นายวายร้ายคู่มั่นของฉัน

" ฝัน "

" เจ็บ! " ฟางสาวหน้าหวานตะโกนลั่นห้องด้วยใบหน้าที่ซีดเผือดพร้อมเหงื่อที่เต็มหน้าเต็มตัวไปหมด
" พี่ฟาง! พี่ฟางเป็นไรป่าวค่ะ? " เฟย์ตะโกนถามพี่สาวเธอด้วยความร้อนรนเพราะเธอเรียนพี่เธอนานมากว่า 3
นาทีอีกแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าพี่เธอจะตอบอะไรกับมาเลย
" เฟย์ ถอยไป " เฟย์หลีกทางให้ 3 หนุ่มที่ได้ยินเสียงตนเรียกพี่สาวดังอยู่นานเลยมาดู
ปัง! พลั่ก!
" ฟาง! " ทุกคนประสานเสียงกัน
" โทโมะ เขื่อน ฮึก เจ็บ ฮึก อ้าว! ฮึกๆ ทุกคน "
" พี่ฟาง " เฟย์วิ่งถลาเข้าก่อนพี่สาวของตนทันทีที่พี่สาวตื่น
" พี่ฟาง พี่ฟางเป็นไรร้องไมอ่ะ "
" เอ่อออ.......พี่ไม่เป็นไร แค่ฝัน " ฟางมองไปรอบๆก่อนจะตอบคำถามน้องสาวของตน
" ฝันว่า? "
" เฟย์ขอนอนแยกห้องกับ ฮึกๆ พะพี่ เฟย์แก้วตบหน้าพี่เรา2คนเกลียดพี่เฟย์ฮึกๆๆเฟย์บอกว่าพี่ไม่ใช่ฮึกพี่เฟย์ "
ฟางเล่าไปร้องไป
" พะพอแล้วไม่ต้องร้องแล้วเฟย์ไม่มีวันเกลียดพี่นะค่ะ "
" ไม่เป็นไรแล้วนะฟางนอนเถอะ " แก้วที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นแล้วพวกเราก็เดินออกไปเหลือแต่เฟย์ที่บอกว่าคืนนี้
จะนอนกับฟางให้ได้

ตอนนี้สั้นหน่อยนะ