ปิดล็อคหัวใจ จองไว้ให้เธอคนเดียว

วันต่อมา

fang talk

วันนี้ฉันก็ไปโรงเรียนกับแก้วเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือความเงียบเหงา

มันเงียบเกินไปแล้ว แก้วไม่สดใสร่าเริงเหมือนเดิมอีกแล้ว ไม่มีอีกแล้ว...

"hello ฟาง"

"อืม นายบ๊อง"

"แก้วเป็นไรอะ"

"ไม่ได้เป็นไร"

"ไม่จริงหรอก ต้องมีแน่ๆ"

"ไม่มีอะไร"

"ฉันไม่เชื่อ"

"เออ ใช่ มีจบยัง แก้วไป"

"...."เหม่อลอยอยู่หรอ

"แก้ว ไปเถอะ"

"...."

"แก้ว"ฉันตะโกนด้วยเสียงอันเบา??จนแก้วสดุ้ง

"ฮะๆ อะไรฟาง"

"ขึ้นห้องกัน"

"อะ..อืม"

"ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยนะ"

"ใช่ ใจฉันอยู่ที่เค้า"

"ไม่ได้นะแก้ว จำไว้"

"รู้แล้วๆ แต่ฉันทำไม่ได้ "

"ยังไงก็ต้องได้"

"ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ยุ่งกับเค้าหรอก ฉันขอรักแบบห่างๆอย่างห่วงๆก็พอ"

"อืม ต้องอย่างนี้แก้ว"

ห้องเรียน

ตอนนี้แก้วกับฉันอยู่ในห้องแล้ว แก้วก็เอาแต่เหม่อ

แต่พอคนที่เหม่อมาเท่านั้นแหละ ก้มหน้าน้ำตาไหลเลย

"แก้ว ใจเย็น"

"ฟางฮึก..แก้วไม่ได้..ใจร้อน"แก้วพยายามซ่อนเสียงสะอื้นตัวเอง

"โอ๋ ไม่เป็นไร เงียบเร็ว เดี๋ยวโทโมะเห็น"

"กะ..ก็ได้"แก้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะ

พักเที่ยง

"แก้วจะกินอะไร"

"อะไรก็ได้"

"งั้นข้าวผัดนะ"

"อืม"

"นี่ฟาง"

"อะไร"นายป็อปปี้เรียกทำไม

ตอนนี้ขอเนิบๆเรียบๆ เพราะคิดไม่ออก

แต่ตอนหน้า(มาพรุ่งนี้)ต้องดราม่าให้ได้ สู้

อ่านแล้วเม้น จุ๊บ