อพาร์ทเม้นท์วุ่นวายดึงหัวใจยัยตัวแสบ

หน้าโรงเรียนคาชเวิล
พิม:นี่เคนตะๆๆๆ
เคนตะ:อะไร
พิม:กลับอพาร์ทเม้นท์พร้อมกันน๊ะ
เคนตะ:เพี้ยนป่าวเนี่ยปกติอยู่อพาร์ทเม้นฉันคุยด้วยยังเมินเลย  -___-?
พิม:ขอกลับด้วยได้ป่าวล่ะ
เคนตะ:จำเป็นหรือไง...วันนี้ฉันมีนัด
พิม:กับใครอ่ะ
เคนตะ:แจม
พิม(คิด):ได้...งั้นเราได้เห้นดีกัน
พิม:ฮือๆๆๆๆนายจะไม่รับผิดชอบลูกในท้องฉันใช่มั๊ยถึงบอกให้ฉันไปทำแท้งไอ้ผู้ชายเฮงซวย
ตอนนี้ทั้งเด็กโรงเรียนจัสมินไวท์และคาชเวิลต่างมองมาที่พิมและเคนตะ
เคนตะ:ยัยบ้าเอ๊ย..ทำบ้าไรเนี่ย   เคนตะพูดจบก็เอามืออุ้มเอวพิมขึ้นลอยเหมือนอุ้มหุ่น
พิม:ปล่อยน๊ะจะทำไรอ่ะ
เคนตะ:เงียบน่า   เคนตะจับพิมนั่งรถแล้วล็อกประตู
พิม:คิกๆๆๆๆ
เคนตะ:ขำบ้าไรอีกล่ะ
พิม:ป่าว  แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ได้บ้าด้วย
เคนตะ:หรอออออ
|||---ไม่อยากเชื่อเลยจะได้เดินกลับมาตรงนี้---|||
เคนตะ:ฮัลโหล เอ่อ เเจมครับนัดเราวันนี้ยกเลิกได้มั๊ย
เคนตะ:ครับ น่ารักที่สุด บายครับ
พิม:แหวะ!!!แหมครับๆๆ...เน่า
เคนตะ:แล้วมันหนักตรงไหนของเธอ
พิม:ปากท้องไง
เคนตะ:ยังไง
พิม:หิวแล้ว^^
เคนตะ:ไมยุ่งจังว่ะ
พิม:แค่นี้ต้องขึ้นว่ะด้วย
ในที่สุดเคนตะก็พาพิมมากินก๋วยเตี๋ยว....แล้วเคนตะก็เอื้อมมือหยิบตะเกียบ
พิม:นี่มันไม่เท่ากันเห็นมั๊ยเนี่ย...มาๆๆหยิบให้
เคนตะ:ไมเรื่องมากจังว่ะ
พิม:ทีกับยัยนั่นนี่ครับๆกับฉันนี่เดี๋ยวก็ว่ะเดี๋ยวก็ยัยบ้า  พิมพูดจบก็เอาตะเกียบยื่นให้เคนตะ
เคนตะ:ไหนบอกว่าเน่าไง
พิม:ก็....ชั่งเถอะกินดีกว่า
เคนตะ:เธอชอบฉันหรอ
พิม:แค่กๆโอ๊ยแค่กๆ
เคนตะ:เฮ้ย!!!อ่ะนี่น้ำๆๆ
พิม:หายแล้ว ขอบใจน๊ะ
เคนตะ:อิ่มยัง
พิม:อิ่มแล้ว
แล้วทั้งคู้ก็กลับอพาร์ทเม้นท์
 
จบแล้วน๊ะคู่นี้น่ารักมั๊ยเม้นๆๆๆๆๆด้วยน๊าค่ะ