สัญญานะ ว่าจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง

เฟย์ : “เข้าไปข้างในกันเถอะ เดี๋ยวแก้วฟื้นขึ้นมาจะไม่เจอใคร”

โทโมะ : “อื้ม”

แก้ว : ฉันอยู่ในห้องพยาบาล มีใครอยู่บ้าง “โอ๊ย” ฉันไม่มีแรงเลย

โทโมะกับเฟย์ : “แก้ว”

คุณครูที่ห้องพยาบาล : “จริญญา เป็นลม เพราะเครียดเกินไปและไม่ได้กินข้าวเช้า ถ้าจะให้ผู้ปกครองมารับกลับบ้าน ผู้ปกครองว่างรึเปล่าจ้ะ?”

แก้ว : “ไม่ว่างค่ะ เพราะหนูกลับบ้านกับพี่สาว แม่หนูก็งานยุ่งมากๆ”

คุณครูที่ห้องพยาบาล : “งั้นหนูคงต้องนอนที่ห้องพยาบาลจนกว่าจะเลิกเรียน”

เฟย์ : “งั้นหนูกับวิศวะขออยู่เป็นเพื่อนกับจริญญาได้มั้ยคะ”

คุณครูที่ห้องพยาบาล : “ได้ค่ะๆ”

เฟย์ : “โทโมะ เดี๋ยวเราไปห้องน้ำแปปนึงนะ แก้วเธอนอนพักต่อเหอะ” แล้วฉันก็ฌดินออกไปเลย

แก้ว : “อื้ม” ฉันไม่ง่วงแล้ว แต่ฉันนอนหลับตาเฉยๆ เพื่อจะดูว่าโทโมะจะทำอะไรฉันรึเปล่า

โทโมะ : ผมเดินไปนั่งข้างๆเตียงแก้ว“~ไม่ใช่เธอคนเดียวรอฉัน แต่ฉันก็รอเธอเหมือนกัน ไม่ใช่ตรงนั้นที่เดียวที่เงียบงัน ตรงนี้ก็เหงาจับใจ ฉันคิดถึงคืนวันเก่าๆที่เรามองตาที่เราชิดใกล้ ไม่ใช่เธอคนเดียวที่เหงาใจ ใจฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกัน~ ฉันคิดถึงเธอนะแก้ว TT”ฉันร้องเพลงให้แก้วฟังเพื่อระบายอารมที่อยากจะบอกกับเธอมานาน แล้วน้ำตาลูกผู้ชายของฉันก็ไหนมาเป็นทาง

แก้ว : ทำไมนายนั่นต้องร้องเพลงนี้ให้ฉันฟังด้วย“TT ฮึกๆ ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกันโทโมะ”

โทโมะ : “ขอกอดให้หายคิดถึงหน่อยสิ”

แก้ว : “อื้ม” มีแต่เพียงโทโมะเท่านั้นที่กอดฉัน ฉันไม่อยากที่จะกอดโทโมะตอบ เพราะฉันยังไม่ไว้ใจเขาเท่าไร่

โทโมะ : “ฉันคิดถึงเธอที่สุดเลยนะ”ผมเริ่มคลายกอดจากแก้ว

แก้ว : “แล้วทำไมนายถึงกลับมาหาฉันหล่ะ?”

โทโมะ : “เพราะเธอคือคนที่ใช่ที่สุด ฉันขอหยุดที่เธอได้มั้ย :)”

แก้ว : “ไม่ได้อ่ะ”

โทโมะ : “แง้”

แก้ว : “อ่ะ ก็ได้ๆๆ”

โทโมะ : “เย้ ขอหอมแก้มหน่อยนะ ฟอด!”

แก้ว : “เฮ้ยอย่า ฉันยังไม่ไว้ใจนายนะ อย่าทำแบบนี้กับฉันถ้าฉันยังไม่อนุญาต”

โทโมะ : “ก็ได้คร้าบบบบ”

เฟย์ : “เฮ้ย นายทำไรแก้วอ้ะ”

โทโมะ : “ปล๊าววววว”

เฟย์ : “อ่อหรอ แล้วยัยแก้วยิ้มอะไร” นายนี่ต้องทำอะไนเพื่อฉันแน่ๆ เพื่อนฉันคนนี้ยิ้มยากจะตาย

แก้ว : “ปล๊าวววว ><”

เฟย์ : “อื้มๆ โทโมะเมื่อกี้ฉันเจอครูหน้าห้องน้ำอ่ะ ครูบอกให้พวกเราขึ้นไปเรียน”

โทโมะ : “แก้วอยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย”

แก้ว : “ได้ๆ”

โทโมะ : “อื้ม ป่ะเฟย์ป่ะ”

เฟย์ : “เดี๋ยวตอนเย็นฉันบอกพี่กิ่งให้มารับแกที่นี่นะ”

แก้ว : “อื้มๆ”

ห้องเรียน....

พิม : “โทโมะเมื่อกี้โทโมะไปอุ้มมันไปห้องพยาบาลทำไม”

โทโมะ : “เรื่องของผม”

พิม : “กรี๊ดดดดด”

โทโมะ : “กรี๊ดทำไม ในเมื่อเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว”

พิม : “.....”

โทโมะ : “คุณเลิกยุ่งกับผมสักทีได้มั้ย”

พิม : “ไม่ได้ แล้วนายกับฉันเราจะได้เห็นดีกัน”

โทโมะ : “......”ผมกลัวคำพูดยัยนั่นนิดๆนะ เพราะยัยนั่นอ่ะเป็นลูกสาวของมาเฟีย ที่โหดเหี้ยมที่สุดเลยนะ

พิม : “ฉันเอายัยแก้ว ตายแน่”

ตอนเย็น.....

กิ่ง : “แก้วววว แกเป็นไงมั่ง”

แก้ว : “ไม่เป็นเจ้ แก้วสบายดียังอยู่ครบ 32”

กิ่ง : “เฮ้ยเอาดีๆดิ”

แก้ว : “ฉันเครียดมาก แล้วก็ไม่ได้กินข้าวเช้าก็เลยเป็นลมอ่ะ”

กิ่ง : “งั้นป่ะกลับบ้าน”

แก้ว : “อื้มๆ”แล้วฉันก็กลับบ้านกับพี่สาว

บ้านแก้ว

~เมื่อไม่มีสิทธิ์หวง จะไม่หวง จะไม่หวงเธอสักวัน ถ้าคิดถึงแล้วไม่ถึงจะไม่คิดเลยละกัน ถ้าเป็นได้แค่เพื่อนเธอทำไมไม่บอกฉันตอนนั้น~

แก้ว : “ฮาโหลลล”

เฟย์ : “แก้ววันนี้ฉันกับพี่ฟางไปนอนบ้านเธอได้มั้ย”

แก้ว : “ได้สิ”

เฟย์ : “เย้ แค่นี้นะบาย”

แก้ว : “บาย”

20 นาทีผ่านไปปปป

เฟย์ : “แก้วววว” ฉันตะโกนเรียกแก้วอยู่หน้าบ้าน

แก้ว : “อ้าวเฟย์ เดี๋ยวฉันลงไปเปิดประตูให้”

ฟาง : “อ้าวเร็วๆ”

แก้ว : "มาเข้ามา"

----------------------------------------------------------------------------------------

มีใครอยากได้ NC บ้างรึเปล่า?