เสี่ยงกับฉันมั๊ย!?

ตอนที่7 Tomo&Keawjai

โทโมะ:แก้วถึงบ้านแล้วนะ!!

ผมบอกยัยตัวแสบ

อ้วก!!แหวะ!!

แก้ว:โอ๊ยแกลูบหลังฉันหน่อยดิT^T

เมื่อยัยตัวแสบพูดผมก็ลูบหลังยัยตัวแสบเพื่อให้อว้กออกไปได้หมด

โทโมะ:ดีขึ้นไหม??

พลั่วะ!!ยัยแก้วต่อยผมจนผมต้องหันไปตามแรง

แก้ว:ไอบ้า!!ใครให้แกเหยียบรถ180แรงเว่อร์หา!!ฉันกำงกินจุๆ-..-

เสียดายดูดิอ้วกออกมาหมดไอบ้า!!

ยัยแก้วด่าผมเป็นชุด

โทโมะ:ก็เดี๋ยวแกกลับบ้านดึกไงฉันก็ต้องรีบเหยียบรถมาส่ง- -*

ผมตอบแบบง่ายแต่ยัยแก้วมีแววตาเคือง

แก้ว:แกตายซะเถอะโทโมะหึๆ:)

ยัยแก้วยิ้มอย่างประหลาดจนผมอดหวั่นไม่ได้- -*อยู่ดีๆยัยนั้นก็เหมือน

จะขวะกปืนเพื่อยิงผมและมันก็ใช่!!แต่แล้ว

ซ่าส์!!ปืนฉีดน้ำ=[]=พระเจ้าเอาซะให้ผมใจหายหมดยัยบ้าเอ๊ย!!

โทโมะ:ใจหายหมด!!

ผมบอกยัยแก้วแต่ยิ่งทำให้ยัยนั้นยิ้มใหญ่เลย

แก้ว:แกก็ติ๊งต๊องน่าคนบ้าที่ไหนพกปืนกันฉันกะเอาปืนเนี้ยเล่นกับน้อง

ข้างบ้านแก้เซ็ง><

หมับ!!

โทโมะ:ไม่ขอบใจ??

ผมถามยัยแก้วออกแนวประชด

แก้ว:ขอบพระคุณคะคุณโทโมะ

โทโมะ:ดีม๊าก!!

ผมที่กำลังจะเดินเข้ารถแต่ทว่า....

แก้ว:อ่ะฉันให้แทนค่าตอบแทน

ผมมองที่มีผมมีลูกอมอยู่เม็ดนึง- -*เจริญกับที่ยัยแก้วซัดหมูกระทะ

ไหมเนี้ยมันคดโกงฃัดๆ!!ผมว่าแล้วก็แกะลูกผมของยัยแก้วที่ให้มากิน

หน้าตาเฉย