Don't love me ฉันไม่มีหัวใจ

พิม : หึลงทำไมร้อนๆก็ร้อน
หวาย : ใช่เมื่อยก็เมื่อย
มีล่า : มันน่าสนุกดีออก
หวาย+พิม : มิล่า!
มิล่า : ก็ได้
 
............ไม่นานอาหารก็ปรากฏขึ้นจนเต็มโต๊ะ ซึ่งนี่ก็เป็นเรื่องที่ปกติสำหรับคนที่นี่ ..........
ณ หอพักธาตุไฟ
แก้ว : นี่ฟางแก้วขอไปเดินเล่นข้างนอกก่อนน่ะ
ฟาง : อืม ~ ฟึบ! ไม่นานแก้วก็หายไป ทิ้งสาวน้อยร่างบางไว้ในห้องคนเดียว //ทำไมเรายังตัดใจจากพี่เขาไม่ได้ซักที เห่อ –ฟิ้ว~ ใครมาพับจรวดเล่นแถวนี้เนี่ย “ ไม่ว่าเลาไหน เธอจะเศร้าจะทุกข์ จะสุข ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอ....” ใครส่งมาน่ะ ก็ไม่เห็นมีใคร
ป็อปปี้ : เธอจะรู้ไหมว่ามีใครเป็นห่วง
 
โทโมะ : แก้ว แก้ว ทางนี้
แก้ว : นายเรียกฉันมามีไรป่าว
โทโมะ : ป่าวเราแค่จะบอกว่าเราขอโทษสำหรับวันนี้น่ะ ที่ทำให้เธอต้องวุ่นวาย
แก้ว : ไม่เปนไรหรอก นายจะลงแข่งป่าว
โทโมะ : ก็กะจะลงแหละ
แก้ว : ฉันไม่อยากทำร้ายเพื่อนดีๆ อย่างนาย
โทโมะ : เป็นมากกว่านั้นได้รึป่าว – นายนั่นพูดพร้อมทำสีหน้าจิงจัง
แก้ว : นาย หมายความว่าไง – ฉันถามอย่างตะกุกตะกัก
โทโมะ : ป่าวฉันแค่บอกเฉย ไม่ได้มีอะไร – นายนั่นพูดแล้วหายตัวไป
แก้ว : ใจแข็งไว้จริญญา
 
….การกรอกใบสมัคร เต็มไปด้วยประธานนักเรียน คนแปลกๆ และพวกที่พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ผ่านเกณฑ์
จินนี่ : นี่นายอย่ามาขวางทางฉันได้ไหม
เคนตะ : ไม่ต้องรีบหรอกยังไงเธอก็ไม่รอดตั้งแต่รอบแรก
จินนี่ : นี่นาย !
 
จงเบ : เมื่อไรเฟย์จะมา
มีน : จงเบเข้าไปสิ
จงเบ : อ่อ
 
เขื่อน : เฟย์จ๋าเดินเร็วๆ สิจ่ะ
เฟย์ : ก็ได้ๆ
 
ป็อปปี้ : ฟางเข้าไปก่อนเลยเดี่ยวป็อปปรอเอง
ฟาง : อืม ~ ฟางตอบด้วยสีหน้าศร้าๆ
 
.......การเข้าโรงเรียนใหม่ของแก้ว ผ่านไปด้วยดี เพื่อนเริ่มสนิทกับแก้วมากขึ้น โดยเฉพาะ            โทโมะ ไม่ว่าเขาจะพยายามบอกรักเธอตลอดแต่เธอก็พยายามเปลี่ยนเรื่องตลอด  สัปดาห์สุดท้ายก่อนการปิดเทอม ซึ่งเป็นสัปดาห์เดียวกันที่เธอต้องลงแข่ง ..........
 
แก้ว : นี่นาย – แก้วถามพร้อมกับนั่งลงข้างๆ พร้อมกับมองไปยังทะเลสาบที่อยาใกล้ๆ
โทโมะ : หึว่าไง – โทโมะที่กำลังพับกระดาษเป็นรุปต่างๆ ให้ลอยไปลอยมา เงยหน้าขึ้นมาถาม
แก้ว : ทำไมนายชอบมานั่งที่นี่
โทโมะ : มันสงบดี อีกอย่างโมะรำคาญ พวกสาวๆที่ตามกรี๊ด
.....แล้วแก้วกับโทโมะ ก็นั่งคุยกันอย่างสนิทสนม จนไม่รู้ว่ามีใครอีกคนแอบมองอยู่ไกลๆ..........
............... : แกนังแก้วแกแย่งโทโมะไปจากฉัน