Love Memory.เพียงคำว่ารักคำเดียว

8.8

เขียนโดย Tk__Foever

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.55 น.

  5 chapter
  10 วิจารณ์
  12.82K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

@PATTAYA

                                  ใช่แล้ว !!! ตอนนี้ชั้นกำลังหลบหน้าทุกคนอยู่(และทำใจด้วย)ที่พัทยาไม่บอกแม่กระทั่งพี่ชายของชั้น (ป๊อปปี้) ถ้าเขารู้แล้วจะให้ชั้นมาเหรอ? ถามแปลก ๆ(และไม่คิดด้วย) อื้ม... อยากไปเดินเล่น

 

 

คลืน (เสียงคลื้นทะเลจ้า T{}T)

 

ฟลุบ~

 

                                นี้ก็เป็นเวลาเย็นแล้วพระอาทิตย์ใกล้จะตกแล้วด้วย(อันที่จริงตกแล้วแต่พูดอวดไปงั้นๆ)พอมาถึงชายหาดร่างกายของชั้นก็ทรุดลงในท่านั่งกอดเข่าอยู่อย่านั้น(ล้มเป็นท่าด้วย) ร้องไห้ด้วย T^T ประกอบฉากสักนิดฉัน(แค่)คบกับไมค์(ตั้ง)วัน 1 ทำมายยยยยย เขาต้องมาบอกเลิกชั้นด้วย แง้งงง ๆแม่จ๋า

 

‘ฮึก..ฮึก’ ปกติของคนถูกแฟนของตัวเองทิ้ง

 

พลึ่บ

เฮือกกกกกกกกกกกก

สะดุ้ง O_o

 

มะ...มือคร้ายยยยย อย่าบอกนะไอ้โรคจิต เฮ้ย!! O_o หรือไอ้โม่ง อ๊ายยยย YUY(เพ้อเจ้อ)

 

“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด....อย่ามาจับตัวชั้นน่ะอยากได้อะไรก็เอาไปเลย เอาเงินไปเลยชั้นมีอยู่แค่ 20 ติดตัวเอง TUT หระ..หรือว่าแกอยากได้แหวนทองของเก๊งั้นหรอ เอาไปเลยไป๊แล้วอย่ามายุ่งกับชั้นอีกกกก งึกๆ”(สลดสุดๆๆ) ชั้นปิดหน้าปิดตาร้องไห้สะอื้นออกมา

 

 

“ชั้นไม่เอาเงิน” เสียงหล่อ ๆน่ารัก ๆนั้นคงจะไม่ใช่โจรแน่ !!!แต่...แก้วแกจะไปเชื่อมันได้ยังไงคนเสียงหล่อมักหน้าตาทุเรศยังกับกบตะปาด 

 

 

“ทองชั้นก็ไม่มี ~”

 

 

“ฮะ ๆ เธอนี้เป็นคนตลกนะ ^^ เอามือออกได้แล้วชั้นไม่ใช่โจรหรอกหน่า”ไอ้เสียงหล่อ(นามสมมุติ)แกะมือชั้นออกเบา ๆ จนทำให้เห็นหน้าเขาเบลอ ๆเพราะยังมีน้ำตาที่คลออยู่ด้วยกระมั้ง

 

 

(^^) <----- หน้าของไอ้เสียงหล่อ(แบบว่าน่ารัก)

อึ้ง...อึ้ง...อึ้งกิมกี่ฉี่ไม่หยุด

 

                                   เขามีใบหน้าหวานเหมือนผู้หญิง(แต่เขาเป็นผู้ชายย่ะ)สวยกว่าชั้นด้วย(เขาเป็นผู้ชายว้อยยยย)เรียวปากนั้นหยักได้รูปทรงและคงที่สีชมพูแลดูเป็นธรรมชาติใบหน้าและเคร้าโครงนั้นจัดว่าสุดยอดแต่ยังมีจมูกที่เป็นสันอีก(แก้วคนนี้อิจฉาค่ะ)

 

กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดด..ผู้จ๋ายอะรายหล่อลากดินเหมือนใส่เดือน

หล่อกว่าแฟน(เก่า)ชั้นด้วยจ้าTOT

 

“สาหวาดดีคร้าบบบบบบบบบบบ >O< อะ..ๆอย่าเพิ่งพูดก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ” ไอ้หน้าหล่อนั้น(เปลี่ยนแล้ว)พูดห้ามเมื่อเก็นว่าชั้นกำลังจะอ้าปากถาม“ผมชื่อเซโล ~ อิอิ ^^ ชื่อน่ารักชิมิ”กริ๊ด ดดดด...ชื่อเซ่โล่คนอะไรไม่รู้น่ารักอ่ะ(ดัดจริต)

 

 

“เฮ้....!เธอฟังชั้นอยู่รึเปล่า (^O^/)” เซ่โล่โบกมืออยู่ตรงหน้าของชั้นไปสักสองสามที่จนทำให้ชั้นสะดุ้งหลุดจากภวังค์ในเทพนิยาย(ปัญญาอ่อนว้ะ)

 

 

“ฟะ..ฟังอยู่ -///-” ชั้นรีบหลุบสาบตาเขาทันทีก็ใบหน้าหวานๆ(แถมสวย)อยู่ห่างจากชั้นปรัมาคืบ 1 ได้ถ้าชั้นวัดน้ะ _^_

 

 

“อ่าว..แล้วเธอชื่ออะไรอ่ะ”

 

 

“ชั้นชื่อแก้ว” สั้น ๆแค่นั้นได้ใจความสุด ๆ

 

 

“ยินดีที่ได้รู้จักนะค้าบบบบ ^()^ แต่.เฮ้~...เธอเพิ่งรับใบปริญญามาหรือเนี้ย (?)”เซ่โล่มองชั้นตั้งแต่หัวจรดเท้าก็นะ...ชั้นยังใส่ชุดที่รับปริญญาอยู่เล่ยง้ะ '

 

 

“อื้ม...ยังไม่ได้เปลี่ยนเลยอ่ะ ชั้นเพิ่งมาถึง..จะจองห้องก็เต็มหมด” เศร้าส๊อด ๆ ไม่รู้ว่าโรงแรมหรือส้วมกันแน่เต็มไปหมด

 

 

“ไม่มีที่อยู่~ไม่มีที่อาศัยด้วยเธอนี้น่าสงสารจริง ๆ” เซ่โล่ทำหน้าตาน่าสงสารสุด ๆ แต่ยังไงนายก็น่ารักอยู่ดี แต่จู่ ๆเขาก็ตะโกนเสียงดังจนชั้นสะดุ้ง“เฮ้ยยยยยยยยยยย!!!O_oแก้ว ๆบ้านชั้น ๆๆๆๆๆ”

 

 

“เฮ้ย!! บ้านนายทำไมหรอ ไฟไหม้หรอตาย ๆไปหาน้ำมาดับเส่ะ T{}T” เซโล่มองชั้นอย่างอนาถก่อนจะทำหน้าตาอมทุกข์ช้าอยู่ทำไมนายไม่ไปดับไฟหรอ

 

 

“ยัยบ้า(รู้จักไม่ถึง 5 นาทีก็ด่าแล้ว)บ้านชั้นมีห้องเหลืออยู่ห้องเดียวหน่ะเธอจะไปนอนก็ได้นะ ^Y^” โอ...ซึ้งน้ำใจยอดยิ่งพระคุณพ่อ(เกี่ยว?) เอาไปเลยรางวัลน้ำใจดีระดังโลกโฮะๆ

 

 

“เอ่อ..มันจะรบกวนไปหรือเปล่า ...แต่ว่าก็ดีนะไปกันเลย”คนอย่างชั้นไม่มีคำว่าปฏิเสธ ชั้นลุกขึ้นยืนพรวดก่อนจะชะงักกึก“อื้อ..แล้วพ่อกับแม่นายไม่ว่าเหรอ ?”

 

 

“ไม่ว่าหรอกเพราะพวกท่านเดินทางไปทำงานต่างประเทศหน่ะ ^^(T-T)”เซเลตอบยิ้ม ๆแต่ชั้นพอจะดูออกได้ว่านัยน์ตาของเขาเศร้า เซ่โล่พูดจบก็เดินนำชั้นออกไป

 

 

@HOME ZELO

 

                              โอ้ย....กว่าจะถึงข้างในตัวบ้านของเซโล่แทบเอาชั้นขาลากทันที ก็แถว ๆลานหน้าบ้านเขาหน่ะเซ่ !!! จะใหญ่เอาโล่หรือไง 

 

 

“อะนี้...ห้องของเธอน่ะ” เซโลไขกุญแจห้อง ๆหนึ่งให้ชั้นที่ตกแต่งด้วยสไตล์วินเทจ(ชั้นอยากได้สไตล์นี้มากๆ)เพียงแค่ว่าเปลี่ยนเป็นสีโทน ดำ ขาว น้ำตาลคาราเมล เท่านั้น เอ่อ...มันเหมือนร้านกาแฟเลยว้ะ “ตามสบายนพค้าบคุณผู้หญิง ^^”พูดจบเซโล่ก็เดินปิดประตูออกไปเลย

 

 

สวยดีหนิ ^_________________^

 

ชั้นจะนอนหลับมั้ยเนี้ย ? เอ๊ะ...นี้ก็ดึกพอประมาณแล้ว ขอไปเดินเล่นหน่อยแล้วกัน TPT'

 

@สวนหย่อม

สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! สวนดอกไม้สวยม๊ากกกกกกกกกก...บ้านเขานี้รสนิยมขั้นเทพจริง ๆ^____^ถ้าชั้นได้มาเป็นแฟนนะคงรักตาย(หวังอะไร?)

 

 

“เฮ้ย!!!นั้นใครหน่ะออกมาเดี๋ยวนี้นะเฟ้ย!”เสียงหล่อเท่นั้นดังมาแต่ใกล้ แต่ ...ตอนนี้ชั้นไม่สน สนแต่ว่าความซวยกำลังมาเยือน -)(-

 

 


 

ชแว๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ >[]<'

มาคุยกันหน่อยดีฟ่า

รีดเดอร์(ทุกคน) : ไรเตอร์!!!ไหนบอกว่าตอนนี้มีโทโมะไง!

ซี : (ความซวยกำลังมาเยือนซีจ้า) ก็มีและไงรีดเดอร์จ๋า *O*(ส่งสายตาหวานเยิ้มให้)

รีดเดอร์(ทุกคน) : ตอนไหนฟ่ะ ???

ซี : ตอนประโยคซู้ดดดดดดดดดดดดดดท้ายไง ฮ่า ๆไปล่ะ มีอะไรค่อยถามพรุ่งนี้เด้อ ปิ้ง# (หายตัว)

 

มาดูรูปป๊าเราดีกว่าเน้อออออออออออออออ

http://www.keedkean.com

แหมะ~วันนี้ป๊าเรามาบอกทุกคนว่า ฝันดีจ้า >‘ /// ’<

Lady and Jantlemen 555555555555555 ไอไปนอนก็เด้ออออออออT^T

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา