# {Accident ?} อุบัติฯรักข้ามขอบฟ้า ~ (จองเบมีน:D)
8.7
1) นายเป็นใคร ?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความนายเป็นใคร ?
"ฮ้าววว ว -0-" เอ่อ... เสียงหาวฉันเอง ! แนะนำตัวเลยละกันนะ ฉันชื่อ'มีน' เรียนจบแล้วน้าา า. (แต่หน้ายังเหมือนอยู่ม. ปลายอยู่เลย ~) ตอนนี้ก็ทำงานอยู่ที่บริษัทโฆษณาxxx บริษัทชื่อดังเชียวนะ >< ฉันทำงานเป็นฝ่ายหาพระเอก-นางเอกโฆษณาอ่ะนะ เงินเดือนก็เยอะพอสมควร (เกี่ยว ?)
"เช้าแล้วเหรอเนี่ย ? อาบน้ำดีกว่า" ฉันลุกจากเตียงแล้วรีบเดินไปห้องน้ำทันที เพราะวันนี้ต้องไปทำงานแต่เช้า พอฉันอาบน้ำ+แต่งตัวเสร็จก็เดินออกจากบ้านไปยังรถมินิคูเปอร์เปิดประทุนสีแดง-ดำคันคู่ใจ เตรียมขับออกจากบ้าน แต่ว่าพอฉันมองออกไปนอกบ้าน ใครมานอนอยู่หน้าบ้านฉัน !
"นี่นาย นี่นาย" ฉันเดินไปเขย่าตัวผู้ชายใส่แว่นที่มากับกระเป๋าเป้สะพายหลัง อ๊ะ นายนี่หล่อดีแฮะ นี่ตอนหลับนะเนี่ยยังหล่อเลย ! จมูกโด่งเป็นสัน ตาตี๋ ปากเรียว ๆ เพอร์เฟกต์สุด ๆ ฉันคิดอะไรอยู่เีนี่ย ~
"นี่นาย ตื๋นสิตื่นได้แล้ว..." ระหว่างที่ฉันกำลังปลุก จู่ ๆ นายนี่ก็ตื่นขึ้นมาเฉยเลย
"หืม - - ที่นี่ที่ไหนแล้วคุณเป็นใคร" เอ๊ะ มานอนอยู่หน้าบ้านคนอื่น ยังมาถามอีกว่าฉันเป็นใคร
"ที่นี่คือบ้านฉัน และฉันก็ชื่อมีนเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้" ฉันพูดนายนี่ฟัง และนายนี่ก็ฟังฉันอย่างตั้งใจ -_-
"ผมชื่อจองเบเป็นลูกครึ่งเกาหลีครับ :)"
"อืม ๆ ฉันไม่มีเวลาคุยกับนายมากนะ ฉันต้องไปทำงานส่วนนายก็รีบกลับบ้านซะ ฉันไปก่อนนะ บาย ~" ฉันพูดจบปุ๊บก็รีบขับรถไปทำงานปั๊บ ! ส่วนนายนั่นน่ะเหรอก็ยืนทำหน้าตางง ๆ ยืนอยู่หน้าบ้านฉันต่อ เฮ้อ ~ นายเป็นใครกันนะ แล้วทำไมถึงมานอนอยู่หน้าบ้านฉัน ?
06:00 PM
"พี่ ๆ คะมีนกลับก่อนนะคะฝนใกล้จะตกแล้วด้วย ไม่อยากขับรถตอนฝนตกมันอันตราย ^^" ฉันรีบบอกลาพี่ ๆ ทีมงานโฆษณาที่ทำงานด้วยกัน ฉันต้องรีบกลับบ้านเพราะว่าฉันไม่ชอบเลยเวลาที่ขับรถตอนฝนตก ~
"จ้า ๆ พรุ่งนี้เจอกันนะ" ฉันพยักหน้านิดหน่อย แล้วรีบเดินไปที่รถและขับรถไปกลับบ้านทันที
"ทำไมฝนถึงตกหนักอย่างนี้นะ !" ฉันบ่นกับตัวเอง - - และตอนนี้ฉันก็ขับรถมาถึงหน้าบ้านแล้วล่ะ แต่นาย
จองเบนั่นยังอยู่หน้าบ้านฉันอยู่เลย O_o ฉันเลี้ยวรถเข้าไปจอดที่จอดรถและกางร่มเดินไปหานายนั่น
"นี่ ! ทำไมนายยังไม่กลับบ้านอีก ฝนตกแบบนี้เห็นไหมนายเปียกหมดแล้ว :( เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก"
"ผมไม่มีบ้านที่ไทยหรอก แถมกระเป๋าตังค์ผมยังหายอีกแล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าผมจะต้องไปไหนต่อ ผมไม่คุ้นเคยทางเลย" ฮะ ! ทำไมนายนี่ถึงได้บังเอิญซะทุกอย่างเลยนะ ทั้งกระเป๋าตังค์หายแถมยังไม่มีที่ไปอีกต่างหาก
"งั้นเข้าบ้านฉันก่อนก็แล้วกันนะ ส่วนเรื่องอื่นค่อยคุยกันอีกทีฝนตกหนักมากขึ้นแล้วนะเข้าบ้านฉันเถอะ ๆ" ในที่สุดฉันก็ต้องให้นายจองเบเข้าบ้านฉันอยู่ดี จะเรียกฉันว่าเป็นคน (ฝืน) ใจบุญก็ได้นะ :D
____________________________________________________________________
จบไปแล้ว 1 ตอน >.< สนุกไหมน้ออ อ ?
"ฮ้าววว ว -0-" เอ่อ... เสียงหาวฉันเอง ! แนะนำตัวเลยละกันนะ ฉันชื่อ'มีน' เรียนจบแล้วน้าา า. (แต่หน้ายังเหมือนอยู่ม. ปลายอยู่เลย ~) ตอนนี้ก็ทำงานอยู่ที่บริษัทโฆษณาxxx บริษัทชื่อดังเชียวนะ >< ฉันทำงานเป็นฝ่ายหาพระเอก-นางเอกโฆษณาอ่ะนะ เงินเดือนก็เยอะพอสมควร (เกี่ยว ?)
"เช้าแล้วเหรอเนี่ย ? อาบน้ำดีกว่า" ฉันลุกจากเตียงแล้วรีบเดินไปห้องน้ำทันที เพราะวันนี้ต้องไปทำงานแต่เช้า พอฉันอาบน้ำ+แต่งตัวเสร็จก็เดินออกจากบ้านไปยังรถมินิคูเปอร์เปิดประทุนสีแดง-ดำคันคู่ใจ เตรียมขับออกจากบ้าน แต่ว่าพอฉันมองออกไปนอกบ้าน ใครมานอนอยู่หน้าบ้านฉัน !
"นี่นาย นี่นาย" ฉันเดินไปเขย่าตัวผู้ชายใส่แว่นที่มากับกระเป๋าเป้สะพายหลัง อ๊ะ นายนี่หล่อดีแฮะ นี่ตอนหลับนะเนี่ยยังหล่อเลย ! จมูกโด่งเป็นสัน ตาตี๋ ปากเรียว ๆ เพอร์เฟกต์สุด ๆ ฉันคิดอะไรอยู่เีนี่ย ~
"นี่นาย ตื๋นสิตื่นได้แล้ว..." ระหว่างที่ฉันกำลังปลุก จู่ ๆ นายนี่ก็ตื่นขึ้นมาเฉยเลย
"หืม - - ที่นี่ที่ไหนแล้วคุณเป็นใคร" เอ๊ะ มานอนอยู่หน้าบ้านคนอื่น ยังมาถามอีกว่าฉันเป็นใคร
"ที่นี่คือบ้านฉัน และฉันก็ชื่อมีนเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้" ฉันพูดนายนี่ฟัง และนายนี่ก็ฟังฉันอย่างตั้งใจ -_-
"ผมชื่อจองเบเป็นลูกครึ่งเกาหลีครับ :)"
"อืม ๆ ฉันไม่มีเวลาคุยกับนายมากนะ ฉันต้องไปทำงานส่วนนายก็รีบกลับบ้านซะ ฉันไปก่อนนะ บาย ~" ฉันพูดจบปุ๊บก็รีบขับรถไปทำงานปั๊บ ! ส่วนนายนั่นน่ะเหรอก็ยืนทำหน้าตางง ๆ ยืนอยู่หน้าบ้านฉันต่อ เฮ้อ ~ นายเป็นใครกันนะ แล้วทำไมถึงมานอนอยู่หน้าบ้านฉัน ?
06:00 PM
"พี่ ๆ คะมีนกลับก่อนนะคะฝนใกล้จะตกแล้วด้วย ไม่อยากขับรถตอนฝนตกมันอันตราย ^^" ฉันรีบบอกลาพี่ ๆ ทีมงานโฆษณาที่ทำงานด้วยกัน ฉันต้องรีบกลับบ้านเพราะว่าฉันไม่ชอบเลยเวลาที่ขับรถตอนฝนตก ~
"จ้า ๆ พรุ่งนี้เจอกันนะ" ฉันพยักหน้านิดหน่อย แล้วรีบเดินไปที่รถและขับรถไปกลับบ้านทันที
"ทำไมฝนถึงตกหนักอย่างนี้นะ !" ฉันบ่นกับตัวเอง - - และตอนนี้ฉันก็ขับรถมาถึงหน้าบ้านแล้วล่ะ แต่นาย
จองเบนั่นยังอยู่หน้าบ้านฉันอยู่เลย O_o ฉันเลี้ยวรถเข้าไปจอดที่จอดรถและกางร่มเดินไปหานายนั่น
"นี่ ! ทำไมนายยังไม่กลับบ้านอีก ฝนตกแบบนี้เห็นไหมนายเปียกหมดแล้ว :( เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก"
"ผมไม่มีบ้านที่ไทยหรอก แถมกระเป๋าตังค์ผมยังหายอีกแล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าผมจะต้องไปไหนต่อ ผมไม่คุ้นเคยทางเลย" ฮะ ! ทำไมนายนี่ถึงได้บังเอิญซะทุกอย่างเลยนะ ทั้งกระเป๋าตังค์หายแถมยังไม่มีที่ไปอีกต่างหาก
"งั้นเข้าบ้านฉันก่อนก็แล้วกันนะ ส่วนเรื่องอื่นค่อยคุยกันอีกทีฝนตกหนักมากขึ้นแล้วนะเข้าบ้านฉันเถอะ ๆ" ในที่สุดฉันก็ต้องให้นายจองเบเข้าบ้านฉันอยู่ดี จะเรียกฉันว่าเป็นคน (ฝืน) ใจบุญก็ได้นะ :D
____________________________________________________________________
จบไปแล้ว 1 ตอน >.< สนุกไหมน้ออ อ ?
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ