เสี่ยงกับฉันมั๊ย!?

ตอนที่12 Tomo&Keawjai
เช้าวันรุ่งขึ้นผมตื่นมาอย่างงัวเงียเห็นร่างบางๆที่ผมจำได้ว่าผมทำอะไร
กับเธอ!!เธอจะเป็นไงบ้างนะแต่ตอนนี้ร่างบางไม่ได้อยู่บนเตียงผมแต่
อยู่ในห้องครัวทำกับข้าวให้ผมกิน
แอ๊ด~~
แก้ว:อ้าสวัสดีไอตุ๊ด^^
ผมมองแก้วที่ตาแดงบวมผมรู้ว่าเธอร้องไห้เพราะเธอคงไม่เหมือนเดิม
ไม่ได้บริสุทธิ์แล้วเพราะผม!!
โทโมะ:อืมแก้วฉันขอโทษเรื่องมีคืนนี้นะ
แก้ว:ไม่เป็นไรๆ^^เพราะฤทธิ์ยาน่าฉันรู้ถ้าแกไม่โดนวางยาแกคงไม่
ทำกับฉันแบบนี้ฉันรู้ดีลืมเรื่องนั้นไปซะเถอะไอ้โมะ....
เปาะ!!เสียงน้ำตาที่ไหลมากระทบมือ
โทโมะ:ยัยตัวแสบร้องไห้เหรอ??
ผมถามยัยแก้วที่ผมเห็นเธอเงียบพักใหญ่
แก้ว:ฉันเปล่านะ....
แก้วตอบผมอย่างแผ่วเบา
โทโมะ:แก้วเธอไม่โกรธฉันนะ...
แก้ว:ไม่เลยฉันขอตัวกลับก่อนนะหายไปทั้งคืนแล้ว....
ณ มหาวิทยาลัย
พิมพ์:เฮ้ สวัสดียัยทอม!!
แก้ว:....
คำตอบคือว่างผมมองแก้วที่เหม่อลอย
เพี๊ยะ!!หน้าของแก้วที่เคยขาวกลายเป็นแดงเพราะฝีมือพิมพ์
พิมพ์:จะเหม่ออีกนานมั๊ยย๊ะ!!
เพี๊ยะ ปึก พลั่วะ!!ผมมองยัยแก้วที่ตบพิมพ์แล้วถีบแล้วต่อย
แก้ว:ยัยหมาพันชุสิแกมันเลวจริงๆแกทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้!!
พิมพ์:ฉันทำอะไร?!!!
ปึก โครม!! ผมเห็นยัยแก้วร้องไห้แล้วเตะโต๊ะไม้จนลอยไป100เมตร
แก้ว:แกมันเลวจริงๆ!!ฉันไม่อยากจะด่าเกี่ยวกับสันดารเลวๆไปก่อนนะ
โทโมะยัยหมาบ้า...
แก้วไม่เหมือนเดิมเธอหลบตาผมเธอร้องไห้ผมควรรับผิดชอบโดยการ
แต่งงานใช่มั๊ย??ถ้าใช่ช่วยบอกด้วยได้ไหมว่าผมควรแต่งงานกับเธอ