อยากแก้แค้น...แต่ดันเจอรัก

ตอนที่ 1 แรกพบ...สบตา
ทางด้านแก้ว
“ม๊า ทำอะไรกินหอมจัง”แก้วถาม
“ผัดกระเพราน่ะ ไปนั่งสิ เรียกพี่กิ่งมาด้วยนะ”แม่มลพูด
“คร้าบบบบ”แก้วพูด
“เจ๊ กินข้าวววว”แก้วตะโกนเรียกกิ่ง
“เดี๋ยวลงไป”พี่กิ่งตะโกนกลับ

“ยัยแก้ว ไม่รีบกินล่ะ เดี๋ยวไปมหาลัยสายนะ”พี่กิ่งพูด
“จริงด้วย สายแล้วๆ แก้วไปนะเจ๊ สวัสดีค่ะ ม๊า”แก้วพุดพร้อมกับรีบวิ่งออกไปยังมอเตอร์ไซด์ที่จอดอยู่หน้าบ้าน

มหา’ลัยเลิฟเว่อร์
“ยัยแก้ว สายตลอด”สาวน้อยเจ้าของฉายา เจ้าหญิงแห่งรอยยิ้มพูดขึ้น
“โทษทีนะเฟย์ ตื่นสายไปนิดนึง”แก้วพูด
“ย่ะ ตลอดแหละ”เฟย์พูด
“พี่สาวแกอ่ะ ?”แก้วถาม
“ไปซื้อของอ่ะมั้ง นั่นไงมาแล้ว”เฟย์พูด
“มาแล้วหรอ แก้ว ไม่มาพรุ่งนี้เลยล่ะ ?”ฟางแซว

“ก็กะอยู่ งั้นกลับนะ พรุ่งนี้มาใหม่”แก้วพูดแล้วเดินไป
“เห้ยย! ล้อเล่น”ฟางพูด
“แหะๆ ล้อเล่นเหมือนกัน ฉันไปซื้อน้ำก่อนนะ พอดีตอนออกมาไม่ได้กินน้ำ”แก้วพูดแล้วเดินไป

ร้านน้ำ
“ป้าค่ะ เอาน้ำมะนาวแก้วนึงค่ะ/เอาน้ำมะนาวแก้วนึงครับ”แก้วพูดพร้อมกับชายอีกคน
“ได้แล้วค่ะ”แม่ค้าพูดพร้อมกับยื่นน้ำให้ทั้งสองคน
“อ๊ะ!”แต่แก้วดันซุ่มซ่ามเผลอทำแก้วน้ำหกใส่คนที่อยู่ข้างๆซะงั้น
“ขอโทษค่ะ เปียกหมดเลย”แก้วพูดพร้อมกับพยายามเช็ดให้เขา
“ไม่เป็นไรครับ”ชายหนุ่มคนนั้นพูด
“ขอโทษจริงๆนะค่ะ ไม่ได้ตั้งใจ”แก้วพูด
“งั้นเพื่อเป็นการไถ่โทษ แก้วนี้ฉันจ่ายเองค่ะ”แก้วพูด
“ขอบคุณครับคุณ....”
“แก้วค่ะ แล้วคุณล่ะค่ะ ?”แก้วถาม
“ผมโทโมะครับ”โทโมะพูดพร้อมกับถอดแว่นกันแดดออก
ต่างคนต่างอึ้งใส่กัน
‘ตัวจริงสวยกว่าในรูปอีก’โทโมะคิดในใจ
‘หน้าหวานกว่าผู้หญิงอีก ตุ๊ดชัวร์’แก้วคิดในใจ
“ยินดีที่ได้รู้จักนะ”แก้วพูดแล้วเดินไป

พักกลางวัน
“ทุกคนนนน มีข่าวด่วนมาเม้าท์จ้า”เฟย์พูด
“ข่าวด่วนไรของแกว่ะ ?”แก้วถาม
“นี้ไงๆ รุ่นพี่ที่วันๆเอาแต่เกียบตัวอยู่แต่ในห้อง ตอนนี้เขาออกมาให้พวกเราได้เห็นหน้ากันแล้ว
รุ่นพี่คนนั้นก็คือ พี่โทโมะ”เฟย์พูดพร้อมกับหยิบรูปให้ดู
“เห้ย! นี่มันไอ้ตุ๊ดนี่หว่า”แก้วพูด
“แกรู้จักหรอ ?”ฟางถาม
“ไม่อ่ะ แต่พอดีเมื่อเช้าตอนไปซื้อน้ำเกิดเรื่องนิดหน่อย
ดูตัวจริงแล้ว หน้านี้ หวานกว่าฟางอีก”แก้วพูด
“จริงดิ ?”เฟย์ฟางถาม

“ก็ใช่น่ะสิ ฉันคิดว่าเป็นตุ๊ดชัวร์ๆ”แก้วพูด
“พี่ไม่ใช่ตุ๊ดนะ แถมพี่ยังชอบผู้หญิงด้วยนะ”ชายหนุ่มหน้าหวานพูด
“พี่โทโมะ”เฟย์ฟางพูดพร้อมกัน
“ครับ”โทโมะพูดพร้อมกับนั่งลงข้างแก้ว
“เอ่อ..ไม่ว่าอะไรนะถ้าพี่จะมากินข้าวกับพวกน้องๆ”โทโมะพูด
“ค่ะ”เฟย์ฟางตอบ
“พี่ไม่ได้มาคนเดียวนะ พี่พาเพื่อนมาด้วย ไอ้ป็อป ไอ้เขื่อน”โทโมะพูด
“สวัสดีครับ”เขื่อนกับป็อปปี้พูด
“ค่ะ”เฟย์ฟางตอบแต่ยังคงจ้องหน้าโทโมะอยู่
“แล้วน้องแก้วล่ะ ?”โทโมะถาม
“ไม่เห็นต้องถามเลย พี่นั่งไปแล้วนิ”แก้วตอบ
“งั้นเอาเป็นว่าตกลง ต่อจากนี้โต๊ะนี้จะเป็นโต๊ะประจำของพี่และพวกน้องนะ”โทโมะพูด
“ค่ะ”เฟย์ฟางตอบ
“เย็นนี้เราไปเที่ยวดีมั้ย ?”โทโมะถามพร้อมกับมองหน้าแก้ว
“ที่ไหนว่ะ ?”เขื่อนถาม
“ห้างไง”โทโมะตอบ
“น้องๆไปมั้ยครับ ?”โทโมะถาม
“ไปค่ะๆ”เฟย์ฟางตอบ
“เฟย์ฟาง”แก้วเรียก
“นั่งตั้งนานพี่พึ่งรู้ชื่อน้องนะเนี้ย”โทโมะพูดพร้อมกับยิ้มให้
“อะไรยัยแก้ว นานๆทีจะได้ไปเที่ยวกัน ไปเหอะนะๆ”ฟางอ้อน
“ใช่ๆ ไปเถอะนะๆ”เฟย์ช่วยอ้อนอีกที
“ก็ได้ แกนี่นะ”แก้วพูด
“งั้นเย็นนี้เจอกันที่นี้นะครับ ไปนะ”โทโมะพูดแล้วเดินไป
จากรอยยิ้มที่สดใสก็กลายเปลี่ยนมาเป็นรอยยิ้มแห่งความชั่วร้าย
“แกแน่ใจนะ ว่าแกจะแก้แค้น”เขื่อนถาม
“เออ! ยัยนั้นต้องได้รับความเจ็บปวดแบบที่พี่เธอทำ”โทโมะพูดพร้อมมองไปทางแก้วที่กำลังหัวเราะอย่างมีความสุขกับเพื่อน
“แต่น้องเขาไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลยนะเว้ย”ป็อปปี้พูด
“ลูกน้องสาวฉันก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย แกเกิดมาแกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อแกเลวร้ายกับแกมากแค่ไหน”โทโมะพูดอย่างเหลืออด
“ฉันว่าพูดอะไรไป มันก็ไม่ฟังหรอกว่ะไอ้ป็อป”เขื่อนพูด
“แกทำอย่างนี้ระวังแกจะเสียใจภายหลังนะเว้ย ฉันเตือนแกแล้วนะ”ป็อปปี้พูดพร้อมกับเดินไป
“ระวังแกจะหลงรักน้องเขา แล้วระวังน้องเขาจะไม่รับรักแกเพราะสิ่งที่แกคิดจะทำในตอนแรก”เขื่อนพูดพร้อมกับตบบ่าเพื่อนเบาๆก่อนจะเดินจากไป
ตกเย็น
“โทษทีนะค่ะ พอดียัยแก้วมัวแต่ชักช้าอ่ะ”เฟย์พูด
“มาว่าฉัน แกนั่นแหละ ที่มัวแต่แต่งตัว”แก้วพูด
“งั้นเราไปกันเถอะครับ”โทโมะพูดพร้อมกับเดินนำทุกคนไปยังรถของตัวเอง
โดยที่เฟย์นั่งรถเขื่อน ฟางนั่งรถป็อปและ...
“เชิญครับ”โทโมะพูดพร้อมกับเปิดประตูรถให้แก้ว
“ทำไมพี่ไม่ให้แก้วนั่งรถไปกับเพื่อนแก้วล่ะ”แก้วถาม
“พี่อยากนั่งกับน้องไง”โทโมะตอบ
“ทำไม ?”แก้วถาม
“ไว้สักวันพี่จะบอกน้องเอง”โทโมะพูด
ที่ห้าง