Darling For Me !! ดาริ่งของฉัน

 
ตอนนี้ฉันอยู่ที่ สนามบินสุวรรณภูมิ รอพี่ชายสุดที่เลิฟฟฟฟ
 
 
จนกระทั่งชนผู้ชายคนหนึ่งรู้สึกเหมือนหน้าตาคุ้นๆๆ. รู้สึกเหมือนคุ้นๆๆ
 
"ขอโทษครับ พอดีผมรีบนะครับ" ป๊อปปี้พูดแต่ไม่ได้มองหน้า และกำลังจะเดินไปหาน้องสาวที่เพิ่งกลับมาวันนี้ แต่..
หลังจากที่แก้วมองอย่างชัดเจนแล้วก็ฟันธงได้เลยว่าเป็นพี่ชายของเธอจริง จนอยากแกล้งพี่ขึ้นมา 
 
"นี่ กะจะไม่รับผิดชอบหน่อยหรอคะ ที่มาเดินชนคนอื่นล้มนะ". เธอพูดกับพี่ชายตัวเองซึ่งพี่ชายเขายังไม่รู้ว่าคนที่กำลังแกล้งเขานั้นเป็นน้อง
 
"ครับๆๆๆ เดี๋ยวผม มารับผิดชอบแต่ขอผมไปตามหาน้องก่อน" ใครวะ ขอโทษแล้วยังมาหาเรื่องอีก นิสัยวอนบาทาเหมือนไอแก้วเลย
 
"อะ แอ่ม ไอพี่ป๊อป จำแก้วไม่ได้หรอเนี่ย" พูดโดยยืนกอดอก และทำหน้างอลๆๆ
 
"เอ้ยย. แก้วจริงหรอเนี่ย จำแทบไม่ได้เลย สูงขึ้นตั้งเยอะ!!" พูดพร้อมหมุนตัวแก้วไปรอบๆๆจนแก้วเวียนหัว
 
"พอแล้ว มึนโว้ยย ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะกระโดดกัดหูแต่ตอนนี้ไม่ต้องกระโดด ก็ถึง 55 เพราะอะไรรู้ไหม???"
 
"จะหาว่ามีเตี้ยใช่ม่ะ --**"
 
"แก้วยังไม่พูดนะพี่พูดเอง 555 (ด่าตัวเองก็เป็นเน๊อะ)"
 
 
 
 หลังจากที่คุยกันพักใหญ่ป๊อปก็พาแก้วขับรถมาส่งที่คอนโดศิริมงคลสกุล
ธุรกิจคอนโดของครอบครัวแก้วนั้นเอง
 ซึ่งป๊อปก็ไม่ใช่พี่ชายแท้ของแก้ว.
เพราะว่าแก้วนั้นเป็นลูกคนเดียวแต่มีพี่ชายไปทั่วนี่ยังไม่รวม อีกสี่คนน่ะเนี่ยไหน
จะเป็น พี่จองเบ พี่เคนตะ พี่โทโมะและก็ไอเขื่อน 555  (ที่เรียกแบบนี้เพราะเขื่อนอายุเท่ากับฉัน)
ถ้ารวมๆๆแล้วฉันก็มีพี่ทั้งหมดห้าคนนั้นแหละ
ปล. ขอบอกว่าหล่อๆๆทั้งนั้น 55
 
 
 
 
 
อาชีพของแต่ละคน
 
 
พี่โทโมะ. ทำเกี่ยวกับโรงแรม ซึ่งมีหุ้นของตระกูลศิริมงคลสกุลอยู่ 30% และมีหุ้นของตระกูลไทยานนท์ 55%
 
พี่ป๊อปปี้. ทำธุรกิจสถาปัตยกรรม ซึ่งการออกแบบของเขาในแต่ละครั้งสามารถทำเงินได้ราว 30 ล้านบาทในแต่ละครั้ง
 
พี่จองเบกับพี่เคนตะ. ทั้งสองคนนี้ทำธุรกิจเกี่ยวกับห้างโดยแบ่งออกเป็นสองโซนเพื่อให้ดูแลกันได้สะดวกมากขึ้น
 
เขื่อน. ทำธุรกิจพวกไนค์คลับ คือธุรกิจที่เกี่ยวกับตอนกลางคืนนั้นเอง ซึ่งเป็นธุระกิจที่มีขนาดใหญ่และถูกกฏหมาย