เสี่ยงกับฉันมั๊ย!?

ตอนที่3 Tomo&Keawjai
ผมกับแก้วเรามาถึงในมหาวิทยาลัยแล้วแต่ก็ต้องเข้าเรียนสายเมื่อยัย
ตัวแสบนึกอยากจะ....
แก้ว:โทโมะฉันอยากกินไอติมอ่ะซื้อให้ฉันหน่อยน๊าเด๊วพอกินเสร็จเรา
ว่าจะรี๊บเข้าห้องเรียนเลย><
โทโมะ:ไม่!!เธอจะต้องเข้าไปเรียนเด๊วนี้!!
ผมสั่งเธออย่างไม่ปราณีก็เธอน่ะไว้ใจได้ที่ไหนละเด๊วก็เบ๊อะไปนู้นไปนี่
ซะเพลินหลอกยิ่งยัยนี่บ้าๆบอๆ
แก้ว:น่าT^Tโทโมะฉันอยากกินน่า
โทโมะ:ยัยทอมเธอจะต้องไปเรียนอย่าให้ฉันเสียเวลาเรียนเพราะเธอ
นะ
ผมบอกกับแก้วอย่างเย็นชาแต่ยัยตัวแสบมีสีหน้าพอใจจนฟ้อง
แก้ว:ไม่!!นายจะต้องพาฉันไปกินไอติ๊มมมมมมมมมมมมมมมม
ว่าแล้วยัยตัวแสบก็ตะโกนซะลั่นรถจนผมต้องยอม- -
โทโมะ:อร่อยไหมละ
ผมนั่งมองยัยตัวแสบกินไอติมอย่างเบื่อหน่ายเธอก็เอาแต่ใจซะทุกที
ถ้าขืนผมไม่ยอมเธอคงจะต้องทำให้ผมขายหน้าแน่ๆ!!
แก้ว:ถามอร่อยแปลกๆกินมะ
ยัยแก้วเอาไอติมมาเจอปากแต่ผมเยบือนหน้าไอติมเลยโดนที่แก้ม
เต็มๆ- -*เอาเข้าไปเห้อ
โทโมะ:เธอทำบ้าอะไรเปื้อนหมด
ผมหันมาเทศนาตัวแสบ
ฟื๊ดๆ!!
ยัยตัวแสบเอาทิชชูมาเช็ดที่แก้วผมแรงๆ2ครั้ง
แก้ว:นี่ไอ้ตุ๊ด!!อย่าบ่นมากได้มะประจำเดือนไม่มาหลอหะ!!
ผมบอกร่างบางที่ขว้างไอติมไปอย่างไม่แคร์คนอุส่าห์ซื้อให้กินไม่ใช่
ให้กินิ้งกินขว้างเฟ๊ย!!
พลั่วะ!!
นั้นเอาแล้วไงเสียงผู้หญิงกรี๊ดสงสัยจะถูกไอติมที่ยัยแก้วใจขว้างแน่ๆ
ตายแล้วซวยอีกแล้วอยู่กับยัยนี่- -.
แก้ว:นี่โทโมะฉันว่าเพล่นดีกว่าTT^TT
ฉันบอกนายโทโมะที่กำลังคิดอะไรบางอย่าง
โทโมะ:ฉันว่าก็งั้น
และแล้วโทโมะก็ฉันก็หนีผุ้หญิงร่างยักษ์ที่ด่าฉันไปชุดเรื่องมารยาท