เสี่ยงกับฉันมั๊ย!?

ตอนที่2 Tomo&Keawjai
เมื่อฉันกับโทโมะดูหนังจบพร้อมกับคำเทศนาจากมันด้วยอะนะ- -
แก้ว:เห๊ยโทโมะแกจะไปไหน??
ฉันหันไปจับมือมันที่กำลังเร่งฝีเท้าออกไปจากฉัน
โทโมะ:กลับบ้าน!!
โทโมะตอบเสียงเข้ม
แก้ว:พึ่ง3ทุ่มกว่าเองนะไปเที่ยวกับฉันก่อนซิน๊าเพื่อนรักT^T
ฉันหันมาอ้อนมันอีกครั้งแต่ทำไมมันต้องหน้าแดง
โทโมะ:ปล่อยนะเว๊ยยัยทอมฉันจะกลับแล้วเธอน่ะกลับได้แล้ว
โทโมะหันมาทำสีหน้าเย็นชาใส่ฉันแต่ฉันชินแล้ว
แก้ว:ไอตุ๊ด!!ฉันจะกลับบ้านไงอ่าT^T
ฉันหันมองซ้ายมองขวาไม่มีทางให้ฉันกลับบ้าน
โทโมะ:ก็รถเธอไง
แก้ว:ไม่ได้เอามา-^-แกไปส่งฉันหน่อยน๊า~~
ผมมองร่างบางที่อ้อนผมโดยการเอาหัวมาพิงไหล่ผมซึ่งมันใช้ได้ผลทุกครั้ง
โทโมะ:เออๆไปเลยเร็วห้ามงอแงนะแกนะ
ผมออกคำสั่งใส่มันก่อนจะเดิมนำ
แก้ว:แกฉันหิวอ่ะ
ผมไม่รู้จะหาอะไรในรถแต่มันมีอมยิ้มอันนึงคงจะลองท้องมันได้ก่อน
โทโมะ:นี่อ่ะกินแล้วอย่าลืมแปรงฟันพรุ่งนี้จะไปไหนก็บอกชั้นแล้วห้ามทำตัวเหมือนลิงอีกนะ
เหมือนในห้างนั้นด้วย!!
แก้ว:มันเป็นตัวของฉันนะนายห้ามไม่ได้หลอกนายโทโมะ
ฉันพูดพลางกินอมยิ้มแล้วยิ้มให้มัน
โทโมะ:เฮ้อเหนื่อยใจกับเธอเธอนี่ก็แปลกทำตัวไม่สมกับกุลสตรี
คร๊อกๆ~~~~~~~~~~
เสียงกรนที่ดังมาผมกำลังจะด่าแก้วต่อเพราะทำตัวแบบนี้อีกแล้วแต่ร่างบางกับนอนหลับ
โทโมะ:ไม่ใช่แค่นี้อีกหรอ- -ยัยทอมบ้าเอ๊ย
ผมบอกตรงๆเลยตั้งแต่ผมรู้จักกับแก้วชีวิตของผมไม่เคยอยู่สุขพอมันวิ่งมาหาผมก็มีพวกนัก
เรียนหญิงตามมาด่าเพราะมันไปกวนทีนน่ะซิ- -แต่มันก็ทำให้ผมยิ้มได้ทุกครั้ง
โทโมะ:ถึงบ้านแล้วตื่นๆ
แก้ว:อ่าอยากกินส้มตำอีกอ่า><
แล้วบางกำลังละเมอถึงของกิน
โป๊ก!!ปึก
แก้ว:ใครตบหัววะ!!
แก้วพูดเสียงดังลั่นรถ
โทโมะ:ชั้นเองนี่แหละแกมีปัญหาไรมั๊ยหืม??
ผมหันไปถามมันอย่างเอาเรื่อง
แก้ว:แหะๆไม่มีคร๊าบT^T......
โทโมะ:ห้ามพูดคร๊าบพูดคะนะวันหลัง
แก้ว:อื้อๆไปก่อนน๊าแล้วอย่างลืมมารับฉันไปด้วยพรุ่งนี้
แก้วเพื่อนรักของผมพูดก่อนจะเดินเข้าบ้านวันนี้มันเอาซะผมหน้าแตกตะหลายรอบนะ