ปิดล็อคหัวใจ จองไว้ให้เธอคนเดียว

นี่ฉันก็มาถึงสนามบินแล้ว ยัยเพื่อนสุดเลิฟฉันอยู่ไหนเนี่ย
นั่งรถมาฉันกับตาบ๊องก็ทะเลาะกันตลอด เซงจริงๆ ส่วนนายโทโมะก็เงียบกริบ วันนึงอีตาคนนี้ก็พูดนับคำได้ กลัวพิกุลทองหล่นรึไง
หมับ!
“กรี๊ด แม่จ๋าตาเถรตก ยายเป็นมด งดข้าวสวย”ใครจับไหล่ฉัน
“โห ยัยบ้า คำอุทานบ้านไหนเนี่ย”ชั่งสิ ว่าแต่ใครจะไหล่ฉัน ดูซิ
“Hello my friends ฮิฮิ”ทักน่ารักอย่างนี้
“ยัยแก้ว”ฉันรีบโผกอดแก้วทันที
“เป็นไงฟาง”
“คิดถึงแกไง ยัยแก้ว” ยัยแก้วคลายกอดฉัน แล้วหันมามองป็อป
“ใครอะฟาง”
“ป็อปปี้ ชอบหรอจีบได้แต่ปากหมานะ”
“ยัยเตี้ยใครปากหมา”คนที่ถามไง
“ฮิฮิ ตลกกันจัง ฉันไม่แย่งแฟนเพื่อนหรอก”แก้ว ว่าไงนะ
“บ้า ไม่ใช่แฟนฉันนะ”
“ชั่งเหอะ คนนี้ใครอะ”โทโมะ จอมเงียบขรึมอะหรอ
“ชื่อโทโมะ”ฉันแนะนำ แก้วพยักหน้าเหมือนเข้าใจ
“เพื่อนผมเองครับ”ทีแก้วพูดครับ ทีฉันยัยนู้น ยัยนี่
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันแก้ว”
“อืม”เพื่อนฉันอุตส่าทักทายนะ พูดคำเดียวเองหรอ
“เงียบจังเลยนะ”แก้วพูดแล้วยิ้มให้
“ชอบรึไงแก้ว”ฉันแซวแก้วเล่น
“อืมๆ หล่อดี ฮิฮิ”เฮ้นมันดันตอบจริงแนวมันคือ ไร้เดียงสานิดๆ
“ตลกและยัยแก้ว”
“ก็หล่อจริงๆขอลายเซ็นได้ป่าวคะ ฮิฮิ”เฮ้อ ที่แท้ก็เล่นๆนี่เอง
“ได้ครับๆ นี่”อีตาบ้าป็อปดันเซ็นลายเซ็นแล้วยื่นให้แก้ว
“ขอของเพื่อนป็อปด้วยได้ป่าวคะ” แก้วส่งยิ้มละลายใจให้ป็อปซะ
“ได้ครับ ไอ้โมะเซ็นดิ้”ตอนนี้ป็อปก็บังคับขู่เข็ญโทโมะอยู่
“ได้แล้วๆอ่ะ”โทโมะยื่นลายเซ็นให้แก้ว แก้วจับมือโทโมะแล้วค่อยๆดึงลายเซ็นออกจากมือ”ขอบคุณค่ะ”
 
เรื่องนี้แก้วค่อนข้างจะเป็นคนอารมณ์ดีเกิ๊น แถมยังกล้าทุกอย่าง
แต่ไม่แรดและไม่ด้านนะโปรดเข้าใจ เม้นด้วย บาย จุ๊บๆ