king of danger เสียงมั้ยยัยตัวแสบ

 2  อาทิตย์ผ่านมา....................
เฟย์ // "ยัยแก้ว"  เรียกชื่อฉันแล้ววิ่งมาหา
แก้ว // "อะไร"
เฟย์ //  "แกมีชุดใส่มางานคืนนี้แล้วเหรอ"
แก้ว  //  " ไม่มี"  สีหน้าเซ็งสุดๆๆ
เฟย์ // "แล้วแกจะใส่อะไรมาในงานคืนนี้"
แก็ว // "แล้วใครบอกแกว่าฉันจะมา"
ฟาง  // "ไม่ได้นะยัยแก้ว ลืมไปแล้วหรือไงไม่มาถือว่าไม่เข้ารวมกิจกรรมนะและก็จะไม่ผ่านด้วย"
  ฉันมองหน้ายัยฟางอย่างหดหู่ ก็ไม่มีชุดใส  ถึงมีก็ไม่อยากมาอยูดีอะ
เฟย์  //  "แล้วเอาไง"
แก้ว  //  "เอาไงละก็ต้องมางานบ้าบอนี้นะซิ แต่ฉันไม่มีชุดใส่มางานนะ"   ยัยฟางกะยัยเฟย์ยิ้มออกมาพร้อมกัน
ฟาง  //  "เรื่องชุดนะไม่ต้องเป็นห่วงหรอก เดี๋ยวพวกเราจัดการให้"
เฟย์  //  "ใช่ แกอย่าลืมดิ  เพื่อนแกเจ้าแม่แฟชั่นนะเว้ย"
แก้ว // "อืม"
ฟาง  //  "แต่แกคงต้องไปนอนบ้านฉัน เพราะ กว่างานจะเสร็จก็คงดึกนู่นแหนะ"
แก้ว  //  "เอางั้นเหรอ"
เฟย์  //  "อืม  แล้วอย่าลืมโทรไปบอกพี่ชายสุุดที่รักของแกด้วยหละ เดี๋ยวจะเป็นห่วง"
 
 
แก้ว  //  พี่
กล้า  //  ( อะไรยัยแก้วพี่ยุ่งอยู่)
แก้ว  //   คือจะโทรมาบอกว่าวันนี้ไม่ต้องมารับนะ
กล้า  //  (ทำไม่)
แก้ว  //  คือ......... คือว่า..........
กล้า //( คืออะไร)
แก้ว  // คือแก้วจะไปนอนบ้านเฟย์กะฟางนะ
กล้า  // (ก็แค่นี้ปหละ งั้นแค่นี้นะ)
แก้ว  // อืม  (ไม่มีความห่วงใยน้องตัวเองเลย)
 
 
 
ณ  ห้องเรียน
ตอนนี้นักเรียนบางกลุ้มกำลังเล่นกันอยู่ ส่วนบางกลุ้มก็จับกลุ่มกัน   แล้วอาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้องเรียนทุกคนในขณะนี้อยู่ในความสงบ เรียบร้อยมาก
อาจารย์  //  " นักเรียนวันนี้อาจาร์ติดธุระนิดหน่อยคานเช้านี้ก็เคลียร์งานที่ค้างไว้นะ"
นักเรียน  //  " ค่ะ/ครับ"  แล้วอาจารย์ก็เดินออกไป
เฟย์  //  "พวกเราไปกินไอติมกันปะ"
แก้ว  //  "อืม ไปกินติมกันหิวแล้วอะ"
ฟาง  //  "จ๊าาาาาา"
 
 
 
ณ  โรงอาหาร
ยัยเฟย์กะยัยฟางถูกอาจารย์ใช่   ฉันเลยต้องมากินไอติมคนเดียวเลย
แก้ว  กะ   ????   // " ป้าค่ะ/ครับ เหมือนเดิม" ใครอะมาพูดตามฉันทำไม    ฉันมองหน้าเขาแล้ว    เฮ้ย!!!!!!! นี้มันนายเสาไฟฟ้าแรงสูงนิมันจะมีอะไรซวยไปกว่าการพบหมอนี้ไม่เนี๊ย
แก้ว  //  "นี้ นาย มาสั่งตามฉันทำไม"
โทโมะ  //  "...................."    เงียบ ทำสีหน้าเบื่อหน่าย
แก้ว  //  "ไอ้บ้า เสาไฟฟ้าแรงสูงเอ้ย  ทำเป็นหยิ่ง" พึมพำกับตัวเอง  แล้วก็กำลังจะเดินกลับไปนั่งโต๊ะแต่สดุดขาตัวเองล้ม
โทโมะ  // "ยัยทึม" เขาหันมามองแล้วยิ้มเยาะ
แก้ว  //  "ไอ้แป้งเด็กตราโคโดโมะ"   ฉันมองหน้าเขาแล้วยิ้มกวนๆให้
โทโมะ // "เธอว่าไงนะ"
แก้ว //  "นายหูตึงเหรอ" แล้วยิ้มให้อีกครั้ง  แล้วเขาก็เดินมาจับแขนฉันแล้วบีบมันจนแน่น
แก้ว  //  "เอามือนายออกไปนะ"
โทโมะ  //  "เธอกล้าสั่งฉันเหรอ" ดวงตาคู่นั้นมองมาอย่างดุด่าว่ากล่าว และ ไม่เต็มใจ
แก้ว  //  "......................." เห้ย ไอ้โหด ไอ้คนเย็นชา ไอ้เสาไฟฟ้าแรงสูง หึ หึ ด่าในใจก็ได้
โทโมะ  //  "ยัยเตี้ย  ยัยติ้งต๊อง"
แก้ว  // "นายกล้าดียังไงมาว่าฉัน"
โทโมะ  //  "แล้วเธอหละกล้าดียังไงมาว่าฉัน"
แก้ว  //  "ฉันไปว่านายตอนไหน"
โทโมะ  //  " ไอ้โหด ไอ้เยคนเย็นชา ไอ้เสาไฟฟ้าแรงสูง"   เฮ้ยรู้ได้ไงคิดในใจแล้วนะ  นายนี้มันตัวอันตรายจริง แม้กระทั้งความคิดของคนอื่นก็ยังรู้
ป้าคนขายไอติม  //  " อย่าทะเลอะกัยเลย ไอติมได้แล้ว"
แก้ว / โทโมะ  //  "ค่ะ/ครับ"
แก้ว // "นี้นายพูดตามฉันทำไม"
โทโมะ // " .................." ยิ้มเยาะให้    แล้วกำลังจะเดินจากไป
 
 
 
"  ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ................."    
เสียงโทรศัพท์ใครอะ  
พรึบ  พรึบ   ... เฮ้ยมาอยู่กับเราได้ไงเนี๊ย
แก้ว    "  ฮัลโหล......"
??????  ( นี้เธอถ้าอยากได้โทรศัพท์และกระเป๋าเงินคืนเจอกันคืนนี้ที่งานปาร์ตี้ของโรงเรียน) เฮ้ยเอากระเป๋าเงินไปด้วยเหรอ
แก้ว  "นายเป็นใคร"
 ???? (คนที่เธอเรียก ว่า " ไอ้โหดไง " เจอกันเมื่อกี้ทำไม่ความจำสั้นจัง "ยัยปลาทอง)
แก้ว  // "นายโทโมะ  นาย... ตู้ดดดดด  ตู้ดดดดดดดดดดดดด"
ฮึย!!!!!!!!!!!!! นายโทโมะ ....ตาเสาไฟฟ้าแรงสูงงงงงง เราจะได้เห็นดีกันแน้
 
 
หนุกไม ?????? ถ้าหนุกเม้นให้ด้วยนะ  ขอบคูณคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ