king of danger เสียงมั้ยยัยตัวแสบ

7.8

เขียนโดย girlfriend

วันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 23.44 น.

  15 ตอน
  217 วิจารณ์
  33.82K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
    ตอนนี้พวกเรากำลังค้นของของลงเรือ เพราะว่าพวกเราจะได้กลับบ้านแล้ว   เย้  เย้  ในที่สุดก็ได้กลับบ้านซะที
 
โทโมะ  //  ขึ้นเรือได้แล้ว
แก้ว  //  เออ  รู้แล้ว
เขื่อน   //  เชิญครับฟาง
ฟาง  //   ขอบคุณค่ะ
ป็อปปี้  //  ไปกันเถอะ
ทุกคน  (ยกเว้น  โทโมะ)    //    อืม
 
   2  ชั่วโมงต่อมา
แก้ว  //   เย้  เย้
   ฉันกระโดดกอดคอยัยเพื่อนทั้งสองคน ด้วยความดีใจ  อิ อิ ในที่สุดก็ได้กลับบ้านแล้ว  ชั้งมีความสุขอะไรเช่นนี้
ฟาง  //แก้วพอได้แล้ว  อายคนอื่นเค้า
เฟย์  //   ใช่ๆ  ดูดิมองกันใหญ่เลย  
แก้ว   //  ก็คนมันดีใจนิ
ฟาง  //  จร๊าาาาาาาาาาาาาาา
แก้ว   //   ไปกันเถอะคิดถึงบ้าน  คิดถึงเตียงนุ้มๆแล้ว
  โรงเรียน
โทโมะ  // แยกย้ายกันตรงนี้นะ
เขื่อน  //  ไปแล้วนะครับสาวๆ ให้ผมไปส่งไมครับเฟย็
เฟย์   //  เออ     ไม่เป็นไร
ป็อปปี้     //    ให้ไอ้เขื่อนไปส่งเถอะ  ไว้ใจได้น่า
เฟย์  //  แล้วพี่ฟางหละ  รถนายนี้ นั้งได้แค่สองคนเองนะ
ป็อปปี้   //  เดี๋ยวฉันไปส่งให้  
ฟาง  //  ไม่เป็นไรหลอก  แค่นี้เอง
ป็อปปี้  //  ฉันบอกว่าฉันจะไปส่งเอง
ฟาง  //  แต่
แก้ว  //   ไปเถอะ  ป็อปนะไว้ใจได้
ฟาง  //   อืม  แล้วแก้วหละ
แก้ว  // ออ ..ฉัน..
โทโมะ  //  ฉันไปส่งเอง
แก้ว  //  ไม่ต้อง  เออ..ฉันหมายความว่าฉัน  กลับเองได้หนะ
โทโมะ   ///   ฉันบอกว่า   ฉัน-  จะ -ไป-ส่ง-เอง
แก้ว  //  แต่..
โทโมะ  //  ไม่มีแต่มานี้
  นายโทโมะลากฉันขึ้นรถของเขา  อะไรกันเนี๊ย  ฮึย  ถึงแม้ตอนนี้เราจะคบกันแล้ว แต่เราก็ยังคงทะเลอะกันเหมือนเดิม  จึงทำให้ไม่ค่อยมีใครสังเกตเท่าไร แต่เวลาอยู่ด้วยกันสองคน เขาก็จะพูดดีกับฉันถึงแม้ว่าเราจะพึ่งจะทะเลอะกันก็ตาม 
โทโมะ  //   เย็นนี้ไปกินข้าวกันนะ
แก้ว  //   อืม
ณ  บ้านของแก้วใจ
แก้ว  //   นายรู้ทางมาบ้านฉันได้ยังไง
โทโมะ  //  ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเธอที่ฉันไม่รู้
แก้ว  //  จร๊าาาาาา  พ่อคนเก่ง
โทโมะ  //  งั้นขอเข้าไปในบ้านได้ไหม
แก้ว  //  แน่ใจหรอว่าจะเข้า
โทโมะ  //  อืม
แก้ว  //  ก็ได้
 
............................
 
 
กล้า   //  กลับมาแล้วหรอยัยตัวแสบ
แก้ว  //  กลับมาแล้วจร๊า  พี่ชาย
..................................  ความเงียบบังเกิด  ตอนนี้พวกเราอยู่ที่ห้องรับแขก  พี่กล้า  กับ  โทโมะ  กำลังมองหน้ากันอย่างกับจะนัดกันไปฆ่ากันเลย
แก้ว//  เออ  ทานอะไรกันไหมเดี๋ยวแก้วทำให้
กล้า  //  อืมรีบๆไปเลย
  ......................
(บันทึกพิเศษของโทโมะ)
 ตอนนี้ผมกำลังนั้งอยู่กับพี่ชายของแก้ว  จะมองอะไรกันนักกันหนาว่ะ  เดี๋ยวผมก็สึกกันหมดหรอก  หรือว่าพี่ชายยัยนี้เป็นเกย์วะ
กล้า  //  นายเป็นอะไรกับยัยแก้ว
โทโมะ  //  เรียกว่าแฟนคงยังไม่ได้ แต่เรียกว่าหวานใจคงได้อยู่
กล้า  //  กล้ามากนะ
โทโมะ  //   ขอบคุณครับ
กล้า  //  ฉันจะบอกแกตรงๆเลยนะว่า  เลิก-ยุ้ง-กับ-ยัย-แก้ว-ซะ
โทโมะ  //  ผมขอเหตูผลได้ไหม
กล้า  //  ฉันไม่จำเป็นต้องบอกแก
โทโมะ  //  งั้นผมก็คงจะเลิกยุ่งกับแก้วไม่ได้หรอกครับ
กล้า  //  งั้นก็ดีวันพรุ้งนี้  แกมาสู้กับฉันที่โกดังร้างหลังโรงเรียนยัยแก้ว  เพื่อพิสูจน์รักของแก  ถ้าแกแพ้ก็เลิกกับยัยแก้วซะ  แต่ถ้าฉันแพ้ฉันจะเปิดทางให้  ว่าไง
โทโมะ  //  ตกลง
    ผมจะต้องทำให้ได้  เพราะ  ว่าผมต้องการยัยนี้   และก็ถ้าผมอยากได้อะไรผมก็ต้องได้
(จบบันทึกพิเศษ ของโทโมะ)
 
 
อัพพพพพพพพพพพพพพแล้วนะ หายไปนาน ขอโทษรีดเดอร์ทุกคนด้วยแล้วจะมาอัพไหม่

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา