เสี่ยงกับฉันมั๊ย!?

ตอนที่12 Tomo&Keawjai

เช้าวันรุ่งขึ้นผมตื่นมาอย่างงัวเงียเห็นร่างบางๆที่ผมจำได้ว่าผมทำอะไร

กับเธอ!!เธอจะเป็นไงบ้างนะแต่ตอนนี้ร่างบางไม่ได้อยู่บนเตียงผมแต่

อยู่ในห้องครัวทำกับข้าวให้ผมกิน

แอ๊ด~~

แก้ว:อ้าสวัสดีไอตุ๊ด^^

ผมมองแก้วที่ตาแดงบวมผมรู้ว่าเธอร้องไห้เพราะเธอคงไม่เหมือนเดิม

ไม่ได้บริสุทธิ์แล้วเพราะผม!!

โทโมะ:อืมแก้วฉันขอโทษเรื่องมีคืนนี้นะ

แก้ว:ไม่เป็นไรๆ^^เพราะฤทธิ์ยาน่าฉันรู้ถ้าแกไม่โดนวางยาแกคงไม่

ทำกับฉันแบบนี้ฉันรู้ดีลืมเรื่องนั้นไปซะเถอะไอ้โมะ....

เปาะ!!เสียงน้ำตาที่ไหลมากระทบมือ

โทโมะ:ยัยตัวแสบร้องไห้เหรอ??

ผมถามยัยแก้วที่ผมเห็นเธอเงียบพักใหญ่

แก้ว:ฉันเปล่านะ....

แก้วตอบผมอย่างแผ่วเบา

โทโมะ:แก้วเธอไม่โกรธฉันนะ...

แก้ว:ไม่เลยฉันขอตัวกลับก่อนนะหายไปทั้งคืนแล้ว....

ณ มหาวิทยาลัย

พิมพ์:เฮ้ สวัสดียัยทอม!!

แก้ว:....

คำตอบคือว่างผมมองแก้วที่เหม่อลอย

เพี๊ยะ!!หน้าของแก้วที่เคยขาวกลายเป็นแดงเพราะฝีมือพิมพ์

พิมพ์:จะเหม่ออีกนานมั๊ยย๊ะ!!

เพี๊ยะ ปึก พลั่วะ!!ผมมองยัยแก้วที่ตบพิมพ์แล้วถีบแล้วต่อย

แก้ว:ยัยหมาพันชุสิแกมันเลวจริงๆแกทำให้ฉันต้องเป็นแบบนี้!!

พิมพ์:ฉันทำอะไร?!!!

ปึก โครม!! ผมเห็นยัยแก้วร้องไห้แล้วเตะโต๊ะไม้จนลอยไป100เมตร

แก้ว:แกมันเลวจริงๆ!!ฉันไม่อยากจะด่าเกี่ยวกับสันดารเลวๆไปก่อนนะ

โทโมะยัยหมาบ้า...

แก้วไม่เหมือนเดิมเธอหลบตาผมเธอร้องไห้ผมควรรับผิดชอบโดยการ

แต่งงานใช่มั๊ย??ถ้าใช่ช่วยบอกด้วยได้ไหมว่าผมควรแต่งงานกับเธอ