อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

8.9

เขียนโดย Tonpalm

วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.40 น.

  40 ตอน
  742 วิจารณ์
  94.04K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

36) เซอร์ไพร์ส

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ตอนที่ 36 เซอร์ไพร์ส ที่บ้านแก้ว “ไง กลับมาแล้วหรอ สองสาว ?”ป็อปปี้ถาม “ม๊าค่ะๆๆๆ”เกรปเรียก “ขอบคุณมากนะค่ะพี่ป็อปที่ไปรับลูกแก้วมาให้”แก้วพูดพร้อมกับอุ้มน้องเกรป “ไม่เป็นไร พี่กะว่าจะพาแกนั่งรถเล่นอยู่เหมือนกัน”ป็อปปี้พูด “อาป็อปพาเพื่อนมาด้วยแหละค่ะ”เกรปพูด “พี่เขื่อนหรอ ?”แก้วถามป็อปปี้ “ไม่ใช่ๆ เอาไว้แก้วจะรู้เอง พี่ว่าแก้วไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่าเย็นนี้มีปาร์ตี้”ป็อปปี้พูด “ส่วนน้องเกรปก็ไหนบอกมีการบ้านไงไม่ทำหรอ ?”ป็อปปี้ถาม “ทำค่ะๆ”เกรปพูด “งั้นไปทำกันเลย”ป็อปปี้พูดแล้วเดินพาเกรปไปที่สวนหลังบ้าน “ฉันกะว่าจะนอนน่ะ พอดีมึน โทษทีนะที่อาจจะไม่ได้ช่วยเรื่องงานปาร์ตี้คืนนี้”แก้วพูดกับฟาง “ไม่เป็นไร แกนอนพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง”ฟางพูด “ขอบใจนะฟาง”แก้วพูดพร้อมกับเดินขึ้นข้างบนไป ห้องนอน “เหนื่อยจัง สักงีบดีกว่าเรา”แก้วพูดแล้วนอนหลับไป เอี๊ยดด! เสียงเปิดประตูเบาๆ แก้วที่หลับอยู่ไม่รู้ว่ามีใครแอบเข้ามาในห้อง ตอนนี้เขาได้มานั่งข้างๆเธอบนเตียงแล้ว แต่ดูเหมือนว่าคนที่หลับอยู่จะไม่รู้เรื่อง ‘หลับลึกขนาดนี้ โจรเข้าบ้านคงไม่รู้ตัวแน่ๆ’เขาคิดในใจก่อนจะล้มตัวลงนอนข้างๆ ‘อ้อมกอดนี้ คิดถึงจัง’เขาคิดในใจพร้อมกับกอดแก้วจากทางด้านหลังเบาๆ ‘คิดถึงนะ’เขาคิดในใจก่อนจะค่อยๆจูบเบาๆที่หน้าผากของแก้วแล้วเดินออกไป ตกเย็น “ตื่นแล้วหรอแก้ว ?”ฟางถาม “อื้มมม นอนเพลินไปหน่อย”แก้วพูด “เราไปที่สวนเถอะ พวกฉันรอแกลงมาตั้งนาน ตอนนี้น้องเกรปบ่นว่าหิวๆๆๆๆ”ฟางพูดพร้อมกับจับมือแก้วเดินไปที่ท้ายสวน แถมยังบ่นตลอดทางเลย จากนั้นทั้งหมดก็ทานอาหารร่วมกัน “อิ่มจังงงงง”ทั้งหมดพูดพร้อมกัน พรึ่บ! อยู่ๆไฟก็ดับ “ใครดับไฟกัน ? น้องเกรปอยู่ไหนลูก”แก้วเรียก “น้องเกรปอยู่นี้ค่ะ”เกรปเรียก “ไม่เป็นไรแก้ว เกรปอยู่กับฉัน เดี๋ยวฉันไปดูห้องไฟก่อน พี่ป็อปปี้ไปกันค่ะ”ฟางพูดแล้วเดินไป สักพัก ไฟที่ติดอยู่ตรงต้นไม้ก็สว่างขึ้นพร้อมกับกล่องใบใหญ่หนึ่งใบ “กล่องอะไร ?”แก้วถามด้วยความสงสัย อยู่ดีดีกล่องนั้นก็ขยับไปมา “ทำไม ? ขยับได้ด้วย ? สุกี้น้ำหรอ ? ไม่เอานะ ฟาง พี่ป็อป ช่วยแก้วด้วย”แก้วร้องเรียก แต่ไม่มีใครตอบรับ แก้วจึงหันหลังไปพร้อมกับตะโกนเรียกอีกครั้ง “พี่ป็อป ยัยฟาง ลูกเกรป ช่วยด้วย แก้วกลัว...ชะ..” “จุ๊ๆ อย่าเสียงดังไป”อยู่ๆใครบางคนที่อยู่ทางด้านหลังขของแก้วก็พูดขึ้นพร้อมกับปิดปากแก้วด้วยมือของเขา เสียงๆนี้ ทำให้แก้วถึงกับตาโต น้ำตาไหลลงมาโดยไม่มีสาเหตุ ภายในใจเธอรู้สึกยังไงไม่มีใครรู้แม้กระทั่งตัวเธอเอง ดีใจ หรือเสียใจ เธอดีใจเพราะเสียงที่พูดกับเธอนั้นเป็นเสียงที่เธอรอคอยมานาน เขากลับมาหาเธอแล้ว แต่...ถ้าหากนี้เป็นเหมือนเมื่อเช้าอีกล่ะ ? มันเป็นความฝันหรือความมจริงกันแน่ ? เธอพยายามสะบัดความคิดบ้าๆนั้นเอง “คิดว่าฝันหรือไง แก้ว ?”ชายคนนั้นถามพร้อมกับดึงตัวเธอให้หันหน้ามาหาเขา “เธอไม่ได้ฝัน เรื่องทุกอย่างตอนนี้คือความจริงแก้ว พี่กลับมาหาเธอแล้ว ดวงใจของพี่”โทโมะพูดพร้อมกับดึงแก้วเข้ามากอด “ฮึกๆ แก้วฝัน แก้วฝันอยู่ใช่มั้ย ? พี่ตายไปแล้วพี่จะมาหาแก้วได้ไง ?”แก้วถามทั้งน้ำตาในขณะที่กำลังอยู่ในอ้อมกอดของเขา “ถ้าไม่ช่ความฝัน พี่ลองหยิกแก้วสิ”แก้วพูด “นี้แหนะ”โทโมะพูดพร้อมกับตีมือแก้ว “โอ้ย! เจ็บ...งั้นแสดงว่านี้คือความจริง ? ความจริง ? ความจริงจริงๆด้วย พี่กลับมาแล้ว พี่มาหาแก้วแล้วจริงๆ แก้วคิดถึงพี่ๆๆๆๆ”แก้วพูดพร้อมกับกอดโทโมะอีกครั้ง “พี่ก็คิดถึงแก้วนะ”โทโมะพูด “คนบ้า คนนิสัยไม่ดี ทิ้งเขาไว้ตามลำพัง ปล่อยให้คิดถึงแทบตาย”แก้วพูด “ใครว่าแก้วคิดถึงพี่คนเดียว พี่เองก็คิดถึงแก้วเหมือนกันนะ ที่หายไปเพราะพี่ต้องสะสางเรื่องทั้งหมด”โทโมะพูด “แล้วทำไมพี่ไม่บอกแก้ว ?”แก้วถาม “พี่ไม่อยากให้แก้วเป็นห่วงพี่ ก็เลยทำแบบนั้นขอโทษด้วยนะ”โทโมะพูด “ไม่เป็นไร แค่ตอนนี้พี่กลับมาหาแก้วแล้ว แก้วก็ดีใจแล้ว”แก้วพูดทั้งน้ำตา “ร้องไห้งอแงเชียว ไม่อายลูกหรือไง ?”โทโมะถามพร้อมมองไปทางน้องเกรปที่เดินเข้ามาพร้อมฟาง “ป๊าม๊าสวีตกันๆ”เกรปพูด “แซวม๊าหรอ ? แล้วหนูรู้ได้ไงว่าคนนี้คือป๊า ?”แก้วถาม “อาป็อปบอกน้องเกกรปตั้งแต่อยู่บนรถแล้ว บอกว่าป๊าจะมาง้อม๊า เพราะป๊าหนีม๊าไปทำงานม๊าเลยงอน ป๊าเลยบอกว่า ป๊าจะเซอร์ไพร์สม๊า ห้ามบอกม๊าว่าน้องเกรเจอป๊าแล้ว”เกรปร่ายซะยาวเลย “ร่วมมือกับป๊าหรอ ? น้องเกรปเดี๋ยวเถอะ”แก้วพูด “ก็ม๊างอนป๊านิ น้องเกรปเลยช่วย อิอิ”เกรปพูด “เจ้าเล่ห์ทั้งพ่อทั้งลูกเลย”แก้วพูด “ก็พ่อลูกกันนิเนอะ”เกรปกับโทโมะพูดพร้อมกัน “555555555555”ทั้งหมดหัวเราะพร้อมกัน สักพักป็อปปี้กับฟางก็ขอตัวกลับบ้านไปNext Chapter :“แก้ว...พี่มีเรื่องจะบอกแก้ว”โทโมะพูดพร้อมกับกอดแก้วจากทางด้านหลัง “อะไร ?”แก้วถาม “แต่งงานกับพี่นะ”โทโมะพูดพร้อมกับชูแหวนให้แก้วดู “พี่โทโมะ...”แก้วเรียกพร้อมกับน้ำตาที่เอ่อล้นขอบตาของเธอ WRITER TALK :
http://ilovekamikaze.com/index.php?m=member&a=KamiLogo-DIY_img&id=36http://ilovekamikaze.com/index.php?m=member&a=KamiLogo-DIY_img&id=37 ฝากไลค์ด้วยน้าาาา รีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน อันไหนก็ได้ หรือทั้งสองอันเลยก็ได้ ^^ เลือกดราม่ากันซะทีนะ รีดเดอร์เก่งกันจริงๆเลยที่รู้ว่าแต่งแบบป๊าไม่ตาย ฮ่าๆๆๆ ใครจะไปใจร้ายกับม๊าได้ลงคอล่ะ ฮ่าๆๆ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา