Badboy...ฉันรักนายเข้าแล้ว
8.2
Pongpang
แชร์นิยายฟิคชั่น
5) นางร้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันอาทิตย์ที่โรงเรียน(เรียนเสริมความรู้)
แก้ว:ฉันว่าวันนี้พี่สาวเธอกับป๊อปปี้ดูแปลกๆนะ
เฟย์:แปลกไงอ่ะ ซู้ดด(กินก๋วยเตี๋ยว)
แก้ว:นี่เลิกกินก่อนได้มั๊ย
เฟย์:ก็ได้ๆ ว่ามาแปลกไง
แก้ว:ก็ดูดิ หน้าตาเหมือนอดหลับอดนอนทั้งคู่เลย
เฟย์:เออ!! จริงด้วยแต่ทั้งคู่พักแมนชั่นเดียวกันนี่
แก้ว/เฟย์:หรือว่า...
เฟย์:ที่แมนชั่นไฟดับ
แก้ว:ต้องใช่แน่ๆ
เขื่อน:นี่แก้ว ยัยแพนด้า คิดได้ไงอ่ะ ถ้าที่แมนชั่นฟางไฟดับ เธอ2คนก็พักอยู่ที่นั่นนี่
แก้ว:นั่นดิ เฟย์ฉันว่าเธอไปนอนกับฟางเลยดีกว่า อย่างน้อยก็เป็นพี่น้องกัน ถ้าอยู่คนละห้องจะไปรู้หรอว่าเกิดอะไรขึ้น
โทโมะ:คิดมากไปป่ะยัยแบนเอ๊ยย!! บางทีอาจจะเป็นอย่างอื่นก็ได้
แก้ว:แล้วนายคิดว่าจะเป็นยังไงล่ะ
โทโมะ:พอดีว่าฉันไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านน่ะ^^
แก้ว:อ้ายย นายว่าฉันหรอ
โทโมะ:ยังไม่เอ่ยชื่อเลยย เฮ้ย!! ใจเย็นดิแก้ว(แก้วชูกรรไกรชี้หน้าแล้วก็วิ่งไล่จับโทโมะ)
เขื่อน:ดู2คนนั้นดิเหมาะกันเนอะ ฮ่าๆ ทะเลาะกันบ่อยอย่างนี้ไม่นานต้องรักกันแน่เลย
เฟย์:แล้วเราล่ะ
เขื่อน:เธอว่าไงนะฉันไม่ได้ยิน อะไรเราๆนะ
เฟย์:อ๋อ..เปล่าหรอก เหมาะกันดีเนอะ โทโมะกับแก้วเนี่ย
เขื่อน:อืม(เมื่อกี้ฉันได้ยินนะยัยแพนด้า)
โต๊ะฟาง(ป๊อปปี้ไม่อยู่)
พิม:นี่เธอ
ฟาง:ถ้าจะหาเรื่องเชิญกลับไปได้เลย^^
พิม:นี่วันนี้ฉันมาดีนะ
ฟาง:หรอ
พิม:ใช่
ฟาง:ว่าธุระของเธอมา
พิม:ฉันจ้างเธอสองล้าน..เลิกยุ่งกับป๊อปซะ
ฟาง:ถ้าเธอไม่รู้จักฉันอย่าเพิ่งมาดูถูกฉันว่าฉันจนนะ
พิม:ก็ไม่ได้ว่าเธอ ว่าเธอจนแต่ทางบ้านเธอคงหาเงินเดือนได้สองล้านแบบนี้หรอกถ้าไม่ใช้เวลาเป็นปี ดูการแต่งตัวของเธอสิ เสื่อเก่าๆ แถมยังพักแมนชั่นโทรมๆ
ฟาง:เธอดูคนที่หน้าตา การแต่งตัว แค่นี้เองหรอ
พิม:ตกลงเธอจะเอามั๊ยสองล้าน
ฟาง:ไม่!! ฉันไม่เลิกยุ่งกับป๊อปกับแค่เงินสองล้านหรอก
พิม:ฉันให้สามล้านเลยก็ได้(เขียนเช็ค)
ฟาง:พ่อแม่เธอคงภูมิใจตายเลยนะ ที่เธอเอาเงินทุกบาททุกสตางค์มาใช้เพื่อแลกผู้ชายน่ะ
พิม:บ้านฉันรวยอ่ะจะทำอะไรก็ได้
ฟาง:หึๆ ครืดดด!!(ฉีกเช็ค)
พิม:นี่เธอ!! นั่นมันสามล้านเลยนะ เธอจะเอาอะไรหนักหนากับผู้ชายคนเดียว
ฟาง:เธอนั่นแหละ จะเอาอะไรหนักหนากับผู้ชายคนเดียว ตั้งสามล้านเธอเอามาแลกกับผู้ชายคนเดียว ทั้งๆที่เธอยังหาเงินสักบาทด้วยตัวเองยังไม่ได้ วันๆก็ยังแบมือขอเงินพ่อแม่เธอเลย
พิม:อย่ามาสอนฉันนะ เพี๊ยะ!!
ฟาง:โอ้ย
ป๊อปปี้:พิมทำอะไรน่ะ
พิม:ก็ยัยนี่น่ะมาสอนฉันก่อนน่ะ
ฟาง:ก็เธอเอาเงินมาฟาดหัวฉันเพื่อแลกกับนาย
ป๊อปปี้:เธอทำหรอ
พิม:ก็พอยัยนี่มาอยู่ที่นี่...
ป๊อปปี้:แล้วทำไม
พิม:อ้ายยย ฝากไว้ก่อนเถอะ(เดินไป)
ฟาง:ไม่รับฝากย่ะ
ป๊อปปี้:หึๆ
ฟาง:หัวเราะอะไร
ป๊อปปี้:ฉันได้ยินทั้งหมดนั่นแหละ
ฟาง:แล้วไง
ป๊อปปี้:ก็...ฉันดีใจนะที่เธอเห็นฉันดีกว่าเงินตั้งสามล้าน
ฟาง:แล้ว??
ป๊อปปี้:^^
ฟาง:อะไรของนายเนี่ย
แก้ว:อย่าหนีนะ
โทโมะ:อยู่ให้โง่สิ ฮ่าๆ
แก้ว/ฟาง:โอ๊ยย!!(แก้วเผลอวิ่งชนฟาง)
แก้ว:ขอโทษนะฟาง
ฟาง:ไม่เป็นไรหรอก
แก้ว:เอ้อ!! เมื่อคืนไปอดหลับอดนอนมาจากไหน
ฟาง:เปล่าๆ..ฉันกลับก่อนนะ
แก้ว:พูดแค่นี้ทำไมต้องหน้าแดงด้วยว่ะ
ป๊อปปี้:หึ..ฉันก็จะกลับแล้วบายนะแก้ว ไปแล้วนะไอโมะ
โทโมะ/แก้ว:บาย
เรื่องจะเป็นยังไงไว้ต่อตอนหน้านะค่ะูู
แก้ว:ฉันว่าวันนี้พี่สาวเธอกับป๊อปปี้ดูแปลกๆนะ
เฟย์:แปลกไงอ่ะ ซู้ดด(กินก๋วยเตี๋ยว)
แก้ว:นี่เลิกกินก่อนได้มั๊ย
เฟย์:ก็ได้ๆ ว่ามาแปลกไง
แก้ว:ก็ดูดิ หน้าตาเหมือนอดหลับอดนอนทั้งคู่เลย
เฟย์:เออ!! จริงด้วยแต่ทั้งคู่พักแมนชั่นเดียวกันนี่
แก้ว/เฟย์:หรือว่า...
เฟย์:ที่แมนชั่นไฟดับ
แก้ว:ต้องใช่แน่ๆ
เขื่อน:นี่แก้ว ยัยแพนด้า คิดได้ไงอ่ะ ถ้าที่แมนชั่นฟางไฟดับ เธอ2คนก็พักอยู่ที่นั่นนี่
แก้ว:นั่นดิ เฟย์ฉันว่าเธอไปนอนกับฟางเลยดีกว่า อย่างน้อยก็เป็นพี่น้องกัน ถ้าอยู่คนละห้องจะไปรู้หรอว่าเกิดอะไรขึ้น
โทโมะ:คิดมากไปป่ะยัยแบนเอ๊ยย!! บางทีอาจจะเป็นอย่างอื่นก็ได้
แก้ว:แล้วนายคิดว่าจะเป็นยังไงล่ะ
โทโมะ:พอดีว่าฉันไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านน่ะ^^
แก้ว:อ้ายย นายว่าฉันหรอ
โทโมะ:ยังไม่เอ่ยชื่อเลยย เฮ้ย!! ใจเย็นดิแก้ว(แก้วชูกรรไกรชี้หน้าแล้วก็วิ่งไล่จับโทโมะ)
เขื่อน:ดู2คนนั้นดิเหมาะกันเนอะ ฮ่าๆ ทะเลาะกันบ่อยอย่างนี้ไม่นานต้องรักกันแน่เลย
เฟย์:แล้วเราล่ะ
เขื่อน:เธอว่าไงนะฉันไม่ได้ยิน อะไรเราๆนะ
เฟย์:อ๋อ..เปล่าหรอก เหมาะกันดีเนอะ โทโมะกับแก้วเนี่ย
เขื่อน:อืม(เมื่อกี้ฉันได้ยินนะยัยแพนด้า)
โต๊ะฟาง(ป๊อปปี้ไม่อยู่)
พิม:นี่เธอ
ฟาง:ถ้าจะหาเรื่องเชิญกลับไปได้เลย^^
พิม:นี่วันนี้ฉันมาดีนะ
ฟาง:หรอ
พิม:ใช่
ฟาง:ว่าธุระของเธอมา
พิม:ฉันจ้างเธอสองล้าน..เลิกยุ่งกับป๊อปซะ
ฟาง:ถ้าเธอไม่รู้จักฉันอย่าเพิ่งมาดูถูกฉันว่าฉันจนนะ
พิม:ก็ไม่ได้ว่าเธอ ว่าเธอจนแต่ทางบ้านเธอคงหาเงินเดือนได้สองล้านแบบนี้หรอกถ้าไม่ใช้เวลาเป็นปี ดูการแต่งตัวของเธอสิ เสื่อเก่าๆ แถมยังพักแมนชั่นโทรมๆ
ฟาง:เธอดูคนที่หน้าตา การแต่งตัว แค่นี้เองหรอ
พิม:ตกลงเธอจะเอามั๊ยสองล้าน
ฟาง:ไม่!! ฉันไม่เลิกยุ่งกับป๊อปกับแค่เงินสองล้านหรอก
พิม:ฉันให้สามล้านเลยก็ได้(เขียนเช็ค)
ฟาง:พ่อแม่เธอคงภูมิใจตายเลยนะ ที่เธอเอาเงินทุกบาททุกสตางค์มาใช้เพื่อแลกผู้ชายน่ะ
พิม:บ้านฉันรวยอ่ะจะทำอะไรก็ได้
ฟาง:หึๆ ครืดดด!!(ฉีกเช็ค)
พิม:นี่เธอ!! นั่นมันสามล้านเลยนะ เธอจะเอาอะไรหนักหนากับผู้ชายคนเดียว
ฟาง:เธอนั่นแหละ จะเอาอะไรหนักหนากับผู้ชายคนเดียว ตั้งสามล้านเธอเอามาแลกกับผู้ชายคนเดียว ทั้งๆที่เธอยังหาเงินสักบาทด้วยตัวเองยังไม่ได้ วันๆก็ยังแบมือขอเงินพ่อแม่เธอเลย
พิม:อย่ามาสอนฉันนะ เพี๊ยะ!!
ฟาง:โอ้ย
ป๊อปปี้:พิมทำอะไรน่ะ
พิม:ก็ยัยนี่น่ะมาสอนฉันก่อนน่ะ
ฟาง:ก็เธอเอาเงินมาฟาดหัวฉันเพื่อแลกกับนาย
ป๊อปปี้:เธอทำหรอ
พิม:ก็พอยัยนี่มาอยู่ที่นี่...
ป๊อปปี้:แล้วทำไม
พิม:อ้ายยย ฝากไว้ก่อนเถอะ(เดินไป)
ฟาง:ไม่รับฝากย่ะ
ป๊อปปี้:หึๆ
ฟาง:หัวเราะอะไร
ป๊อปปี้:ฉันได้ยินทั้งหมดนั่นแหละ
ฟาง:แล้วไง
ป๊อปปี้:ก็...ฉันดีใจนะที่เธอเห็นฉันดีกว่าเงินตั้งสามล้าน
ฟาง:แล้ว??
ป๊อปปี้:^^
ฟาง:อะไรของนายเนี่ย
แก้ว:อย่าหนีนะ
โทโมะ:อยู่ให้โง่สิ ฮ่าๆ
แก้ว/ฟาง:โอ๊ยย!!(แก้วเผลอวิ่งชนฟาง)
แก้ว:ขอโทษนะฟาง
ฟาง:ไม่เป็นไรหรอก
แก้ว:เอ้อ!! เมื่อคืนไปอดหลับอดนอนมาจากไหน
ฟาง:เปล่าๆ..ฉันกลับก่อนนะ
แก้ว:พูดแค่นี้ทำไมต้องหน้าแดงด้วยว่ะ
ป๊อปปี้:หึ..ฉันก็จะกลับแล้วบายนะแก้ว ไปแล้วนะไอโมะ
โทโมะ/แก้ว:บาย
เรื่องจะเป็นยังไงไว้ต่อตอนหน้านะค่ะูู
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
