Oh ++ First Love ของหนุ่มขี้เล่น

วันรุ่งขึ้น. 
 โทโมะ.  แก้ว. ตื่นได้แล้ววว. วันนี้เราไปเที่ยวกันจำได้ปะ
แก้ว.  โมะ. แปปเดียวขอแค่ ครึ่งชม และเราจะไปอาบน้ำนะ. เราสัญญา. (ยกนิ้วก้อยและก็เอาไปเกี่ยวกับนิ้วก้อยโทโมะจนโทโมะเขินจนเงียบไป. ). อ้าว โมะ. ทำไมหน้าแดงอะ 
โมะ. เอออ (เอาไงดีวะเนี่ยรู้ความจิงนี่ตายแน่เลย). อ่ออ. เราเหนที่ปัดแก้วอะเหน ผญ ชอบใช้เราเลยลองมั้ง เพื่อจะดูน่ารัก. แก้ววีาเราน่ารักปะหร่า (และโมะก็ทำท่าแบ๊วจนแก้วขำ). 
แก้ว. แหมโมะอยากแต่งหน้าก็ไม่บอก. เดะเราแต่งให้ก็ได้ เราถนัด เราชอบแต่งหน้าให้คนอื่นแต่เราไม่ชอบแต่งหน้าให้ตัวเองอะนะ. 
 
 
มะโมะเราแต่งหน้าให้. นั่งตรงนี้นะ 
แก้วว. โมะ ไหนเครื่องสำอางอะ
โมะ.  เออ. แก้วเราว่าแก้วรีบไปอาบน้ำแต่งตัวเหอะ เราจะได้ไปเที่ยวกัน นั้น(โมะทำทีเปลี่ยนเรื่อง)
แก้ว. อืออออ โมะนี่ทำเราสะหายง่วงเลย 5555 (แก้วหัวเราะะ)
โมะ.   คนบ้าไรก็ไม่รู้หัวเราะยัวน่ารักเลยย คิดในใจ
 โมะรอแก้ว แปปหนึ่งนะ แก้วอาบน้ำไม่นานน. 
     ผ่านไปแล้ว หนึ่ง ชม แก้วก็ยังไม่ออกจากห้องน้ำ. ตอนนี้โมะเปนห่วงแก้วมากเลย. ทำไรไม่ถูกเลยตะโกนเรียกหาแก้ว
     แก้วแก้วแก้ววว.  ยู่ไหมมมมเนี่ยยยยย อาบน้ำเสดยังง   โมะตะโกน
     ~~~~~ไม่มีเสียงตอบรับ~~~~
  เห้ย. แก้วไรปะวะเนี่ย โมะคิด. ก่อนจะตะโกนอีกว่า. แก้วถ้าแก้วยังไม่ออกมาอีกสามวิเราจะเข้าไปนะ 
     หนึ่งงงงง. สอง. สองนิดดดด.  สองหน่อยยยย. จะสามและนะ.  สอ อา มอ สาม. แก้วเราเข้าไปและนะ 
 
 
 พลั่กกกกกกกก ปะตูห้องนำ้เปิด แก้วนอนหลับ. (ดูดิคนเปนห่วงแทบตายมานั่งหลับในห้องน้ำเนี่ยนะ: โมะ)
  ตอนนี้โมะเอาตัวแก้วไปนอนไว้ปิดเตียงแทนน. การนั่งนอนพิงเสาในห้องน้ำ   ผ่านไป. 2 ชม. แก้วก็เพิ่งตื่น. 
แก้ว. โมะ เรามาอยู่นี่ได้ไงอะ เราจะอาบน้ำไม่ใช่หรอ
โมะ.  แก้ววววว.  เผลอหลับไปนะ. เราเลยสงสัยคิดว่าเปนอะไรเราเลยผลักปะตูห้องน้ำเข้าไปดูแก้วอะ. แก้วง่วงและทำไมไม่นอนบนเตียงดีดีไปนอนในห้องน้ำทำไม บ้าหรือเป่าเนี่ยยย --*
แก้วว. แก้วกะจะนอนแค่ ห้าวิเองนะ. แต่มันเพลินอะ. งั้นแก้วไปอาบน้ำก่อนนะ 
โมะ. เราว่าแก้วคงจะไม่ไปนอนในห้องน้ำแล้วใช่ปะ เราขี้เกียจผลักปะตูเข้าไปอีกอะ  
แก้ววว.  อือออ. จ๋า แก้วนอนเต็มอิ่มแล้วละ คงไม่นอนเพิ่มแล้ว (สมควรที่จะไม่นอนเพิ่มและละเล่นนอนไปสามชั่วโมงติดเปนใครก็อิ่มยะ:คนเขียน). 
     แกวอาบน้ำเสด พร้อมออกเดินทาง.  เพราะตอนนี้แก้วหิวมากโทโมะเลยพาไปที่ห้าง TK.