ปิดล็อคหัวใจ จองไว้ให้เธอคนเดียว

"มาคุยกับฉันหน่อยสิ"
"ก็ได้ ว่ามาสิ"
"ไปคุยที่อื่นกัน ตามมา"แล้วเค้าก็เดินนำฉันไปที่ซอกตึก
ณ ซอกตึก
"ว่ามาสิ มีอะไร"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"ฟาง เธอเป็นอะไร ทั้งเธอทั้งแก้วเลย"
"ฉันไม่ได้เป็นอะไร แก้วด้วย"
"ฉันไม่เชื่อ ฟางเธอก็รู้ เธอโกหกไม่เก่ง"
"ฉันไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ"
"ไม่จริงฟาง ท่าทางและแววตาเธอมันฟ้อง"
"ฟ้องว่าอะไร"
"เธอไม่เหมือนเดิม"
"แล้วยุ่งอะไรด้วย"
"ฉันเป็นห่วงเธอ"ทำไมคำๆนี้ทำให้ฉันดีใจแปลกๆ
"ห่วงทำไม เราไม่ได้เป็นอะไรกันเลย"
"ไม่ได้เป็นเลยหรอ..เพื่อนน่ะ"
"ใช่ ไม่ได้เป็นอะไรกันเลย แม้แต่เพื่อน"
"งั้นก็ขอโทษที่มารบกวน"เค้าเดินจากฉันไปแล้ว ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่มีแรงอย่างนี้
ฉันค่อยๆทรุดลงกับพื้น อยู่ดีๆน้ำตาก็ไหลมาอย่างไม่ขาดสาย
"ฮือ..ไหนนายบอกว่าฉันโกหกมะ..ไม่เก่งไง"
"แล้วทำไมนายถึงเชื่อว่าเรามะ..ไม่ได้เป็นอะไรกะ..กันเลย ฮือ"
"นายรู้ไหม...นายน่ะเป็นคนที่ฉันแคร์มาก ฮือ"
"ไม่งั้นฉันจะหะ..ห่วงนายอย่างนี้หรอ ฮือๆๆๆ"
kaew talk
เพราะฉันหรอ...เพราะฉันใช่ไหม? ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ถึงเป็นแบบนี้ มันถึงจบลงแบบนี้!
ตอนแรกที่ฉันเห็นว่าป็อปพาฟางไปคุยกันที่อื่น  ฉันคิดว่าเค้าจะปรับความเข้าใจกัน ที่เมื่อเช้า
อารมณ์เสียใส่กันแบบนั้น จึงขอแอบดูให้ชื่นใจหน่อย ว่าอย่างน้อยฟางก็ไม่เครียดแล้ว
แต่ทำไมกลายเป็นแบบนี้ ทำไมภาพที่ฉันเห็นไม่ตรงกับที่ฉันคิดไว้บ้าง ภาพที่ฉันเห็นตอนนี้
มันทำให้ฉันกลั้นน้ำตาไม่อยู่ ทำไมฟางไม่เลือกที่จะอยู่กับป็อปทั้งที่เค้าอยู่เคียงข้างฟางมา
ตลอด ทำไมฟางยังยอมอยู่กับฉัน โดยเลือกตัดความสัมพันธ์กับป็อปให้เค้าปลอดภัย
ทั้งที่ทิ้งฉันแล้วอยู่กับป็อปต่อไปก็ได้ ทำไมฉันมันไร้ค่าขนาดนี้ ไม่เคยช่วยอะไรเลย แล้วยัง
ทำให้เพื่อนเจ็บ คนอย่างฉันมันควรตายๆไปซะ อยู่ไปก็เป็นภาระคนอื่นปล่าวๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ยิปปี้ จบตอนนี้แล้ว ว่าจะอัพเมื่อวานแต่ไม่ได้อารมณ์
พออัพวันนี้ก็ไม่ได้สนุกขึ้นเลย-*- แต่ยังไงก็ช่วยติดตาม
อ่าน-เม้น-โหวต
ปล.เราว่าตอนนี้แฮปปี้ไปเนอะ