล้วไม่ เม้นเราก็อาจจะปิดนิยายเรื่องนี้ได้น้า

รักรีดเดอร์ทุกคนนะคร้าบบบบบ :]

 

[Vampire ] มารักกันหน่อยมั้ย ?

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา