Don't love me ฉันไม่มีหัวใจ
10.0
8) บทเริ่มต้นของการแข่งขัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความป็อปปี้ : อ่องั้นตั้งใจเรียนน่ะ ...ที่รัก ---ประโยคหลังเขาพุดเบาๆกับตัวเอง
ฟาง : เมื่อกี้นายนั่นพูดว่าไรน่ะ อะไร ที่นักๆ ...ไม่เข้าใจ...ว่าแต่ทำไมเดี่ยวนี้นายนั่นถึงแทนตัวเองว่าป็อปแล้วเราแทนตัวเองว่าฟาง หรือว่านายนั่นจชอบเราจริงๆ....เป็นไปไม่ได้//พูดจบเขาก็รีบวิ่งไปเรียนในคาบวิชาต่อไป และที่สำคัญสายแล้วด้วย .....แต่พอเข้ามาในห้องถึงช๊อคกับบุคคลในห้องที่นั่งอยู่หน้าห้อง........... “พี่แบงค์ มาได้ไงค่ะเนี่ย” ฉันถามอย่างกล้าๆกลัวๆ
แบงค์ : พี่กับพี่เบลลื เอาของมาให้ นี่การ์ดงานแต่งงานของพี่ชวนเพื่อนๆ ไปเยอะๆน่ะ พี่จะรอ
ฟาง : ค่ะ –ฉันพูดและฝื้นยิ้มให้เขา “ทำไมฉันยังตัดใจกับเขาไม่ได้สักทีนะ....” แล้วฉันเริ่มรู้สึกเหมือนมีน้ำใสไหลออกมาจากตา ฉันรีบปัดทิ้งทันที
แก้ว : ฟางแกเป็นไรป่าว ทำไมไม่ค่อยพูดเลย
ฟาง : ป่าวเรียนต่อเถอะ
แก้ว : อืม – “ฟางต้องมีเรื่องไรแน่ เลย ว่าแต่เรื่องไร” สาวร่างบางแอบคิดในใจ
ณ ห้องโถง kamikaze international of magic school
เฟย์ : ทำไม วันนี้พี่ฟางดุเงียบๆ ผิดปกติ
แก้ว : นั่นดิ ถามเป็นประโยค แต่ตอบแค่คำเดียว แถมวันนี้ฉันยัยฟางแอบร้องไห้ด้วย
เฟย์ : จริงอ่อ ว่าแต่พี่ฟางร้องไห้เรื่องไร
ฟาง : เฟย์ วันนี้พี่แบงค์เขามาชวนพวกเราไปงานแต่งงานเขาด้วย
เฟย์ : แล้วพี่ก็จะไป เนี่ยน่ะ
ฟาง : ช่างเหอะเขาชวนมาเรากฌต้องไป
แก้ว : เฟย์พี่แบงค์ที่พวกเธอพูดถึงเนี่ยใครกันหรอ
เฟย์ : อ่อ แฟนเก่าพี่ฟางเขาอ่ะ
โทโมะ : ไอ่ป็อปยัยฟางเปนไรอ่ะ เหนวันนี้ดูซึมๆ
ป็อปปี้ : ไม่รู้ดิตอนฉันคุยด้วย ก็ปกติดีไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย
โทโมะ : แกไปพุดอะไรกะทบจิตใจเขาป่าว
ป็อปปี้ : ก็ไม่นิ – ว่าแต่เขาเป็นอะไร ทำไมเขาถึงดูแปลกๆไป
อาจารย์ : แหะๆ แห่ม เอาล่ะ ทุกคน –ทันที่ อาจารย์พูดทุกคนก็ต่างหยุดคุยและหันมาสนใจ ชายชราที่ยืนอยู่บนแท่นกลางห้องโถง –เป็นที่รู้กันดี ว่า ทุกๆปีเราจะมีการประลองหาผู้เป็นที่หนึ่งในโรงเรียน โดยนักเรียนทุกคนสามารถลงแข่งขัน และผู้แพ้.....จะต้องเป็นเจ้าชายนิทรา 1เทอม ส่วนผู้ชนะ เงินจำนวน 10,000,000 คงคุ้มค่าเหนื่ย และถ้วยจากกระทรวง ฉันหวังว่าพวกเธอคงจะเข้าใจ เอาล่ะตามสบาย
เฟย์ : พี่ฟางจะสมัครป่าว
ฟาง : ไม่สมัครก็ต้องสมัครเป็นถึงประธาน
แก้ว : ฉันก็คงไม่รอด
มีน : ฉันก็เหมือนกัน
ป็อปปี้ : ไอ่โมะลง แข่งป่ะว่ะ
โทโมะ : ระดับฉันไม่พลาด
เคนตะ : หนุกแน่งานนี้
เขื่อน : สงสัยจะมันส์
จองเบ : ต้องลองดู
จินนี่ : ไม่อยากจะลงเลยเจ็บตัว
เคนตะ : ป๊อดอ่ะดิ
จินนนี่ : ใครว่าฉันป๊อด ฉันลงก็ได้
พิม : หึลงทำไมร้อนๆก็ร้อน
หวาย : ใช่เมื่อยก็เมื่อย
มีล่า : มันน่าสนุกดีออก
หวาย+พิม : มิล่า!
มิล่า : ก็ได้......
ฟาง : เมื่อกี้นายนั่นพูดว่าไรน่ะ อะไร ที่นักๆ ...ไม่เข้าใจ...ว่าแต่ทำไมเดี่ยวนี้นายนั่นถึงแทนตัวเองว่าป็อปแล้วเราแทนตัวเองว่าฟาง หรือว่านายนั่นจชอบเราจริงๆ....เป็นไปไม่ได้//พูดจบเขาก็รีบวิ่งไปเรียนในคาบวิชาต่อไป และที่สำคัญสายแล้วด้วย .....แต่พอเข้ามาในห้องถึงช๊อคกับบุคคลในห้องที่นั่งอยู่หน้าห้อง........... “พี่แบงค์ มาได้ไงค่ะเนี่ย” ฉันถามอย่างกล้าๆกลัวๆ
แบงค์ : พี่กับพี่เบลลื เอาของมาให้ นี่การ์ดงานแต่งงานของพี่ชวนเพื่อนๆ ไปเยอะๆน่ะ พี่จะรอ
ฟาง : ค่ะ –ฉันพูดและฝื้นยิ้มให้เขา “ทำไมฉันยังตัดใจกับเขาไม่ได้สักทีนะ....” แล้วฉันเริ่มรู้สึกเหมือนมีน้ำใสไหลออกมาจากตา ฉันรีบปัดทิ้งทันที
แก้ว : ฟางแกเป็นไรป่าว ทำไมไม่ค่อยพูดเลย
ฟาง : ป่าวเรียนต่อเถอะ
แก้ว : อืม – “ฟางต้องมีเรื่องไรแน่ เลย ว่าแต่เรื่องไร” สาวร่างบางแอบคิดในใจ
ณ ห้องโถง kamikaze international of magic school
เฟย์ : ทำไม วันนี้พี่ฟางดุเงียบๆ ผิดปกติ
แก้ว : นั่นดิ ถามเป็นประโยค แต่ตอบแค่คำเดียว แถมวันนี้ฉันยัยฟางแอบร้องไห้ด้วย
เฟย์ : จริงอ่อ ว่าแต่พี่ฟางร้องไห้เรื่องไร
ฟาง : เฟย์ วันนี้พี่แบงค์เขามาชวนพวกเราไปงานแต่งงานเขาด้วย
เฟย์ : แล้วพี่ก็จะไป เนี่ยน่ะ
ฟาง : ช่างเหอะเขาชวนมาเรากฌต้องไป
แก้ว : เฟย์พี่แบงค์ที่พวกเธอพูดถึงเนี่ยใครกันหรอ
เฟย์ : อ่อ แฟนเก่าพี่ฟางเขาอ่ะ
โทโมะ : ไอ่ป็อปยัยฟางเปนไรอ่ะ เหนวันนี้ดูซึมๆ
ป็อปปี้ : ไม่รู้ดิตอนฉันคุยด้วย ก็ปกติดีไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย
โทโมะ : แกไปพุดอะไรกะทบจิตใจเขาป่าว
ป็อปปี้ : ก็ไม่นิ – ว่าแต่เขาเป็นอะไร ทำไมเขาถึงดูแปลกๆไป
อาจารย์ : แหะๆ แห่ม เอาล่ะ ทุกคน –ทันที่ อาจารย์พูดทุกคนก็ต่างหยุดคุยและหันมาสนใจ ชายชราที่ยืนอยู่บนแท่นกลางห้องโถง –เป็นที่รู้กันดี ว่า ทุกๆปีเราจะมีการประลองหาผู้เป็นที่หนึ่งในโรงเรียน โดยนักเรียนทุกคนสามารถลงแข่งขัน และผู้แพ้.....จะต้องเป็นเจ้าชายนิทรา 1เทอม ส่วนผู้ชนะ เงินจำนวน 10,000,000 คงคุ้มค่าเหนื่ย และถ้วยจากกระทรวง ฉันหวังว่าพวกเธอคงจะเข้าใจ เอาล่ะตามสบาย
เฟย์ : พี่ฟางจะสมัครป่าว
ฟาง : ไม่สมัครก็ต้องสมัครเป็นถึงประธาน
แก้ว : ฉันก็คงไม่รอด
มีน : ฉันก็เหมือนกัน
ป็อปปี้ : ไอ่โมะลง แข่งป่ะว่ะ
โทโมะ : ระดับฉันไม่พลาด
เคนตะ : หนุกแน่งานนี้
เขื่อน : สงสัยจะมันส์
จองเบ : ต้องลองดู
จินนี่ : ไม่อยากจะลงเลยเจ็บตัว
เคนตะ : ป๊อดอ่ะดิ
จินนนี่ : ใครว่าฉันป๊อด ฉันลงก็ได้
พิม : หึลงทำไมร้อนๆก็ร้อน
หวาย : ใช่เมื่อยก็เมื่อย
มีล่า : มันน่าสนุกดีออก
หวาย+พิม : มิล่า!
มิล่า : ก็ได้......
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ