เสี่ยงกับฉันมั๊ย!?

ตอนที่2 Tomo&Keawjai

เมื่อฉันกับโทโมะดูหนังจบพร้อมกับคำเทศนาจากมันด้วยอะนะ- -

แก้ว:เห๊ยโทโมะแกจะไปไหน??

ฉันหันไปจับมือมันที่กำลังเร่งฝีเท้าออกไปจากฉัน

โทโมะ:กลับบ้าน!!

โทโมะตอบเสียงเข้ม

แก้ว:พึ่ง3ทุ่มกว่าเองนะไปเที่ยวกับฉันก่อนซิน๊าเพื่อนรักT^T

ฉันหันมาอ้อนมันอีกครั้งแต่ทำไมมันต้องหน้าแดง

โทโมะ:ปล่อยนะเว๊ยยัยทอมฉันจะกลับแล้วเธอน่ะกลับได้แล้ว

โทโมะหันมาทำสีหน้าเย็นชาใส่ฉันแต่ฉันชินแล้ว

แก้ว:ไอตุ๊ด!!ฉันจะกลับบ้านไงอ่าT^T

ฉันหันมองซ้ายมองขวาไม่มีทางให้ฉันกลับบ้าน

โทโมะ:ก็รถเธอไง

แก้ว:ไม่ได้เอามา-^-แกไปส่งฉันหน่อยน๊า~~

ผมมองร่างบางที่อ้อนผมโดยการเอาหัวมาพิงไหล่ผมซึ่งมันใช้ได้ผลทุกครั้ง

โทโมะ:เออๆไปเลยเร็วห้ามงอแงนะแกนะ

ผมออกคำสั่งใส่มันก่อนจะเดิมนำ

แก้ว:แกฉันหิวอ่ะ

ผมไม่รู้จะหาอะไรในรถแต่มันมีอมยิ้มอันนึงคงจะลองท้องมันได้ก่อน

โทโมะ:นี่อ่ะกินแล้วอย่าลืมแปรงฟันพรุ่งนี้จะไปไหนก็บอกชั้นแล้วห้ามทำตัวเหมือนลิงอีกนะ

เหมือนในห้างนั้นด้วย!!

แก้ว:มันเป็นตัวของฉันนะนายห้ามไม่ได้หลอกนายโทโมะ

ฉันพูดพลางกินอมยิ้มแล้วยิ้มให้มัน

โทโมะ:เฮ้อเหนื่อยใจกับเธอเธอนี่ก็แปลกทำตัวไม่สมกับกุลสตรี

คร๊อกๆ~~~~~~~~~~

เสียงกรนที่ดังมาผมกำลังจะด่าแก้วต่อเพราะทำตัวแบบนี้อีกแล้วแต่ร่างบางกับนอนหลับ

โทโมะ:ไม่ใช่แค่นี้อีกหรอ- -ยัยทอมบ้าเอ๊ย

ผมบอกตรงๆเลยตั้งแต่ผมรู้จักกับแก้วชีวิตของผมไม่เคยอยู่สุขพอมันวิ่งมาหาผมก็มีพวกนัก

เรียนหญิงตามมาด่าเพราะมันไปกวนทีนน่ะซิ- -แต่มันก็ทำให้ผมยิ้มได้ทุกครั้ง

โทโมะ:ถึงบ้านแล้วตื่นๆ

แก้ว:อ่าอยากกินส้มตำอีกอ่า><

แล้วบางกำลังละเมอถึงของกิน

โป๊ก!!ปึก

แก้ว:ใครตบหัววะ!!

แก้วพูดเสียงดังลั่นรถ

โทโมะ:ชั้นเองนี่แหละแกมีปัญหาไรมั๊ยหืม??

ผมหันไปถามมันอย่างเอาเรื่อง

แก้ว:แหะๆไม่มีคร๊าบT^T......

โทโมะ:ห้ามพูดคร๊าบพูดคะนะวันหลัง

แก้ว:อื้อๆไปก่อนน๊าแล้วอย่างลืมมารับฉันไปด้วยพรุ่งนี้

แก้วเพื่อนรักของผมพูดก่อนจะเดินเข้าบ้านวันนี้มันเอาซะผมหน้าแตกตะหลายรอบนะ