สัญญานะ ว่าจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง

เฟย์ : “เข้าไปข้างในกันเถอะ เดี๋ยวแก้วฟื้นขึ้นมาจะไม่เจอใคร”
โทโมะ : “อื้ม”
แก้ว : ฉันอยู่ในห้องพยาบาล มีใครอยู่บ้าง “โอ๊ย” ฉันไม่มีแรงเลย
โทโมะกับเฟย์ : “แก้ว”
คุณครูที่ห้องพยาบาล : “จริญญา เป็นลม เพราะเครียดเกินไปและไม่ได้กินข้าวเช้า ถ้าจะให้ผู้ปกครองมารับกลับบ้าน ผู้ปกครองว่างรึเปล่าจ้ะ?”
แก้ว : “ไม่ว่างค่ะ เพราะหนูกลับบ้านกับพี่สาว แม่หนูก็งานยุ่งมากๆ”
คุณครูที่ห้องพยาบาล : “งั้นหนูคงต้องนอนที่ห้องพยาบาลจนกว่าจะเลิกเรียน”
เฟย์ : “งั้นหนูกับวิศวะขออยู่เป็นเพื่อนกับจริญญาได้มั้ยคะ”
คุณครูที่ห้องพยาบาล : “ได้ค่ะๆ”
เฟย์ : “โทโมะ เดี๋ยวเราไปห้องน้ำแปปนึงนะ แก้วเธอนอนพักต่อเหอะ” แล้วฉันก็ฌดินออกไปเลย
แก้ว : “อื้ม” ฉันไม่ง่วงแล้ว แต่ฉันนอนหลับตาเฉยๆ เพื่อจะดูว่าโทโมะจะทำอะไรฉันรึเปล่า
โทโมะ : ผมเดินไปนั่งข้างๆเตียงแก้ว“~ไม่ใช่เธอคนเดียวรอฉัน แต่ฉันก็รอเธอเหมือนกัน ไม่ใช่ตรงนั้นที่เดียวที่เงียบงัน ตรงนี้ก็เหงาจับใจ ฉันคิดถึงคืนวันเก่าๆที่เรามองตาที่เราชิดใกล้ ไม่ใช่เธอคนเดียวที่เหงาใจ ใจฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกัน~ ฉันคิดถึงเธอนะแก้ว TT”ฉันร้องเพลงให้แก้วฟังเพื่อระบายอารมที่อยากจะบอกกับเธอมานาน แล้วน้ำตาลูกผู้ชายของฉันก็ไหนมาเป็นทาง
แก้ว : ทำไมนายนั่นต้องร้องเพลงนี้ให้ฉันฟังด้วย“TT ฮึกๆ ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกันโทโมะ”
โทโมะ : “ขอกอดให้หายคิดถึงหน่อยสิ”
แก้ว : “อื้ม” มีแต่เพียงโทโมะเท่านั้นที่กอดฉัน ฉันไม่อยากที่จะกอดโทโมะตอบ เพราะฉันยังไม่ไว้ใจเขาเท่าไร่
โทโมะ : “ฉันคิดถึงเธอที่สุดเลยนะ”ผมเริ่มคลายกอดจากแก้ว
แก้ว : “แล้วทำไมนายถึงกลับมาหาฉันหล่ะ?”
โทโมะ : “เพราะเธอคือคนที่ใช่ที่สุด ฉันขอหยุดที่เธอได้มั้ย :)”
แก้ว : “ไม่ได้อ่ะ”
โทโมะ : “แง้”
แก้ว : “อ่ะ ก็ได้ๆๆ”
โทโมะ : “เย้ ขอหอมแก้มหน่อยนะ ฟอด!”
แก้ว : “เฮ้ยอย่า ฉันยังไม่ไว้ใจนายนะ อย่าทำแบบนี้กับฉันถ้าฉันยังไม่อนุญาต”
โทโมะ : “ก็ได้คร้าบบบบ”
เฟย์ : “เฮ้ย นายทำไรแก้วอ้ะ”
โทโมะ : “ปล๊าววววว”
เฟย์ : “อ่อหรอ แล้วยัยแก้วยิ้มอะไร” นายนี่ต้องทำอะไนเพื่อฉันแน่ๆ เพื่อนฉันคนนี้ยิ้มยากจะตาย
แก้ว : “ปล๊าวววว ><”
เฟย์ : “อื้มๆ โทโมะเมื่อกี้ฉันเจอครูหน้าห้องน้ำอ่ะ ครูบอกให้พวกเราขึ้นไปเรียน”
โทโมะ : “แก้วอยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย”
แก้ว : “ได้ๆ”
โทโมะ : “อื้ม ป่ะเฟย์ป่ะ”
เฟย์ : “เดี๋ยวตอนเย็นฉันบอกพี่กิ่งให้มารับแกที่นี่นะ”
แก้ว : “อื้มๆ”
ห้องเรียน....
พิม : “โทโมะเมื่อกี้โทโมะไปอุ้มมันไปห้องพยาบาลทำไม”
โทโมะ : “เรื่องของผม”
พิม : “กรี๊ดดดดด”
โทโมะ : “กรี๊ดทำไม ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว”
พิม : “.....”
โทโมะ : “คุณเลิกยุ่งกับผมสักทีได้มั้ย”
พิม : “ไม่ได้ แล้วนายกับฉันเราจะได้เห็นดีกัน”
โทโมะ : “......”ผมกลัวคำพูดยัยนั่นนิดๆนะ เพราะยัยนั่นอ่ะเป็นลูกสาวของมาเฟีย ที่โหดเหี้ยมที่สุดเลยนะ
พิม : “ฉันเอายัยแก้ว ตายแน่”
ตอนเย็น.....
กิ่ง : “แก้วววว แกเป็นไงมั่ง”
แก้ว : “ไม่เป็นเจ้ แก้วสบายดียังอยู่ครบ 32”
กิ่ง : “เฮ้ยเอาดีๆดิ”
แก้ว : “ฉันเครียดมาก แล้วก็ไม่ได้กินข้าวเช้าก็เลยเป็นลมอ่ะ”
กิ่ง : “งั้นป่ะกลับบ้าน”
แก้ว : “อื้มๆ”แล้วฉันก็กลับบ้านกับพี่สาว
บ้านแก้ว
~เมื่อไม่มีสิทธิ์หวง จะไม่หวง จะไม่หวงเธอสักวัน ถ้าคิดถึงแล้วไม่ถึงจะไม่คิดเลยละกัน ถ้าเป็นได้แค่เพื่อนเธอทำไมไม่บอกฉันตอนนั้น~
แก้ว : “ฮาโหลลล”
เฟย์ : “แก้ววันนี้ฉันกับพี่ฟางไปนอนบ้านเธอได้มั้ย”
แก้ว : “ได้สิ”
เฟย์ : “เย้ แค่นี้นะบาย”
แก้ว : “บาย”
20 นาทีผ่านไปปปป
เฟย์ : “แก้วววว” ฉันตะโกนเรียกแก้วอยู่หน้าบ้าน
แก้ว : “อ้าวเฟย์ เดี๋ยวฉันลงไปเปิดประตูให้”
ฟาง : “อ้าวเร็วๆ”
แก้ว : "มาเข้ามา"
 
 
----------------------------------------------------------------------------------------
มีใครอยากได้ NC บ้างรึเปล่า?