A moment of Romance ชาตินี้ทั้งชาติจะไม่พรากจากเธอ

กรุงเทพมหานคร 2554ในคือที่มืดสงัด รอยต่อระหว่างเมืองหลวงและเมืองปริมณฑลชายหนุ่มวัย 20 ต้นๆในเสื้อแจ็คเก็ตสีดำ กำลังบึ่งรถมอเตอร์ไซต์ Hayabusa รุ่น GSX-1300R สีส้ม อยู่บนถนนเสียงจิ้งหรีดเรไร ที่ร้องอยู่ตามสองข้างทาง ถูกกลบด้วยเสียงที่ออกมาจากท่อไอเสียของรถคันนั้นด้วยความเร็วที่มากกว่า 120 Km./Hours จึงทำให้กล้องจับความเร็วของตำรวจทางหลวงทำงานและจับภาพรถคันนี้ได้ เขาเห็นแสงแฟลชที่ออกมาจากกล้อง จึงวนกลับมาเขาชะลอความเร็วของรถลง ก่อนที่จะก้มลงไปหยิบท่อนไม้ที่อยู่ข้างทางแล้วเร่งความเร็วมาตีกล้องใบนั้นจนแตกกระจายเพล้ง!!!เสียงกล้องที่โดนตีจนแตกกระจาย เศษชิ้นส่วนปนเศษกระจกร่วงหล่นมากองอยู่ที่พื้นก่อนที่เขาจะขับรถหนีไปณ สนามแข่งรถ ซึ่งอยู่ไม่ไกลนักเขาก็ได้ขับรถมาถึง ณ ที่แห่งนี้"เฮ้ย ทำไมมาช้านักว้ะ" ชายหนุ่มวัยยี่สิบปลายๆ ใบหน้าเปื้อนหนวดเครา ตะโกนถามด้วยน้ำเสียงดุดัน"พอดีตำรวจไล่น่ะ เลยเสียเวลาขับหลบมันนิดนึง" เขาตอบ"เออๆ พี่นกรออยู่ รีบไปซะ" ชายหน้าโหดบอกห้วนๆหลังจากนั้น เค้าก็เดินมาที่รถเก๋ง ฮอนด้า ซิตี้ สีบรอนซ์ ซึ่งเป็นพาหนะประจำตัวของ พี่นก ลูกพี่ของเค้า ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป"ไง โทโมะ มาแล้วเหรอ" ชายวัยสี่สิบเศษๆ ซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะคนขับเอ่ยคำทักทาย หลังจากเห็น ชายหนุ่มผู้นี้เปิดประตูรถเข้ามานั่งอยู่ที่เบาะหลัง"ครับ พี่นก พี่เรียกผม พี่มีอะไรให้ผมทำหรือเปล่า" โทโมะเปิดฉากถาม ก่อนจะมองไปที่เบาะข้างคนขับซึ่งผู้ที่นั่งอยู่ตรงนั้น คือ เฮียหนุ่ม ซึ่งมีตำแหน่งในแก๊งค์มาเฟียที่โทโมะสังกัดอยู่ เทียบเท่ากับพี่นก ลูกพี่ของเขาและทั้ง พี่นก และเฮียหนุ่ม ต่างก็เป็นรองหัวหน้ามือซ้าย และ มือขวา ของเสี่ยนพพลมาเฟียใหญ่ในพื้นที่เมืองหลวงเลยทีเดียว"เสี่ยหนุ่มจะเอาเงินไปสู้คดี ชั้นเลยจะให้แกไปช่วยงานเค้าหน่อย" พี่นก บอกโทโมะ"แต่ผมไม่ยุ่งกับทางนี้นี่ พี่ก็รู้ " โทโมะ บอกกับลูกพี่ของเขา"ฮึ่ย!!! โทโมะ ถ้าแกไม่ทำ ฉันก็ไม่ง้อนา..."  เฮียหนุ่ม โพล่งขึ้นมากลางปล้องอย่างไม่พอใจนัก"แต่ถ้าพี่นกสั่ง....ชั้นก็จะทำ" โทโมะตอบเฮียหนุ่ม"เออได้!!! งั้นมะรืนนี้ ไปเจอกันที่พารากอน ฉันกับลูกน้องจะไปรอที่นั่น" เฮียหนุ่มตอบ ก่อนจะเปิดประตู เดินออกไปจากรถพี่นก หันมามอง โทโมะ ก่อนจะพูดออกไปว่า"ฉันรู้ว่าแกไม่ค่อยชอบหน้าเฮียหนุ่ม เพราะว่ามันชอบวางอำนาจ ฉันเองก็ไม่ได้ชอบหน้ามันเหมือนแกนั่นแหละ " พี่นกหันมาพูดกับโทโมะ โดยโทโมะนั่งเงียบไม่พูดอะไรเลย ก่อนที่พี่นกจะร่ายต่อ "ทำไงได้ละว้ะ เราต่างก็มีเสี่ยนพพล เป็นหัวหน้าใหญ่ ยังไงก็ปรองดองกันไว้ดีกว่า " พี่นกพูดต่อ"ถ้าพี่ไม่สั่งผมก็คงไม่ทำ แต่จบงานนี้แล้ว ผมจะไม่ทำเรื่องแบบนี้อีกแล้วนะพี่ " โทโมะบอกกับลูกพี่ของเขา"อืม ก็ได้ ชั้นไม่บังคับแก " นกพูด"งั้นผมกลับก่อนนะพี่" "อืม...โชคดี "โทโมะ เปิดประตูออกมา ก่อนจะควักบุหรี่ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมา แล้วคว้าไฟแช็กตามขึ้นมาจุดตามเขาสูดควันที่เกิดจากมวนยาสูบมวนนั้นลงคอ ก่อนจะพ่นมันออกมาเป็นสายทั้งทางจมูกและทางปากในช่วงเวลาเดียวกัน รถยนต์ที่แข่งกันอยู่กันในสนาม ก็เกิดอุบัติเหตุพุ่งเข้าชนกับรถที่จอดอยู่ข้างสนามเลยเกิดความโกลาหลกันยกใหญ่"ไม่มีอะไรหรอกน่า รีบกลับเถอะ" เสียงพี่นกเปิดกระจกมาบอกโทโมะ"ครับพี่ " โทโมะตอบจากนั้น เขาก็สวมหมวกกันน็อก สตาร์ทรถก่อนะจะทะยานออกจากที่แห่งนั้นซึ่งในทางกลับบ้านนี่เอง เขาก็ขับรถสวนกับรถตำรวจจำนวนหนึ่ง เขาเดาว่า ที่สนามแข่งรถจะต้องเกิดเรื่องใหญ่ตามมาแน่ๆแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น โทโมะขับรถตรงไปที่บ้านโดยไม่สนใจสองข้างทางเสียงที่ออกมาจากปลายท่อรถสองจังหวะ ที่ดังสนั่นไปทั่วบริเวณ ทำให้เสียงของจิ้งหรีดที่ร้องแข่งกันในความมืดก็ต้องหยุดลง.................