ยัยทอมสุดแสบป่วนใจกับนายเนื้อหอมสุดกวน

Koen’s part
ยะฮู้วววว ;)) เขื่อนคร้าบๆ ผมเพิ่งส่งร่างสั่นๆ นี่เข้าบ้านไปเองน้าเนี่ย รู้สึกว่ามันยังคงสั่นเป็นเจ้าเข้าเหมือนเดิม = =^
เขื่อน : บายว่ะ
โทโมะ : …..(หงึกๆ : สั่น)
สั่นยังไง -_- ยังคงสั่นอย่างนั้น
เฮ้อ!~

ผมย้ายโรงเรียนมาน่ะ ^^ ผมนั่งข้าง...ยัยเฟย์ =_= ผมเคยมีเรื่องกับยัยนี่ไปทีนึงตอนที่เคยอยู่โรงเรียนเดียวกัน แต่เธอจำผมไม่ได้....เท่านั้นเอง
ผมตอนนู้นจุดดอกไม้ไฟ แล้วเจ้าตัวหล่อนดั๊นนนนนน กลัวไฟ = =^ (มีคนแบบนี้ด้วย?) แล้วไฟนั่นดั๊นนนน ไปเกาะกระเป๋าแบรนเนมของหล่อน แล้วพวกผมและผองเพื่อนก็สามัคคีกันวิ่งหนีแบบหัวซุกหัวซุน =_=^
แล้วผมก็มาเจอเธออีกในตอนที่เธอลืมไปแล้ว...
ผมเลือกนั่งใกล้เฟย์ ^^
เพียงเพราะหวังจะ ‘ขอโทษ’ เท่านั้นเอง...
Koen’s end

ด้านป็อปปี้
Poppy’s part
ผมเดินเตะโน้นเตะนี่จนขาแทบปลิวไปนอกโลก -*- ผมมาเดินหาอะไรอยู่น่ะเหรอ....
หายัยฟาง!
ฟาง : อยากจาร้องงงงงงงงงงงงงงดังๆ พูดให้เธอให้เค้ารู้ทั่วกันนนนนน
ผมได้ยินเสียงสัตว์ประหลาดร้องเพลง -*- แล้วค่อยๆ เอาโทรศัพท์มาถ่ายคลิปไว้โดยพาดเรื่องว่า...
ยัยฟาง!!! กับท่าเต้นพิลึกกึกกือทะลุโลก!!!
เวลาผ่านไปห้านาทีผมขำจนน้ำตาเล็ด YY ท้องแข็ง....อยากจะขำดังๆ!!!! ฮ่าๆ!!!!!!!
ป็อปปี้ : ว้า ^^ คลิปจบแล้ว
ผมออกไปด้วยความทนไม่ไหว #.#
ฟาง : ...!!!
ป็อปปี้ : ถ้าฉันเอาคลิปนี้ไปเผยแพร่จะเป็นไงน้า ^^
ฟาง : นะ นายจะแบล๊คเมลล์ฉันใช่ม้ายยยยยย
ป็อปปี้ : รู้ได้ไง - -*
ฟาง : แอบอ่าน -*- (โธ่! นึกว่าเก่ง -*-)
ป็อปปี้ : เรามาทำพนันกัน ! ^^
ฟาง : พนันอะไร!!
ดูเหมือนฟางจะแค้นผมใช่เล่นตอนที่ผมทำให้ฟางต้องออกไปคุกเค่าหน้าห้องแล้วยกมือตลอดคาบ #.#
ป็อปปี้ : เรามาเป็นแฟนกัน...ถ้าเธอรักฉันก่อนเธอแพ้...แต่ถ้าฉันรักเธอก่อนฉันแพ้ ^_^ ตกลงมั้ย?
ฟาง : ทำไมฉันต้องทำแบบนั้น!!
ป็อปปี้ : จะเป็นยังไงน้าถ้าคลิปนี้...
ฟาง : ตกลงๆ T____T ยอมแล้วๆ แล้วถ้าฉันชนะจะได้อะไร
ป็อปปี้ : ได้เป็นแฟนกับคนหล่อๆ อย่างฉันไง ^_^
ฟาง : ยกเลิกทันใช่มั้ย !? -_-!?
ป็อปปี้ : เบรกเล่นน่า(‘ล้อ’เล่นมันเชยไป -_-) ถ้าเธอชนะ...ฉันยอมเธอทุกอย่างเลยเพราะว่าฉัน-ไม่-มี-วัน-รัก-เธอ!! แต่ถ้าฉันชนะ...ฉันสั่งอะไรเธอก็ต้องทำ!!!
โฮะๆ บอกไว้ก่อนว่าเสน่ห์ผมไม่ใช่ธรรมดา ^^
ฟาง : จำคำพูดของนายในวันนี้ให้ดี...ฉันจะทำให้นายแพ้ให้ได้คอยดู!!
โอ๊ะ...กลัวจริงจริ๊ง -_-!!
Poppy’s end


Kaew’s part
~อาจพูดว่าไม่ได้รักกัน แต่ช่วยฟังฉันด้วยหัวใจ หนึ่งคำเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่...~
ติ๊ด!
แก้ว : โหลววววว?
(จินนี่ : จ้า แก้วรึเปล่า ^^)
แก้ว : จินนี่?
จินนี่คือลูกพี่ลูกน้องฉันเอง น่ารักนะ ต่างกับฉันมากกกกกก = =
(จินนี่ : อื้ม ^^ ฉันหนมจีนไง แก้วๆ พี่จะมาอยู่บ้านเราชั่วคราวนะ)
แก้ว : หา!! มาทำไม๊!!!!!
(จินนี่ : ต้อนรับกันดีจัง -_-^)
แก้ว : ล้อเล่นๆ แก้วจะจัดบ้านไว้รอ พี่มีตังค์ค่าเครื่องบินเหรอ
(จินนี่ : อือ -.- พี่เรียนที่อังกฤษชักเบื่อ มาเรียนไทยดีม้าย?)
แก้ว : โน๊~~~~!!!! ไม่ต๊องงงงงงง >O<
(จินนี่ : จ้าๆ -*- พี่มาเยี่ยมเฉยๆ ก็ได้)
ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...
เฮ้อ!~ พี่จินนี่จะมา -*- มีหวังเจ้าพวกผู้ชายได้กระริกกระรี้ใหญ่ พี่ฉันน่ะ...น่ารักเว่อร์ -_-^
ทำไมฉันไม่เกิดมาน่ารักบ้างนะ -..-

ว้า….~ ง่วงแสนง่วง ฉันว่าพลางเดินไปห้องนอนก็...
อุ๊บบบบบบส์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Kaew’s end

Tomo’s part
ผมเลิกสั่นได้สักพักใหญ่แล้ว (มั้ง??) -_-^ เฮอะ ...
ผมเดินไปที่ห้องแล้วแมสเสจก็ขึ้นปั๊บ -*-
หวา...ไม่ขึ้นเบอร์อีก หวังว่าคงไม่ใช่ข้อความทวงค่าโทรศัพท์นะ -*- (ไม่ได้จ่ายนาน 555+)
‘ฉันคือ...ผู้หวังดี
ถ้าอยากได้ผู้หญิงขึ้นต้นด้วย ก.ไก่ คืนมาที่คลังเก่า xx’
…!?
ผมไม่รอช้า สมองประมวลผลทันที!!
ผู้หญิง... ก.ไก่ คงมีแต่
แก้ว!!!!!!
สรุปคือ...
ยัยทอมถูกลักพาตัว!!!!!!