แผนร้ายให้นายรัก(pf)

ความเดิมตอนที่แล้ว

"ป๊อปอย่าทิ้งฟางไปไหนนะ"

"อือป๊อปไม่ทิ้งฟางไปไหนหรอก"

"ขอบคุณนะ"

"อืมนอนเถอะ"

"ป๊อป......."

................................................................................................

"มีอะไรหรือป่าวฟาง"ป๊อปถามฟาง..

"อ่อป่าวๆไม่มีอะไรหรอกนายไปนอนเถอะ"

"อืมโอเค"

เช้าวันรุ่งขึ้น...

ป๊อปปี้ตื่นขึ้นมาก็รู้สึกเหมือนมีคนมากอดเขาไว้

"หืมยัยกระต่ายน้อยนีเอง"ป๊อปปี้พึมพำเบาๆกับตัวเองเพราะไม่อยากให้คนตัวเล็กที่นอนกอดเขาอยู่ตื่น

"ฮ้าว.....เฮ้ย!นายมานอนกอดฉันทำไมแล้วมานอนเตียงฉันทำไมห้ะ ไอโลกจิต ไอ้....@#$%&(@#$@%#@#@."

"นิเธอก่อนว่าคนอื่นดูตัวเองก่อนเถอะหน่า..."

"อุ้ย!แหะๆโทษที"ฟางพูดพลางมองที่ตัวเองกอดป๊อปปี้จีงค่อยคลายมือออก"โทษทีนะ^^"หญิงสาวพูดพลางยิ้มน้อยให้ชายหนุ่มเป็นการขอโทษ

"อืมๆ"ชายหนุ่มพูดก่อนจะก้มมองที่ขาอ่อนของฟางอย่างไม่ได้ตั้งใจ"เอ่อ..."เหงื่อของป๊อปเริ่มออก"ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"

"อ่ะ.เดี๋ยวสินายป๊อปปี้"ฟางเรียกป๊อปปี้ที่กำลังเดินเข้าห้องน้ำ

"มะ..มีอะไรอีก"

"นายเป็นอะไรหรือป่าวเหงื่อออกเต็มเลย"ฟางหยิบกระดาษทิชชูกำลังจะเดินไปเ๙็ดหน้าให้ชายหนุ่มแต่ทว่า.....

"นี่เธอ!!หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ...หะ..ห้ามเข้ามาใกล้ฉันเกิน1เมตร"

"นายเป็นไรมากป่าวห้ะ!แค่ฉันนอนกอดนายแค่เนี่ยเป็นขนาดนี้เลยหรอ55555"

"ป่าวแต่เธอลองสำรวจสภาะตัวเองดูสิฉะ..ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"พูดจบป๊อปปี้ก็เดินเข้าห้องน้ำทันทีแล้วปิดประตูดัง "ปึง!!!.

"อะไรของนาย"ฟางพูดพลางสำรวจมองตัวเองก่อนจะพบว่า"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!นายป๊อปทำไมไม่บอกฉันห้ะ!-///-"

"ก็ใครจะไปกล้วบอกละว่าเธอ....เอ่อ"ป๊อปปี้ตะโกนออกมาจากห้องน้ำ

"กรี๊ดดดด!!หยุดพูดเลยนะนายป๊อป"

"โอเคจ้า55ว่าแต่เธอจะพูดอีกนานมั้ยฉันจะอาบน้ำ ห้ะ!"

"แล้วใครสั่งให้นายพูดหุบปากแล้วอาบน้ำไปเลยไป๊!"แล้วฟางก็เดินเข้าไปในห้องแต่งตัวก่อนจะหยิบผ้าคลุมตัวมาคลุมตัวไว้แล้วก็เดินเข้าไปในครัวเพื่อทำอาหารเช้าให้ตัวเองแล้วก็...ว่าที่แฟน(ที่ไม่เต็มใจ)ในอนาคตกิน

บางคนอาจจะสงสัยว่าทำไมฉันถึงสนใจสร้อยที่พ่อให้ขนาดนั้นจนถึงกับกล้าที่จะแลกตัวเข้ามาทำงานนี้ได้ก็เพราะว่า

20 ปีที่แล้ว(มันนานมากๆเลยและ)

"พ่อค่ะ!ดูผลสอบหนูสิ เย้!หหนูได้ที่หนึ่งอีกแล้ว"เด็กน้อยที่กำลังอวดพ่ออยู่ก็คือฉันเองละ"ฟาง"

"เก่งมากเลยลูกไปกลับบ้านกันนร้าแม่รอฟังผลสอบหนูอยู่ที่บ้านนะ^^"

"ค้ะ พ่อว่าแม่จะดีใจมั้ยที่หนูสอบได้ที่1"ฉันถามพ่อด้วยความอยากรู้ทั้งที่จริงๆแล้วฉันก็รู้อยู้แล้วละว่าแม่ต้องดีใจ555

"ดีใจสิจ้ะคนเก่งของพ่ออ่ะถึงบ้านแล้วเข้าไปหาแม่สิเดี๋ยวพ่อมานะ"

"พ่อจะไปไหนค่ะ"ฉันถามเพราะฉันรู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆ

"ไปทำธุระแปปเดี๋ยวนะ..อ่ะนี่พ่อให้สร้อยข้อมือนิเป็นของขวัญที่ลูกสอบได้ที่1ละกัน"

"ว้าว..สวยจังเลยค่ะ'ฟอด'ขอบคุณนะค้ะพ่อ"

"จ้าพ่อรักลูกนะ"พ่อพูดจบก็คว้าฉันไปกอด

"พ่อไปนะ"

"ค่ะพ่อบ๊ายบายค้ะ!"

ฉันเดินเข้าไปในบ้านฉันเห็นแม่ฉันกำลังทำกับข้าวอยู่เลยเดินเข้าไปกอดแม่

"ว้าย!ลูกมาตั้งแต่เมื่อไรจ้ะ"

"มาเมื้อกี้ค้ะ"

"แล้วพ่อละลูก"

"ไม่รู้เหมือนกันค่ะเห็นบอกว่าไปธุระอ่ะค่ะ"

"อ่อจ้ะๆ^^"

เพล้งง!

"นี่เธอเป็นอะไรนะเห็นเหมอตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว"ป๊อปปี้เดินมาสะกิดแขนฟางแต่มาไม่ให้สุ่มให้เสียงทำให้ฟางตกใจจนมีดบาดมือ

"โอ้ย..."

"เห้ย!ฉันขอโทษนะมาๆเดี๋ยวฉันทำแผลให้..."

..................................................................................................................................

เม้นโหวตกันหน่อยนะค้ะ

หลังจากที่หายไปนานเกือบ2เดือนต้องขอโทษจริงๆนะค้ะไม่ค่อยว่าง

แต่ตอนนี้ว่างแล้วววจะมาอัพนิยายให้เพื่อนๆอ่านกันหวังว่าจะอ่านกันนร้ารักรีดเดอร์จุ๊บๆ<3