My Love รักของฉันครั้งนี้นาย(เธอ)เป็นคนกำหนด

Kaew Part's


หลังจากที่ฉันถูกบุคคลลึกลับกระชากตัวฉันมา เค้าก็พาฉันมาหยุดอยู่ที่สวนข้างหลังโรงอาหาร แต่ในเวลานี้ก็ไม่มีใครเลย แต่พอฉันเห็นคนที่ลากฉันมาที่นี้ฉันก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองว่าจะเป็นเค้าคนนี้จริงๆ เพราะฉันยังไม่พร้อมจริงๆที่จะพบจะเจอเค้าคนนี้
Kaew : พี่โทโมะ!!!
Tomo : ใช่พี่เอง ทำไมแก้วถึงไม่มาเรียนตั้ง 2 วัน รู้ไหมว่าพวกพี่เป็นห่วงมารกขนาดไหน
Kaew : แล้วพี่คิดหรอค่ะว่าแก้วเจออะไรแบนั้นไปแล้วแก้วจะทนมาเรียนโดยที่ทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยได้ โยที่คนรอบข้างก็มาด่า ประณามว่าแก้วเป็นคนแย่งพี่มาจากผู้หญิงคนนั้น!!!
ฉันตะโกนออกไปโดยที่สุดจะทน และฉันก็เลี่ยงที่จะบอกอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ฉันขอหยุดการเรียนไป แต่สิ่งที่ฉันไม่คาดหวังก็เกิดขึ้น คือจู่ๆพี่โทโมะก็ดึงฉันเข้าไปกอดแน่นมากจนฉันหายใจไม่ออก
ฉันจึงพยายามที่จะดันพี่เค้าออกไป แต่ความพยายามนั้นก็สูนเปล่า เพราะยิ่งพี่เค้าไม่ปล่อยฉันไปแล้วพี่เค้ายังกอดฉันแน่นยิ่งกว่าเดิมอีก
Kaew : พี่โทโมะปล่อยแก้วเถอะ
Tomo : ...
Kaew : ปล่อยแก้ว
Tomo : ...
Kaew : แก้วบอกให้ปล่อยไง
ฉันบอกพร้อมใช้แรงเฮือกสุดท้ายพลักพี่ออกไปให้ห่างจากตัว แล้วบอกความในใจของฉันออกมาเป็นเพลง
Kaew : เก็บอาการเอาไว้ ที่ไม่เห็นไม่ได้แปลว่าไม่มี เจ็บรู้ไหมให้ความหวัง แล้วก็ไม่มาใยดี อยากจะไม่รู้จักเธอ จะได้ไม่เจ็บเหมือนอย่างนี้ อยากลืมว่าเป็นเพื่อนเธอ...
พอฉันร้องเพลงระบายความในใจเสร็จน้ำตาที่ฉันไม่คิดว่ามันจะไหลมันก็เกินการควบคุมของฉัน ฉันไม่อยากให้เค้ามาเห็นความอ่อนแอของฉัน ฉันจึงค่อยๆเดินออกมาจากตรงนั้นเดี่ยวหัวใจที่เจ็บปวดลวดร้าวที่สุดเท่าที่ฉันเคยเป็นมา...