หนี้รักพันธะหัวใจ nc (+18)

9.2

เขียนโดย ลูกตาน

วันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2555 เวลา 09.30 น.

  32 ตอน
  490 วิจารณ์
  64.09K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ความเดินตอนที่แล้ว
แล้วหวาย"เอ่อ...จ๊ะ"วายก็เดินไปรับออเดอร์แต่ก้มหน้าตลอด
หวาย"อะเอา อะไรดีค่ะ"
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
 
หวายถามอย่างกล้าๆกลัวๆไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมาดู เธอกลัวว่าคู่หมั้นของเธอจะด่าเอา
 
แก้ว"เอาไอศกรีมวนิลาจ๊ะ ^.^"
แก้วเมื่อเห็นหวายก็ร่าเริงขึ้นมาทันที แต่หวายก็ไม่ได้เงยขึ้นมามองเลยซักนิด
ฟาง"เอาไอศกรีม3รสค่ะ "
กวิน"ฉันเอารสกาแฟน่ะ ./\."
กวินพูดแล้วมองหน้าหวายเขม็ง
หวาย"ทั้งหมดรวมเห็น3 ออเดอร์น่ะค่ะ รอสักครู่ค่ะ"
แล้วหวายก็เดินออกไปอย่าเร็วที่สุด  หวายเดินเข้าไปใกล้พิชชี่แล้วก็คุยตามประสารุ่นพี่รุ่นน้อง แต่สร้างความไม่พอใจให้กับใครคนนึง
vv
vv
vv



3หนุ่มเมื่อทานอาหารเสร็จก็ออกไปทำงาน
โทโมะพอออกรถไปได้สักพักก็ไปหยุดอยู่หน้าร้านหนึ่ง สายตาจดจ้องไปอยู่ที่โต๊ะ ที่มี3คนนั่งอยู่ นั่นคือ ฟาง  แก้ว  แล้วผู้ชายอีกคน1
vv
vv
vv


10 นาทีผ่านไป
หวายเอาไอศรีมไปเสิร์ฟทั้ง3คน
กวิน”เอะ เราสั้งแค่3 ถ้วยเองน่ะ”
กวินถามหวายด้วยความสงสัย
หวาย”เอ่อ..."
พิชชี่เห็นว่าหวายมัวแต่อ้ำๆอึ้งๆเลยเดินเข้าไปพูดเอง
พิชชี่”อันนี่เราให้พิเศษครับสั่ง3อย่างขึ้นไปจะได้รับอีก1 ถ้วยครับ”
กวิน”เออ เข้าใจแล้วครับ”
กวินพูดกระแทกใส่หน้าพิชชี่ พิชชี่รู้ดีว่ากวินกำลังหึงหวายเลยเอามือเข้าไปโอบเอวหวายเอาไว้
พิชชี่"ไปกันเถอะพี่หิวแล้ว"
พิชชี่แล้วเดินไปพร้อมหวาย
เมื่อทั้ง3กินเสร็จแล้วก็เดินออกไปช็อปปิ้งต่อสักพัก
vv
vv
vv
โทโมะเมื่อมาถึงห้องประชุมได้สักพัก ก็ไม่มีกระจิตรกระใจจะประชุมเลยเพราะคิดเรื่องที่แก้วนั่งกินไอศกีรมกับใคร คิดแล้วยิ่งปวดหัว
โทโมะ"โอ๊ย !!"
โทโมะร้องเสียงดังจนทำให้คนที่นั่งประชุมอย่างเคร่งเครียดหันมาทางโทโมะ
โทโมะ"เอ่อ...ขอโทษครับ  เลิกประชุมเลยดีกว่านะครับ ผมมีธุระครับ"
โทโมะบอกแค่นั่นก่อนจะเดินออกจากห้องประชุม
โทโมะ"มีเรื่องแน่นางร่าน!!!"
vv
vv
vv
กวินขับรถมาส่งแก้วคนเดียวเพราะฟางติดธุระเธอเลยต้องมาคนเดียว
แก้ว"ขอบใจน่ะ ที่มาส่ง"
กวิน"ครับ งั้นกวินไปก่อนน่ะ"
แก้ว"ค่ะ"
แล้วกวินก็ขับรถออกไป แก้วทีเดินเข้าไปด้วยความหน่ายเดินขึ้นไปในห้องด้วยความเงียบ ก่อนจะถอดเสื้อผ้านักศึกษาออกแล้วแล้วกำลังเดินไปเอาผ้าขนหนู แต่ถูกคว้าไปโดย"โทโมะ"
โทโมะ"ไง ไปต่อกันกี่รอบหรอ หรอ ถึงหน่ายขนาดเนี่ย"
แก้ว"ต่ออะไรที่ไหรของของคุณ ฉันไม่เข้าไป  นี่แล้วปล่อยชั้นน่ะ"
โทโมะ"นังร่าน"
โทโมะพูดแล้วผลักแก้วให้ชิดกับผนัง แล้วไซร้ซอกคอขาวผ่องจนเป็นรอยแดงอารมณ์ของเขาตอนนี้มีแต่ความโกรธ พลุงพล่าน
แก้ว"โอ้ย"
โทโมะไล้ลงมาที่สะดือขาวก่อนจะลงมาที่กลีบกุหลาบก่อนจะเอาลิ้นเข้าไปสำรวจในร่ายกาย
โทโมะ/แก้ว"อือ อ่าส์"
โทโมะมองหน้าแก้วตาเขม็งก่อนจะแยกขาขาว แล้วใส่แก่นกายเข้าไปอย่างไม่ปราณีว่าคนตัวเล็กจะเจ็บมากแค่ไหน  แก้วน้ำตาไหลพรากด้วยความเจ็บ  โทโมะผลักแก้วล้มลงกับเตียงแล้วบีบปากแก้วแล้วยัดสิ่งที่ไม่ควรเข้า แล้วปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเต็มปากแก้ว จนทะลักปากแก้วออกมา จนแก้วต้องคายออกมา
แก้ว"ฮึก  คนเลว!!"
โทโมะ"ก็ดีกว่านังร่านยังเธอล่ะกัน  จำเอาไว้ในสมองของเธอน่ะ ว่าร่างกายเธอชั้นทำได้คนเดียวแล้วอย่าคิดเลยว่าใครจะได้เอาไป เพราะเธอคือโสเภณีของฉันเข้าใจไหม!!"
ก่อนจะเริ่มบทรักอันป่าเถื่อนอีกครั้ง
เมื่อบทรักป่าเถื่อนจบลง แก้วก็หลับตาลงด้วยความเหนื่อยอ่อน โทโมะที่คร่อมแก้วอยู่เห็นว่าแก้วหลับไปแล้วจึงหลับลงข้างๆ
vv
vv
vv
ฟางที่เดินกำลังจะกลับบ้านแต่ก็ต้องหยุดเดิน
ป็อปปี้"นี่ เธอยังไม่กลับบ้านอีกหรอ"
ฟาง"อ๋อ พอดีว่าฉันไปทำธุระนิดหน่อยน่ะ ไปล่ะ"
ป็อปปี้"เดี๋ยวไปกับฉันสิ ฉันจะกลับบ้านพอดีเลย"
ฟาง"อือ"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา