Secret LOVE ห้ามใจทำไมยิ่งรัก
tan_chinprapa
5) อุบัติเหตุ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ก็อยากเจอมากเลยล่ะ แต่เธอเป็นเพื่อนฉันนะ อีกอย่างท่าทางเธอดูแปลกๆ ด้วย ฉันเป็นห่วง"
".........."หัวใจของฉันเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ ฉันหลบตาเขาที่กำลังหันมามองหน้าฉัน แต่มันก็คงไม่มีอะไรที่มากกว่า
เพื่อนสินะ
ไม่มีใครพูดอะไรอีก เราสองคนตกอยู่ในความเงียบตลอดทางที่กลับบ้าน
"ถึงแล้ว" โทโมะพูดขึ้น
"อืม ขอบคุณ ไปล่ะ......"
"จะไปไหน เธอต้องให้ฉันกินข้าวบ้านเธอ"
"ที่บ้านนายก็มี ทำไมไม่ไปกินล่ะ บ้านนายก็อยู่ใกล้แค่นี้เอง"
"แค่นี้ก็ไม่ได้ คนเค้าอุส่ามาส่ง"
"ทำเป็นพูดดีไป บ้านนายก็อยู่ข้างบ้านฉันแหละ นายอยากกลับบ้านเองมากกว่ามั้ง"
"เอาน่า วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านด้วย จะได้ช่วยกันทำกับข้าวไง" เออใช่ จริงสิวันนี้พ่อกับแม่ของเราสองคนไปเที่ยวนี่
นะ
"อืม....ก็ได้"
"ดี งั้นเข้าบ้านกัน"
ในห้องครัว
"เอ...กินไรดี โทโมะ นายอยากกินไร"
"รามยอน"
"ห่ะ รามยอนเนี่ยนะ"
"......." โทโมะพยักหน้า
"อืม ได้งั้น.....นายทำนะ" ฉันพูดพร้อมทำท่าจะเดินออกจากห้องครัว
แต่โทโมะดึงแขนไว้ได้ทัน
"เฮ้ย ได้ไง ฉันเป็นแขกนะ"
"เอ่อ..ก็ได้ ทำช่วยกัน แต่นายปล่อยก่อนสิ" เขาปล่อยมือที่จับแขนฉันออก ซักพักรามยอนก็เสร็จ
"เอ้า กินสิ" โทโมะพูด
"อื้ม.....หิวจะแย่"
"มัวแต่พูด กินก่อนล่ะ"
ฉักกำลังก้มลงเพื่อจะกินรามยอนที่มีเพียงถ้วยเดี่ยว ตะ..แต่ว่าฉันกับเขาก้มลงพร้อมกันเลยทำให้ริมฝีปากของเรา
แทบจะชนกัน
"อะ...เอ่อ โทษที"
"........"
"ฉัน....ไม่ได้ตั้งใจ"
"......ไม่เป็นไรหรอก มันเป็นอุบัติเหตุน่ะ"
พวกเราต่างก้มหน้าก้มตากินรามยอน โดยไม่ยอมหันไปมองอีกฝ่าย ต่างฝ่ายต่างเงียบจนในที่สุดก็กินรามยอนจน
เสร็จ
"อิ่มมากเลยล่ะ" โทโมะพูดขึ้น
"อืม....." เขาหันมามองหน้าฉันที่ยังคงก้้มหน้าอยู่
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
