A moment of Romance ชาตินี้ทั้งชาติจะไม่พรากจากเธอ

กรุงเทพมหานคร 2554

ในคือที่มืดสงัด รอยต่อระหว่างเมืองหลวงและเมืองปริมณฑล

ชายหนุ่มวัย 20 ต้นๆในเสื้อแจ็คเก็ตสีดำ กำลังบึ่งรถมอเตอร์ไซต์ Hayabusa รุ่น GSX-1300R สีส้ม อยู่บนถนน
เสียงจิ้งหรีดเรไร ที่ร้องอยู่ตามสองข้างทาง ถูกกลบด้วยเสียงที่ออกมาจากท่อไอเสียของรถคันนั้น

ด้วยความเร็วที่มากกว่า 120 Km./Hours จึงทำให้กล้องจับความเร็วของตำรวจทางหลวงทำงาน
และจับภาพรถคันนี้ได้ เขาเห็นแสงแฟลชที่ออกมาจากกล้อง จึงวนกลับมา

เขาชะลอความเร็วของรถลง ก่อนที่จะก้มลงไปหยิบท่อนไม้ที่อยู่ข้างทาง
แล้วเร่งความเร็วมาตีกล้องใบนั้นจนแตกกระจาย

เพล้ง!!!

เสียงกล้องที่โดนตีจนแตกกระจาย เศษชิ้นส่วนปนเศษกระจกร่วงหล่นมากองอยู่ที่พื้น
ก่อนที่เขาจะขับรถหนีไป

ณ สนามแข่งรถ ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก
เขาก็ได้ขับรถมาถึง ณ ที่แห่งนี้


"เฮ้ย ทำไมมาช้านักว้ะ" ชายหนุ่มวัยยี่สิบปลายๆ ใบหน้าเปื้อนหนวดเครา ตะโกนถามด้วยน้ำเสียงดุดัน
"พอดีตำรวจไล่น่ะ เลยเสียเวลาขับหลบมันนิดนึง" เขาตอบ
"เออๆ พี่นกรออยู่ รีบไปซะ" ชายหน้าโหดบอกห้วนๆ

หลังจากนั้น เค้าก็เดินมาที่รถเก๋ง ฮอนด้า ซิตี้ สีบรอนซ์ ซึ่งเป็นพาหนะประจำตัวของ พี่นก ลูกพี่ของเค้า ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป

"ไง โทโมะ มาแล้วเหรอ" ชายวัยสี่สิบเศษๆ ซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะคนขับเอ่ยคำทักทาย หลังจากเห็น ชายหนุ่มผู้นี้เปิดประตูรถเข้ามานั่งอยู่ที่เบาะหลัง

"ครับ พี่นก พี่เรียกผม พี่มีอะไรให้ผมทำหรือเปล่า" โทโมะเปิดฉากถาม ก่อนจะมองไปที่เบาะข้างคนขับ

ซึ่งผู้ที่นั่งอยู่ตรงนั้น คือ เฮียหนุ่ม ซึ่งมีตำแหน่งในแก๊งค์มาเฟียที่โทโมะสังกัดอยู่ เทียบเท่ากับพี่นก ลูกพี่ของเขา
และทั้ง พี่นก และเฮียหนุ่ม ต่างก็เป็นรองหัวหน้ามือซ้าย และ มือขวา ของเสี่ยนพพล
มาเฟียใหญ่ในพื้นที่เมืองหลวงเลยทีเดียว

"เสี่ยหนุ่มจะเอาเงินไปสู้คดี ชั้นเลยจะให้แกไปช่วยงานเค้าหน่อย" พี่นก บอกโทโมะ
"แต่ผมไม่ยุ่งกับทางนี้นี่ พี่ก็รู้ " โทโมะ บอกกับลูกพี่ของเขา

"ฮึ่ย!!! โทโมะ ถ้าแกไม่ทำ ฉันก็ไม่ง้อนา..."  เฮียหนุ่ม โพล่งขึ้นมากลางปล้องอย่างไม่พอใจนัก

"แต่ถ้าพี่นกสั่ง....ชั้นก็จะทำ" โทโมะตอบเฮียหนุ่ม

"เออได้!!! งั้นมะรืนนี้ ไปเจอกันที่พารากอน ฉันกับลูกน้องจะไปรอที่นั่น" เฮียหนุ่มตอบ ก่อนจะเปิดประตู เดินออกไปจากรถ

พี่นก หันมามอง โทโมะ ก่อนจะพูดออกไปว่า

"ฉันรู้ว่าแกไม่ค่อยชอบหน้าเฮียหนุ่ม เพราะว่ามันชอบวางอำนาจ ฉันเองก็ไม่ได้ชอบหน้ามันเหมือนแกนั่นแหละ " พี่นกหันมาพูดกับโทโมะ โดยโทโมะนั่งเงียบไม่พูดอะไรเลย ก่อนที่พี่นกจะร่ายต่อ "ทำไงได้ละว้ะ เราต่างก็มีเสี่ยนพพล เป็นหัวหน้าใหญ่ ยังไงก็ปรองดองกันไว้ดีกว่า " พี่นกพูดต่อ

"ถ้าพี่ไม่สั่งผมก็คงไม่ทำ แต่จบงานนี้แล้ว ผมจะไม่ทำเรื่องแบบนี้อีกแล้วนะพี่ " โทโมะบอกกับลูกพี่ของเขา
"อืม ก็ได้ ชั้นไม่บังคับแก " นกพูด

"งั้นผมกลับก่อนนะพี่"

"อืม...โชคดี "

โทโมะ เปิดประตูออกมา ก่อนจะควักบุหรี่ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงออกมา แล้วคว้าไฟแช็กตามขึ้นมาจุดตาม
เขาสูดควันที่เกิดจากมวนยาสูบมวนนั้นลงคอ ก่อนจะพ่นมันออกมาเป็นสายทั้งทางจมูกและทางปาก

ในช่วงเวลาเดียวกัน รถยนต์ที่แข่งกันอยู่กันในสนาม ก็เกิดอุบัติเหตุพุ่งเข้าชนกับรถที่จอดอยู่ข้างสนาม
เลยเกิดความโกลาหลกันยกใหญ่

"ไม่มีอะไรหรอกน่า รีบกลับเถอะ" เสียงพี่นกเปิดกระจกมาบอกโทโมะ

"ครับพี่ " โทโมะตอบ


จากนั้น เขาก็สวมหมวกกันน็อก สตาร์ทรถก่อนะจะทะยานออกจากที่แห่งนั้น
ซึ่งในทางกลับบ้านนี่เอง เขาก็ขับรถสวนกับรถตำรวจจำนวนหนึ่ง เขาเดาว่า ที่สนามแข่งรถจะต้องเกิดเรื่องใหญ่ตามมาแน่ๆ
แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านั้น โทโมะขับรถตรงไปที่บ้านโดยไม่สนใจสองข้างทาง
เสียงที่ออกมาจากปลายท่อรถสองจังหวะ ที่ดังสนั่นไปทั่วบริเวณ ทำให้เสียงของจิ้งหรีดที่ร้องแข่งกันในความมืดก็ต้องหยุดลง

......
.....
...
..
.