My Love รักของฉันครั้งนี้นาย(เธอ)เป็นคนกำหนด

Writer Part's@ Kaew Home แก้ว เธอเดินเข้ามาในบ้านด้วยคราบน้ำตาที่เติมใบหน้าของเธอ พอถึงบ้านเธอก็รีบวิ่งเข้าไปหาแม่ของเธอในครัว และรีบสวบกอดแม่จากด้านหลังKanomjean : แก้วเป็นอะไรรึเปล่าลูกKaew : แม่ค่าแม่ของเธรีบแกะมือของเธออกและหันหลังกับไปหาลูกสุดที่รักของเธอ แต่สิ่งที่เธอเห็นคือสภาพของลูกสาวที่รักที่ดูโทรมมากๆ เพราะพึ่งผ่านการที่ร้องไห้หนักมากๆมาKanomjean : เป็นอะไรลูก...เป็นอะไรไปKaew : ...... แม่หนูเจ็บเหลือเกินKanomjean : มานั่งนี้ก่อน...มาแม่ของเธอลากแก้วไปนั่งที่โซฟาก่อนที่จะถามขึ้นKanomjean : ไหนบอกแม่ซิเป็นอะไรไป แล้วไปทำอะไรมาถึงได้เป็นแบบนี้...หึ
แต่พอแก้วยังไม่ทันได้เล่าเรื่องทั้งหมดเธอก็ร้องไห้ออกมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอมีแม่ของเธออยู่ข้างๆ แม่ของเธอขยับมานั่งข้างๆก่อนที่จะโอบเธอและดันให้หัวเธอสบลงบนไหล่ ก่อนที่จะถามอีกครั้งKanomjean : ไหมบอกแม่ได้ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้นKaew : คือว่า.........แก้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้แม่ของเธอฟัง ตั้งแต่ต้นจนจบ เธอเก็บทุกรายละเอียดไม่ตกหล่นเลยสักนิดเดียวKanomjean : อืม...เรื่องมันเป็นแบนี้นี่เอง แล้วลูกคิดว่าไงล่ะ คิดจะเชื่อเค้าไหมล่ะ แล้วคิดว่าเรื่องที่เค้าพูดเป็นเรื่องจริงรึเปล่าล่ะKaew : หนู...หนูก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะค่ะKanomjean : ตัวของลูกเองน่ะ ไม่รู้หรอก แต่มีสิ่งหนึ่งในตัวลูกที่รู้Kaew :   Kanomjean : สิ่งนั้นก็คือหัวใจของลูกไงล่ะ ลองถามมันดูซิว่าลึกๆแล้วลูกรู้สึกยังไงกับเค้า แล้วคิดที่จะเชื่อที่เค้าพูดไหมหลังจากที่แม่ของเธอพูดจบรอบกายของพวกเขาก็เงียบสงัด แต่แม่ของเธอกลับคิดว่าความเงียบนี้ล่ะดีที่สุดแล้ว เพราะมันจะได้ทำให้ลูกของเธอได้คิดอะไรได้เร็วขึ้นKanomjean : ว่าไง หัวใจของลูกบอกว่ายังไงKaew : หนูคิดว่าหนูรักเค้า แต่เรื่องเชื่อหรือไม่หนูไม่แน่ใจKnomjean : แล้วถ้าอย่างนั้นลูกคิดที่จะเสี่ยงไหมล่ะKaew : หนู...หนูไม่รู้ แล้วถ้าเป็นแม่ แม่จะทำยังไงค่ะแก้วเงยหน้าขึ้นมาถามทั้งๆที่ยังอยู่ในอ้อมกอดของแม่เธอKnomjean : อืม...ถ้าเป็นแม่หรอ..ถ้าเป็นแม่ แม่จะยอมเสี่ยงน่ะ เพราะยังไงเราก็ไม่รู้อยู่ดีว่าอนาคตหลังจากที่เราตัดสินใจที่จะเสี่ยงเป็นยังไง จะดี หรือ จะร้ายยังไงKaew : แล้วถ้าเราเสี่ยงแล้วเรามาเจ็บอยู่คนเดียวล่ะค่ะKnomjean : ที่แท้ที่ลูกกลัวอยู่ก็คือสิ่งนี้เองใช่ไหม ถ้าเราต้องเจ็บเพราะเราต้องเสี่ยงมันก็คุ้มไม่ใช่หรอ ยังไงแล้วความรักที่เราต้องเจ็บที่มันผ่านมามันจะช่วยให้เราได้มีภูมิคุ้มกันในควารักครั้งต่อไปไม่ใช่หรอKaew : ......Knomjean : แล้วในเมื่อลูกรู้อย่างนี้แล้วลูกคิดที่จะเสี่ยงกับมันไหมล่ะแต่ก่อนที่แก้วจะพูดอะไรออกมา แม่ของเธอก็ร้องเพลงหนึ่งให้เธอฟัง ซึ่งเธอก็จำได้ว่าเพลงนี้เป็นเพลงโปรดของแม่เธอที่เธอได้ยินแม่ของเธอร้องอยู่เป็นประจำ